หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2674

ติงลี่โดนไท่จื่อโต้กลับรุนแรงเช่นนี้ เขาโกรธจัดทันที มือใหญ่ตบโต๊ะหนึ่งครั้ง

“หยุดพูดจาบ้าบอต่อหน้าฉันได้แล้ว ท่าเรือตระกูลติงหนึ่งแกไม่มีหลักฐาน สองไม่มีความแค้นเคืองกัน นึกจะระเบิดก็ระเบิด

หลินมั่ว เรื่องของเหวินเฉียงฉันไม่เอาเรื่องก็ได้ แต่เรื่องท่าเรือนายจำเป็นต้องพูดกับฉันให้เคลียร์”

ต้องพูดว่าติงลี่ก็เป็นคนฉลาดคนหนึ่ง รู้ว่าคำพูดของใครสามารถเอามาพูดได้

หลินมั่วเดิมทีกำลังจิบน้ำชาอยู่ มองไท่จื่อพูดจาต่อต้านคนอื่นอย่างสบายใจ คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนเรื่องมาที่ตัวเองเร็วขนาดนี้

“โอ้ว พูดให้เคลียร์เหรอ อย่างนั้นนายต้องการอะไร”

ติงลี่ได้ยินถึงตรงนี้ รู้สึกว่าหลินมั่วกลัวลูกน้องและอำนาจของตระกูลติงของตัวเองแล้ว

เชอะ มีตระกูลจ้าวคอยให้ท้ายนายแล้วเป็นอย่างไร ต่อหน้าตระกูลติงของฉันก็ต้องขี้ขลาดและเชื่อฟังแต่โดยดี

“หึ อย่างแรกฉันอยากให้นายขอโทษเพื่อนของฉันก่อน

รองลงมา ลูกน้องลงนายทำลายท่าเรือของตระกูลติง จำต้องมอบพวกเขามาให้ตระกูลติงของพวกเราสอบสวนและตัดสิน

และนายในฐานะหัวหน้าที่อบรมสั่งสอนพวกเขาไม่ดี ก็ต้องขอโทษตระกูลของพวกเราด้วยเหมือนกัน!”

กวนหลิงหลงที่อยู่ในสถานที่ประชุมตอนนี้เริ่มมองหลินมั่วด้วยความร้อนใจ เพื่อบอกให้เขาให้ความร่วมมือกับตัวเอง

แต่ไม่รู้ว่าหลินมั่วเข้าใจผิดหรืออย่างไร หรือว่านั่งจนมองไม่เห็นอย่างสิ้นเชิง

พอสิ้นเสียง หลินมั่ววางถ้วยน้ำชาในมือลง

“ดูเหมือนพวกเขาจะพูดว่าอยากให้ฉันขอโทษพวกเขา!”

ไท่จื่อเบ้ปากใส่

“ถ้าหากขอโทษได้ผล ฉันคงไม่ฆ่านักฆ่ากลุ่มนั้นหรอก พวกเรากำลังฆ่ากลับต่างหาก”

“ก็คือฆ่าก็ฆ่าไปแล้ว คนปกติยังจะพูดขอโทษอะไรกัน ถ้าเป็นนายจะขอโทษไหม”

“ฉันไม่ทำอยู่แล้ว ลูกพี่นายล่ะ”

“ฉันก็ไม่ทำ!”

ตระกูลติงของพวกเราถ้าอยากจะเก็บพวกนายสองคน ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ!”

ท่าทางเย่อหยิ่งแบบนั้น ขาดอย่างเดียวคือกระโดดขึ้นมาเหยียบจมูก

กวนหลิงหลงมองท่าทางแสดงความกล้าหาญของเขา แววตาเป็นประกายทันที นี่แหละคือผู้ชายของตัวเองทั้งหล่อและมีตระกูลที่ทรงอิทธิพล

สำหรับคำพูดโอหังอวดดีของเขา หลินมั่วได้แต่มองเขาด้วยแววตาเย็นชาหนึ่งที

ส่วนไท่จื่อยิ่งไม่ไว้หน้า แยกเขี้ยวยิงฟันใส่โดยตรง

“มึXแม่งอวดดีนัก ตระกูลติงยิ่งใหญ่มากหรือไง ก็แค่เป็นของไม่ดีในต้าฉวีเท่านั้นอย่าอวดดีนักเลย

เห็นความสามารถของนายแล้ว ไม่อยากสนใจนายก็เท่านั้น เห่าเป็นหมาทำไม”

เมื่อได้ยินคำเหล่านี้ ผู้ที่ตั้งใจอยู่ในงานประชุมสีหน้าเปลี่ยน โดยเฉพาะกวนเยียรู้สึกใจสั่น เหมือนได้ยินข้อมูลที่สุดยอดอย่างหนึ่ง ความหมายแฝงของคำนี้เหมือนมีช่องโหว่อะไรบางอย่าง

หลินมั่วก็รู้สึกว่าไท่จื่อพูดเยอะเกินไป จึงดึงชายเสื้อของเขาเพื่อให้เขาระวัง

ไท่จื่อที่รู้ตัวแล้วจึงเข้าใจทันที หลังจากทำเสียงฮึดฮัดเย็นชาหนึ่งทีแล้วขี้เกียจพูดกับอีกฝ่ายอีก