หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2650

ไท่เก๋อเห็นสายตาที่มีคำถามของข่งเซียนจัว เขาก็ตอบกลับเป็นรอยยิ้มเล็กๆ

“ดูเหมือนว่าความขัดแย้งของพวกคุณทั้งสองฝ่ายจะหนักมากนะครับ ผมเองก็ขี้เกียจมาจัดการ

ข่งเซียนจัว ขอบคุณที่ช่วงนี้คุณพยายามคอยรับใช้องค์ชายหก น้ำใจนี้ผมรับไว้แทนองค์ชายแล้วกัน”

ในเวลานี้ข่งเซียนจัวโกรธจนขึ้นสมอง เขาได้ยินเพียงแค่ว่าไท่เก๋อจะไม่สอดมือเข้ามาห้าม โดยที่เขาไม่ได้ยินถึงความเย็นเยียบในช่วงครึ่งหลังของประโยคเลย

ขณะที่เขากำลังยกมือขึ้นและคิดที่จะให้สัญญาณยิงนั้นเอง จู่ๆ ที่ด้านหลังของเขาก็มีเงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นและใช้ลำแสงยิงเข้ามา

ข่งเซียนจัวมีวิชาการต่อสู้ไม่ด้อย ชายฉกรรจ์สามสิบถึงห้าสิบคนยากที่จะเข้าถึงตัวเขา อย่างไรก็ตามความเร็วของอีกฝ่ายนั้นเร็วเกินไป บวกกับช่วงเวลาที่เขาลงมือนั้นเป็นช่วงเวลาที่เขาฟุ้งซ่าน เขาจึงไม่ทันได้รู้ตัวเลบ

ความเจ็บปวดบริเวณเอวแล่นขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ข่งเซียนจัวไร้เรี่ยวแรงในทันทีและทรุดลงบนพื้น

“คุณไท่เก๋อ ทำไมกันครับ”

สีหน้าของข่งเซียนจัวนั้นซับซ้อนมาก ทั้งไม่เต็มใจ ทั้งสงสัย ทั้งโกรธอยู่บนนั้น

ถึงตอนนี้แล้วในที่สุดเขาก็เข้าใจถึงความหมายในคำพูดของไท่เก๋อ ที่แท้คิดจะฆ่าเขานี่เอง เพียงแต่ทั้งหมดสายไปแล้ว