หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2687

“ทุกคนไม่ต้องกลัว ก็แค่พวกตัวตลกที่จงใจมาก่อเรื่องเท่านั้นเอง!”

พูดพลางหลินมั่วก็ปรบมือทั้งสองข้าง ส่วนพวกอันธพาลที่อยู่ด้านหลังของเขานั้นก็ถูกจี้สกัดจุดไว้ ยืนอยู่กับที่ไม่สามารถที่จะขยับไปไหนได้

“หมอเทวดาหลิน คนไข้ที่ล้มอยู่กับพื้นนี่เป็นอะไร ดูเหมือนว่าอาการเขาจะแย่มากเลยนะ”

หลายวันที่ผ่านมานี้ หลินมั่วพอจะมีคำเล่าขันที่ดี คนที่มาทำการรักษานั้นล้วนมาเพราะฝีมือการรักษาที่ยอดเยี่ยมของหลินมั่ว

ดังนั้นแม้จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น คนที่อยู่ในเหตุการณ์นั้นก็จะถามหาความจริงก่อน ไม่ได้คิดว่ามีชื่อเสียงย่ำแย่และจากไปโดยง่าย

และนี่มันก็ทำให้หลินมั่วภาคภูมิใจ ดูเหมือนความพยายามหลายวันที่ผ่านมานี้ไม่ได้เสียเปล่า

“ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วง กินดอกหญ้าตี้ขุยจากนั้นก็กินกลีบดอกผีเสื้อ ก็จะมีอาการแบบนี้แหละ แน่นอนว่าหากพวกคุณไม่เชื่อ สามารถที่จะกลับบ้านไปลองเองได้เลย ฉันจะให้ยาสมุนไพรฟรี!”

ทุกคนเห็นหลินมั่วชี้ไปที่ตู้ยาที่เรียงกันภายในคลินิก ต่างก็ส่ายหัวกันอย่างพร้อมเพรียง เรื่องแบบนี้ไปถามหมอแพทย์แผนจีนคนไหนก็รู้ ทำไมจะต้องไปเสี่ยงเองด้วย โง่หรือเปล่า

อีกอย่างในเมื่อหมอเทวดาหลินกล้าพูดต่อหน้าทุกคนแบบนี้ แสดงว่ามีความมั่นใจอย่างมาก

หลินมั่วเห็นปฏิกิริยาของทุกคนแล้วก็แอบขำ ก็ดูฉลาดอยู่นะ อย่างน้อยฝนตกแล้วรู้จักที่จะวิ่งเข้าบ้าน

“เอาล่ะ ถ้าหากทุกคนไม่มีอะไรแล้วก็แยกย้ายกันเถอะ! รอฉันจัดการคนก่อเรื่องพวกนี้เสร็จแล้วจะมาตรวจรักษาต่อนะ!”

พูดจบหลินมั่วก็ให้ลูกน้องแบกอันธพาลที่ถูกจี้จุดไปไว้บนถนน

“พวกนายของรู้จักอันนี้ใช่ไหม ในเมื่อลำไส้ไม่ดี หมอเทวดาอย่างฉันก็จะช่วยพวกนายเอง ไม่ต้องเกรงใจ!”

หลังจากหลินมั่วพูดจบ พี่กว้านก็เหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ เขานั้นพยายามที่จะขัดขืนด้วยความหวาดหวั่นอย่างมาก แต่พวกเขานั้นถูกจี้จุดเอาไว้ ไม่สามารถที่จะขยับได้เลย

“พวกนายดื่มด่ำกับเวลาแสนสุขให้ดีเถอะนะ!”

เมื่อหลินมั่วพูดจบ ภายใต้สายตาที่หวาดกลัวของพวกเขา อาเฟยพาลูกน้องกลุ่มหนึ่งเอาสลอดยัดใส่ปากของพวกพี่กว้าน

ไม่นาน พวกเขานั้นก็มีเสียงท้องร้องดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

“ยังนิ่งอยู่ทำไม ออกห่างหน่อย เดี๋ยวจะกระเด็นใส่หน้าเอาได้!”

หลังจากที่หลินมั่วพูดเตือนก็รีบเดินถอยไปด้านหลัง

ตอนนี้เขานั้นมีความคิดที่อยากจะตายเลยทีเดียว

หลินมั่วเอามือปิดจมูกแล้วถามอย่างนิ่งๆ ว่า “ในเมื่อรู้ผิด งั้นก็บอกมาตามตรงว่าใครสั่งให้พวกนายใาสร้างความวุ่นวายที่คลินิกกัน”

เมื่อถามเสร็จ พวกเขานั้นก็แย่งที่จะตอบกัน

“ชิโอเปลโล นักข่าวเฮงซวยนั่นสั่งให้พวกเรามาที่นี่ แถมเธอยังรับปากว่าหากจบเรื่องแล้วจะให้เงินตอบแทนพวกเราหนึ่งแสน”

ไม่มีความลังเลใดๆ ทุกคนนั้นขายชิโอเปลโลออกมาทันที

พี่กว้านเห็นว่าหลินมั่วขมวดคิ้ว จึงได้รีบพูดเสริมอย่างร้อนรน

“คุณหลินมั่ว ที่พวกเราพูดนั้นเป็นความจริงหมดเลย ในเสื้อของฉันยังเงินมัดจำห้าหมื่นที่ยัยผู้หญิงคนนั้นให้มาอยู่ครับ”

เพียงแต่ไม่ว่าพวกเขาจะอธิบายยังไง หลินมั่วยังคงขมวดคิ้ว

“อาเฟย พาไปล้างให้สะอาดเถอะ ถ้าไม่ได้เรื่องยังไงก็ให้ไท่จื่อมาสอบปากคำพวกเขาแล้วกัน”