หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2689

ครึ่งชั่วโมงต่อมา พี่กว้านนั้นถูกแก้มัดออกจากเก้าอี้ เขาในตอนนี้รู้สึกร่างกายเบาหวิว

เดินทีก็กินสลอดไปมากขนาดนั้นแล้ว ตอนนี้ยังถูกไท่จื่อทรมานแบบนี้ เขารู้สึกไร้เรี่ยวแรงไปหมด

ส่วนลูกน้องพวกนั้นของเขากลับตัวสั่นอยู่ในมุม สายตาที่พวกเขามองไท่จื่อนั้นก็ราวกับมองปีศาจ มีความหวาดหวั่นอย่างมาก

“เอาล่ะ ในเมื่อเขาบอกมาหมดแล้ว งั้นก็ขังพวกเขาเอาไว้ก่อนแล้วกัน รอคำสั่งจากพี่หลินมั่วก่อน”

พูดพลางไท่จื่อก็เอาข้อมูลที่ได้จากการสอบปากคำออกจากโกดังไป

“ดังนั้น สุดท้ายแล้วนายก็ไม่ได้ใช้วิธีลงโทษที่โหดร้ายเหรอ”

หลินมั่วมองดูไท่จื่อที่อยู่ตรงหน้าและถามอย่างสงสัย

“แน่นอนอยู่แล้ว ฉันไม่ใช่โรคจิตเสียหน่อย ผู้เฒ่ากานนั่นก็มีความสามารถไม่น้อย บอกว่าวิธีลงโทษนั้นมีเป็นหมื่นเป็นพัน แต่สำคัญที่ใจ ฉันก็เลยลองดู คิดไม่ถึงว่าพี่กว้านคนนั้นขี้กลัวขนาดนั้น ยังไม่ทันจะบอกขั้นตอนจนหมด เขาก็สารภาพออกมาจนหมดแล้ว”

หลินมั่วพยักหน้า คิดไม่ถึงเลยว่าไท่จื่อที่ปกติดูไม่ละเอียดรอบคอบ พอเป็นเรื่องแบบนี้แล้วกลับทำได้ดีแล้วทีเดียว

“ถ้าหากสุดท้ายแล้วพี่กว้านคนนั้นไม่ยอมสารภาพล่ะ นายจะทำยังไง จะถอดเล็บนิ้วมือของเขาจริงๆ เหรอ”

ไท่จื่อจือปากด้วยความรังเกียจ