หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2569

ลึกเข้าไปในป่า

“ท่านครับ หลายวันมานี้นับตั้งแต่เช้าวันนี้ ก็มีคนติดตามสอดแนมคุณนายมาโดยตลอด”

หลังจากรายงานสถานการณ์สั้นๆ องครักษ์เงาก็ถอยไปอยู่อีกฝั่ง

และตรงหน้าเขา มีอันธพาลที่ถูกมัดแน่นหนากว่าสิบคน กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้นขอความเมตตาไม่ขาดปาก

“ท่านครับ ไว้ชีวิตพวกเราด้วยเถอะ”

“ท่านครับ พวกเรารู้ตัวว่าผิดแล้วครับ”

หลินมั่วเห็นท่าทางของพวกเขาอย่างนี้ ก็ขมวดคิ้วแน่นยิ่งขึ้น

อารมณ์ที่มีความสุขแต่เดิมติดอยู่ในหมอกควันทันที

“พูด ใครให้พวกแกมา”

นอกจากน้ำเสียงที่เคร่งขรึม คลื่นพลังสังหารพุ่งเข้าล็อคเป้าหมายที่เหลืออยู่ตรงหน้าทันที

และพวกเขาก็เป็นเพียงอันธพาลกระจอกๆเท่านั้น

โดนรายล้อมด้วยองครักษ์ลับติดอาวุธสิบคน

พวกเขาจะเคยเห็นฉากนี้เช่นหรือไม่

เวลานี้เมื่อโดนหลินมั่วตะโกนถามเสียงดัง จึงได้รีบอธิบายทุกอย่างออกมาอย่างเร็วที่สุด

“เป็น ไอ้สารเลวอินหมัง สั่งพวกเรา”

“อาโก้วของตระกูลอิน ให้เงินผมหนึ่งแสน บอกให้พวกเราติดตามคนรอบๆตัวหลินมั่ว”

“พี่ใหญ่ พวกเราก็แค่รับเงินมาจัดการธุระ หนำซ้ำรับผิดชอบแค่เฝ้าระวังเท่านั้นเอง

ไว้ชีวิตพวกเราเถอะ”

ตระกูลอินอีกแล้ว!

เดิมทีหลินมั่ววางแผนที่จะรอจนกว่าทุกอย่างในมือจะเรียบร้อยเสียก่อน ค่อยไปจัดการอีกฝ่าย

คิดไม่ถึงว่า อีกฝ่ายเริ่มเคลื่อนไหวก่อน

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ จู่ๆหลินมั่วก็มีเจตนาสังหารขึ้นมาและตัดสินใจที่จะไม่รอแล้ว

กล้ามาแตะต้องคนของตระกูลฉัน เตรียมตัวรับความพิโรธอันดังสนั่นของคนแซ่หลินไว้ได้เลย

คิดถึงเรื่องนี้ เขาก็บีบไท่อาในมือโดยไม่รู้ตัว

ฉิ๊ง!

เมื่อดาบออกมาจากฝัก เชือกบนร่างของอันธพาลนับสิบก็ขาด

แน่นอนว่าไม่ใช่แค่เชือกป่านเท่านั้นที่ตกลงบนพื้น ยังมีนิ้วมือของพวกเขาด้วย

นี่คือครั้งที่หนึ่ง และจะเป็นครั้งสุดท้าย

หากเห็นหน้าอีก ที่ตกบนพื้นจะเป็นหัวของพวกแก

ไปให้พ้น!”

คำสุดท้ายพูดจบ พวกอันธพาลรู้สึกหัวใจโดนกระตุกทันที

โดยไม่สนใจความเจ็บปวดที่บีบหัวใจ พวกเขารีบหยิบนิ้วบนพื้นขึ้นมาโดยตรง กระเสือกกระสนคลานหนีออกไปจากที่แห่งนี้

ออกจากป่า ก็กลับไปที่วิลล่า

ท้ายที่สุดแล้วเรื่องนี้ล้วนเป็นอินหมังที่ดำเนินการลับๆเอง

แม้แต่เขาอินเทียนเป้าก็ยังโดนปิดกั้นข้อมูลเช่นกัน

เวลานี้เขากำลังเคาะโต๊ะด้วยความหงุดหงิด

“เป็นยังไงทางด้านหลู่เยี่ยหลางมีข่าวอะไรหรือยัง”

อาโก้วที่อยู่ตรงหน้าโค้งคำนับและตอบไปว่า

“ลูกพี่ ตามที่คนเดินผ่านพูด

ประธานหลู่กระโดดตึกฆ่าตัวตาย เดิมทีควรตายแล้ว

แต่ว่าถูกหลินมั่วช่วยชีวิตกลับมาได้อีก”

“ผมก็เกณฑ์คนไปทำเป็นเยี่ยมไข้ สอดแนมข้อมูลของจือหลินถัง

แต่ว่ายังไม่มีร่องรอยของประธานหลู่”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จู่ๆอินเทียนเป้าก็ลุกขึ้นยืน

ปาแก้วในมือลงบนพื้น

“เหลวไหล!”

“เรื่องเหลวไหลแบบนี้แกก็เชื่อเหรอ คิดว่าหลินมั่วเป็นเทวดาหรือไง”

“รีบไปตรวจสอบสถานการณ์ตอนนี้ของพี่หลู่ของฉันให้ชัดเจน

ตายต้องเห็นศพ อยู่ต้องเห็นคน”