หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2596

ถึงแม้จ้าวหนานเยว่จะมีโรคร้ายติดอยู่กับตัว แต่ความเป็นปรมจารย์ของเขายังคงอยู่

เมื่อมองไปยังแสงแวววับสีเงินที่สะท้อนออกมา ความรู้สึกไม่ปลอดภัยก็เกิดขึ้นทันที

“พลังอำนาจที่น่ากลัว ยันต์แผ่นนี้ร้ายกาจจริงๆ !”

หลินมั่วพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะยิ้มให้เขา

“ก่อนหน้านี้มีคนให้ผมมา หากเปิดใช้งานมันอย่างเต็มที่ก็จะสามารถเป็นอันตรายต่อผู้ที่แข็งแกร่งระดับปรมจารย์ได้”

เมื่อได้ยินดังนั้น จ้าวจื่อเยียนที่อยู่ข้างๆ ก็หันไปมองหลินมั่วด้วยความสงสัย

“คุณหลิน งั้นมันก็สามารถช่วยรักษาอาการที่พวกศัตรูทำร้ายได้งั้นเหรอ”

“แน่นอน วิชาสิบปีศาจฉุดวิญญาณเป็นวิชามารหรือวิชาหยิน ส่วนยันต์สายฟ้าเป็นวิชาดี หรือวิชาหยาง

มันเป็นคนละขั้วกัน!”

ระหว่างที่พูด หลินมั่วก็นำยันต์สายฟ้าที่มีแสงสีเงินสะท้อนออกมาไปแปะลงบนต้นขาของจ้าวหนานเยว่

ผ่านไปไม่นาน ลมปราณสีดำชั่วร้ายนับไม่ถ้วนก็พุ่งออกมาและสลายหายไปในอากาศ

วิธีกาารักษานี้ทำให้ลูกหลานทั้งสองของตระกูลจ้าวเปิดโลกมากเลยทีเดียว

ผ่านไแสิบกว่านาที เงาดำพวกนั้นก็สลายหายไปจนหมดสิ้น

“เอาล่ะ คุณหนูจ้าวพร้อมที่จะเปลี่ยนถ่ายเลือดแล้วใช่ไหม”

หลังจากที่จ้าวจื่อเยียนพยักหน้าตอบตกลง เธอก็รั้งแขนเสื้อขึ้นเผยให้เห็นแขนขาวดุจหิมะก่อนจะยื่นแขนไปตรงหน้าหลินมั่ว

.......