หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2647

เสียงดังสนั่นดังกึกก้องไปทั่ว

เสียงนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ บนเฮลิคอปเตอร์ หัวช้างที่วาดด้วยลายเส้นสีทองนั้นดูโดดเด่น

และเป็นเพราะการปรากฏของสัญลักษณ์นี้ทำให้สถานการณ์ที่เดิมเคยตึงเครียดนั้นสงบลง

และสัญลักษณ์นี้เป็นสัญลักษณ์ของราชวงศ์ประเทศว่านเซี่ยง！

ท่ามกลางสายตาเทิดทูนบูชาของทุกคน เฮลิคอปเตอร์สีเขียวเข้มก็ลอยนิ่งอยู่กลางอากาศ กระแสลมอันรุนแรงพัดกระจายไปโดยรอบ

มีชายหนุ่มคนหนึ่งค่อยๆ เดินออกมาจากเฮลิคอปเตอร์

ข่งเซียนจัวเห็นคนคนนี้แล้วก็เข้ามาด้านหน้าและโค้งคำนับต้อนรับอย่างรวดเร็ว

และคนอื่นที่อยู่ในเหตุการณ์ ถึงแม้ว่าสายตาของพวกเขาอยากที่จะสนิทสนมกับสมาชิกของราชวงศ์ว่ายเซี่ยง แต่ก็ไม่มีใครกล้าก้าวเข้ามาข้างหน้า

พวกเขามีฐานะต่างกันเกินไปซึ่งเป็นการดับสลายความต้องการแสวงหาผลประโยชน์ของพวกเขา

“ข่งเซียนจัวแห่งตระกูลข่งคารวะใต้เท้าไท่เก๋อครับ！”

ใบหน้าของข่งเซียนจัวเต็มไปด้วยความเอาอกเอาใจ บางทีคนนอกอาจจะไม่รู้แต่ตัวข่งเซียนจัวนั้นรู้ดี

องค์ชายหกขอแคว้นว่ายเซี่ยงนั้นโปรดปรานพระสนมคนที่สิบหกอย่างตี๋จือ ไป่อีน่า เป็นเพราะพระสนมผู้นนี้นั้นเซ็กซี่และรูปงามไม่เป็นรองใคร

และอีกสาเหตุหนึ่งคือเป็นเพราะน้องชายของเธออย่างตี๋จือ ไท่เก๋อ และเขาคือเด็กหนุ่มหน้าตาธรรมดาตรงหน้า

กล่าวได้ว่าภายใต้กองกำลังขององค์ชายหกสามารถพัฒนาได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้ได้นั้นเป็นผลงานของไท่เก๋อ

แน่นอนว่าเจียเต๋อเลี่ยนั้นให้ความสำคัญกับขุนนางคนนี้มาก ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สามารถนั่งเฮลิคอปเตอร์ที่ประดับสัญลักษณ์ของราชวงศ์ได้

“คุณข่งเซียนจัว คุณเองก็อยู่ที่นี่งั้นเหรอครับ ช่วงนี้คุณไม่ได้อยู่ดูแลองค์ชายหกของพวกผมเหรอครับ”

เห็นได้ชัดว่าไท่เก๋อรู้สึกแปลกใจกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของข่งเซียนจัว

“มาจัดการเรื่องส่วนตัวนิดหน่อยครับ พอจัดการเสร็จแล้วผมจะกลับไปทันที！”

“ครับ รีบกลับไปเถอะครับ คุณเองก็รู้เรื่องอารมณ์ขององค์ชายหก ถ้าหากว่าคุณทำให้ท่านช้า ตระกูลข่งของคุณก็คงจะลำบาก”

ไท่เก๋อไม่ได้สนใจคำแก้ตัวของข่งเซียนจัว อย่างไรเสียเขาถ่อมาตั้งไกลไม่ใช่เพื่อมาพูดเรื่องไร้สาระกับข่งเซียนจัว

“คุณไท่เก๋อครับ ถ้าหากว่าคุณเข้าร่วมธุรกิจเล็กๆ ของผม ผมย่อมแทบจะรอไม่ไหว”

คิดไม่ถึงเลยว่า หลังจากที่ไม่ทันได้รู้ตัว มือของราชวงศ์ว่านเซี่ยวก็ได้ยื่นเข้ามาถึงเมืองเหอซานแล้ว

ความคิดของกวนเยียก็ยิ่งหนักแน่น

สถานการณ์ยิ่งวุ่นวาย

หลังจากที่ไท่เก๋อได้รับคำจอบจากกวนเยียแล้วเขาก็พึงพอใจจนพยักหน้าลง ในเมื่อรู้จักกับอีกฝ่ายจึงวางใจไปได้บ้าง

“ถ้าอย่างนั้นไท่เก๋อต้องขอขอบคุณคุณกวนก่อนแล้วกัน รายละเอียดเรื่องแผนการความร่วมมือกันภายหลังจากนี้ผมจะให้ผู้ช่วยของผมเป็นคนคุยรายละเอียดกับคุณ”

“อีกอย่าง ไท่เก๋อมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะรบกวนทุกท่าน！”

จากนั้นสายตาของไท่เก๋อก็มองไปยังแขกคนอื่น ทุกคนที่อยู่ ณ ที่นั้นตื่นเต้นขึ้นมาทันที

ใบหน้าที่คาดหวังนั้นรอคำพูดต่อไปของไท่เก๋ออย่างตื่นเต้น