หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2634

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของอินเสี่ยวหราน แขกเหรื่อที่ถอยไปไกลแล้ว ใจก็สั่นสะท้านขึ้นมาทันที

นี่จะสู้กันแล้ว หนีเร็ว!

ทันใดนั้นฉากทั้งหมดก็วุ่นวายขึ้นมาทันที!

เมื่อคิดว่ามีคนจากฝั่งของหลินมั่วกำลังจะเปิดฉากยิง แขกเหรื่อทุกคนก็กลิ้งตัวและคลานออกไปจากที่เกิดเหตุ

แม้แต่สองตระกูลกานและเผย ก็ถูกสองคนนี้สั่งให้รีบแยกย้ายไปอยู่อีกด้าน

อินเสี่ยวหรานจ้องมองไปที่แผ่นหลังของหลินมั่ว หัวใจเต็มไปด้วยความเคียดแค้น “ยิงเลยซิ ขอแค่คนๆนี้ตาย แค้นใหญ่หลวงก็ล้างได้สำเร็จแล้ว

สำหรับข่งสู้ที่อยู่ไม่ไกลนักเวลานี้เพิ่งจะรู้สึกตัว

แม่งเอ้ยอีนี่ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม

ไม่ซิ คนนี้คือหลินมั่ว ที่ทำร้ายพี่ใหญ่ข่งอู่ของตัวเองคนนั้นนี่นา?

ให้ตายเถอะ โอกาสแบบนี้หายากนะ

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ข่งสู้รีบล้วงโทรศัพท์มือถือออกมากดหาคนสนิททันที คนผู้นี้อยู่ในรายชื่อบุคคลที่ตระกูลข่งต้องกำจัด

หากหลินมั่วโดนยิงตาย พวกเขาคนของตระกูลข่งก็จะมาเก็บศพ แต่ถ้ายังไม่ตาย พวกเขาก็จะช่วยซ้ำ

เหอะเหอะเหอะ แผนของเรานี่ช่างฉลาด!

ส่วนคุนซากับหลินมั่วที่อยู่ใจกลางพายุ ต่างฝ่ายต่างก็เตรียมพร้อม ทุกคนบรรจุกระสุนปืน รอเพียงคำสั่งจากหัวหน้า เพียงชั่วพริบตา ปืนกลจะพ่นไฟนรกกวาดล้างอีกฝ่ายจนราบเป็นหน้ากลอง

ในวินาทีอันตึงเครียดเช่นนี้ ทักษะการรบของลูกน้องแต่ละฝ่ายจะถูกทดสอบ เวลานี้ขอแค่มีคนหนึ่งยิงปืนขึ้นมา ทั้งสองฝ่ายจะต้องมีจุดจบที่น่าอนาถอย่างเเน่นอน

บรรยากาศตึงเครียดถึงขีดสุดเมื่ออินเสี่ยวหรานปรากฏตัว

เสียงโหวกเหวกของแขกเหรื่อที่วิ่งหนีอย่างอลหม่านดังก้องไปทั่ว บดบังเสียงคลื่นลมทะเลที่พัดผ่านชายเสื้อเบาๆ

ท่ามกลางความวุ่นวาย หลายฝ่ายต่างจับจ้องมองสถานการณ์ด้วยความสับสน

ความจริงคุนซาก็ไม่รู้ว่าอินเสี่ยวหรานคือใคร และคำพูดเกี่ยวกับการซุ่มยิงนั้น เขาก็ไม่แน่ชัดว่าเป็นแผนของสองตระกูลกานและเผยจริงหรือไม่

บังเอิญก็คือ ผู้นำของสองตระกูลกานและเผย ต่างก็คิดไม่ต่างกัน ต่างก็ไม่แน่ใจว่าเป็นแผนของอีกฝ่ายหรือไม่

และคนที่เห็นภาพได้ชัดเจนที่สุดก็มีเพียงหลินมั่วคนเดียว เขาจ้องมองอินเสี่ยยวหรานที่ตกตะลึงและแค่ถามอย่างเย็นชาว่า

“เธอคือใคร”

และคุนซาก็รู้ดีว่า รอยปานบนหน้าอกของตัวเองก็เป็นแบบเดียวกัน

ในเสี้ยววินาทีนี้ ภาพในอดีตก็ฉายแวบผุดขึ้นมาในสมองโดยไม่ได้ตั้งใจ

ในตอนนั้นเขาเป็นเพียงแค่ลูกน้องที่ต้องดิ้นรนเพื่อหาเลี้ยงชีพ

ระหว่างทางผ่านประเทศว่านเซี่ยง เขาได้พบกับพนักงานหญิงคนหนึ่งและได้ตกหลุมรักกัน

แต่งหลังจากผ่านการมีความสัมพันธ์เพียงไม่กี่ครั้ง คุนซาก็เบื่อหน่ายเธอและจากไปโดยไม่กล่าวลา

แต่ต่อมา พนักงานหญิงคนนั้นติดต่อเขามาอีกครั้ง บอกว่าตัวเองตั้งท้องลูกของเขา

และเวลานั้น คุนซาก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก แต่หลังจากไม่กี่เดือน เธอก็ได้ส่งรูปถ่ายลูกสาวมาให้เขา

เมื่อเห็นใบหน้าของทารกที่เหมือนกับเขามาก ท้ายที่สุดคุนซาจึงเชื่อเรื่องนี้

ภายหลังต่อมา เมื่อเขาขึ้นสู่อำนาจ และพร้อมที่จะตามหาลูกสาวของเขา ก็ไม่มีข่าวคราวของทั้งสองคน

ทั่วทั้งเมืองว่านเซี่ยงก็ไม่มีข่าวคราวของสองแม่ลูกอีกเลย

จึงเป็นเช่นนี้ เรื่องนี้สุดท้ายจึงจบลงแบบนี้