หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2572

มองแผ่นหลังของท่านสามวังที่เดินจากไป

แขกเหรื่อพากันเกิดความสับสนในใจ

เกินความคาดหมาย เพราะอินเทียนเป้าจัดงานเลี้ยง ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่

ท่านสามวังคนนี้จะเป็นคนที่มีชีวิตชีวาที่สุดเสมอ ไม่ว่าเขาจะเมาจริงๆ หรือแกล้งเมา เขาก็เป็นคนสุดท้ายที่จะลุกออกจากโต๊ะ

การเคลื่อนไหวในวันนี้ถือเป็นความผิดปกติอย่างแท้จริง

แขกเหรือ่ภายในงาน

หร่วนจิ่งเทียนสังเกตเห็นอารมณ์ที่เปลี่ยนไปของอินเทียนเป้า มุมปากก็ยกขึ้นทันที

เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับท่านสามวังมาบ้างเหมือนกัน

“ผู้นำตระกูลอินก็แค่ผู้นำพันธมิตรศิลปะต่อสู้ตัวเล็กๆ

ต้องรู้ด้วยว่าหมาบางตัวมันเลี้ยงไม่เชื่อง”

อินเทียนเป้าที่อยู่ตรงข้ามในตอนนี้กลับมามีรอยยิ้มบนหน้า

เพื่อไม่ให้เสียหน้าและไม่เสียบรรยากาศ จึงพูดพร้อมกับฝืนยิ้ม

“มาๆๆ ทุกท่านอย่าไปใส่ใจเลย

ช่วงนี้ท่านผู้นำวังค่อนข้างยุ่งมากจริงๆ

อย่าถือสากันเลยนะ ทุกท่านโปรดยกแก้วขึ้น ดื่มให้กับคุณชายข่ง คุณชายหร่วนและคุณจ้าวหนึ่งแก้ว”

ผู้คนทำตามที่เขาพูด

บรรยากาศในงานเลี้ยงถึงได้เปลี่ยนไปอีกครั้ง

สำหรับท่านผู้นำวังที่กลับไปก่อน ก็ไปจัดการธุระที่ห้องทำงานของตนโดยตรง

ไม่มีทางเลือก ทางด้านหลินมั่วแจ้งข่าวนี้ให้เขาทราบเมื่อไม่นานมานี้แล้ว

เวลาผ่านไปได้ไม่นาน ก็ถึงเวลาจัดการอินเทียนเป้า

เมื่อถึงตอนนั้นจะเกิดคลื่นลูกใหญ่ทั่วทั้งเมืองพานหยาง

แต่ในตอนนั้นคือตอนที่เขาซึ่งเป็นผู้นำพันธมิตรศิลปะต่อสู้เมืองพานหยางจำเป็นต้องก้าวเข้ามาและทำให้สถานการณ์มั่นคง

แม้ว่าท่านสามวังจะคาดหวังกับเรื่องนี้มาก

แต่ในความเป็นจริงแล้ว เดิมทีภายในพันธมิตรศิลปะต่อสู้ไม่มีคนที่สามารถใช้งานได้เลย

ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงต้องพยายามระดมพลกองกำลังที่ซ๋อนอยู่ในเมืองพานหยางและเริ่มรับสมัครคนอย่างต่อเนื่อง

รอจนอินเทียนเป้าถูกโค่น เขาก็ยกแขนขึ้นสูง ตะโกนออกคำสั่งให้กวาดล้างพานหยางจนหมดสิ้น

คิดถึงฉากนี้ ท่านสามวังก็อดไม่ได้ที่จะเขย่าร่างกายด้วยความตื่นเต้น

เขาที่เดิมทีเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ รู้สึกเปี่ยมไปด้วยพลัง

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้ดำเนินการอย่างลับๆ

แม้ว่าอินเทียนเป้าจะสงสัย แต่ก็ทำได้แค่สงสัย

เขาในตอนนี้ยังวุ่นอยู่กับการรับแขก

กินดื่มอย่างสนุกสนาน

อินหมังดื่มจนเมาเล็กน้อย ตอนนี้ยังกินดื่มกันทุกคนอยู่เลย

คนคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ ?

มาตัวคนเดียว ไม่คิดเลยว่าจะกล้าหาเรื่องตระกูลอิน

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นดึงดูดความสนใจของอินเทียนเป้ากับคนอื่นๆ อย่างแน่นอนอยู่แล้ว

ในตอนที่เขาเดินออกมา

ภาพตรงหน้าก็ทำให้ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

เขาเห็นเพียงแค่อินหมังที่ก่อนหน้านี้สบายดีถูกหลินมั่วจับกดบนโต๊ะด้วยมือข้างเดียว

“ท่านทูตเจิ้นเยว่ อวดดีมากเลยนะ”

พูดจบ อินเทียนเป้าที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธเคืองก็ยืนขึ้น

เขาโบกมือหนึ่งที

ผู้พิทักษ์ตระกูลอินที่เดิมทีอยากบุกเข้ามาก็หยุดฝีเท้าลงทันที

พวกเขารอคำสั่งอย่างเงียบเชียบ

เพียงแต่ว่าหลังจากที่เขาพูดจบ

หลินมั่วก็ไม่ตอบอะไร เขาหยิบขวดอีกใบขึ้นมาทุบบนฝ่ามือของอินหมัง

นิ้วทั้งสิบเชื่อมต่อกับหัวใจ

ร้องความเจ็บปวดแสนสาหัสทำให้ฝ่ายหลังส่งเสียงร้องโหยหวนที่น่าเจ็บปวดใจ

หากคนของอินเทียนเป้าไม่ได้รับคำสั่งจากอินเทียนเป้า ก็ต้องไม่กล้าทำอะไรอยู่แล้ว พวกเขาทำได้เพียงจ้องมองหลินมั่วด้วยความขุ่นเคือง