หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 275

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยขมวดคิ้วทันที

แม้ว่าทั้งสองคนจะโลภในทรัพย์สินเงินทองแต่ก็ยังคงโปรดปรานลูกของตัวเองมาก

ถ้าให้คนนอกติดคุก พวกเขาทั้งสองคนจะไม่ลังเลเลย

แต่ให้ลูกตัวเองติดคุก พวกเขายอมไม่ได้จริงๆ

ฟังฮุ่ยพูดอย่างร้อนใจ “นี่ไม่มีวิธีอื่นแล้วใช่ไหม”

“หวงเหลียง นายรับผิดชอบเรื่องนี้คนเดียวไม่ได้?”

หวงเหลียงปล่อยมือ “แม่ครับ ผมอยากจะรับผิดชอบคนเดียวจริงๆ”

“แต่พวกเราต้องพิจารณาถึงสถานการณ์”

“ถ้าคนอื่นสืบหาสาเหตุขึ้นมาจริงๆ เสวี่ยเอ๋อร์จะยิ่งเป็นอันตราย”

“เฮ้อ ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ผมคงเอากำไลหยกไปขายคนเดียวตั้งแต่แรก”

“ตอนนี้เสวี่ยเอ๋อร์ก็เข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้ด้วย ผมนี่เป็นสามีที่ไร้ประโยชน์จริงๆ!”

สวี่ปั้นซย่ามองดูอย่างสะอิดสะเอียน เธอจับแขนของหลินมั่วและกระซิบว่า “หลินมั่ว คุณพูดถูก”

“คนๆ นี้น่าไม่อาย!”

หลินมั่วยิ้ม เขารู้จักคนอย่างหวงเหลียงดี

คนๆ นี้เห็นแก่ตัวมากจะรับผิดชอบเรื่องนี้คนเดียวได้อย่างไร!

สิ่งที่เขาพูดล้วนเป็นข้ออ้าง

เขาต้องการพาสวี่ตงเอ๋อร์มาร่วมด้วย เพื่อให้สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยยอมแพ้เรื่องนี้

และเขายังพูดเหมือนไม่มีทางเลี่ยง บอกเลยว่าเป็นโสเภณีที่อยากจะตั้งประตูโค้งอนุสาวรีย์ให้เลย!

สวี่ตงเสวี่ยถอนหายใจ “นี่ เรื่องนี้ วิธีที่ดีที่สุดคือให้หลินมั่วรับผิดชอบ!”

“น่าเสียดาย ที่คนๆ นี้ไม่สามารถเทียบกับคนอื่นได้”

“มองถึงเรื่องเงินสามร้อยล้านบาทแล้วแอบหนีไปแบบนั้น เงินสามร้อยล้านบาทซื้อของได้ไม่เท่าไหร่ก็หมดแล้ว!”

ฟังฮุ่ยถูกกระตุ้นด้วยคำพูดนี้จึงลุกขึ้นอย่างเดือดดาลเป็นฟืนเป็นไฟ “หลินมั่ว ฉันจะถามอีกครั้ง แกยินยอมที่จะรับผิดชอบเรื่องนี้ไหม!”

ไม่ต้องรอให้หลินมั่วพูด สวี่ปั้นซย่าก็พูดขึ้นว่า “ฉันไม่ให้เขารับผิดชอบ!”

ฟังฮุ่ยโกรธจนเต้นแร้งเต้นกา “งั้นก็ดี ฉันกับแกตัดแม่ตัดลูกกัน!”

สวี่ปั้นซย่าโกรธจนหน้าแดง “แม่ แม่จะหยุดได้หรือยัง?”

“เดือนนี้แม่ตัดแม่ตัดลูกกับฉันกี่ครั้งแล้ว?”

“ฉันไม่เข้าใจความหมายของแม่ แค่ต้องการบังคับให้หลินมั่วติดคุก เพื่อที่แม่จะได้ทำความฝันของการเป็นคุณหญิงให้เป็นจริงเหรอ?”

“ฉันบอกแม่เลยว่ามันเป็นไปไม่ได้!”

“ถ้าแม่บังคับฉันอีก ฉันจะบริจาคบริษัทและพาหลินมั่วออกจากเมืองก่วงหยางตลอดไป”

“ฉันแต่งงานกับไก่ก็ต้องอยู่ตามไก่ แต่งกับสุนัขก็ต้องอยู่ตามสุนัข ฉันจะไม่กลับมาอีกตลอดชีวิต แม่พอใจหรือยัง!”

ในใจของหลินมั่วอบอุ่นขึ้นมาทันที ไม่ว่าทัศนคติของคนในครอบครัวนี้จะเป็นอย่างไร เพียงแค่สวี่ปั้นซย่ายืนอยู่เคียงข้างเขาก็เพียงพอแล้ว

ฟังฮุ่ยไม่นึกว่าสวี่ปั้นซย่าจะตอบสนองรุนแรงขนาดนี้ จึงโกรธจนตัวสั่นเทาไปทั่วทั้งร่าง แต่ก็ไม่มีคำพูดตอบกลับไป

สวี่เจี้ยนกงโกรธมาก “แกมันกบฏ!”

“ยังจะบริจาคบริษัท”

“เอาสิ แกบริจาคให้ฉันดู!”

“ฉันไม่เชื่อ ฉันเป็นพ่อยังจัดการแกไม่ได้!”

สวี่ปั้นซย่ากัดฟัน “พ่อพูดเองนะ!”

“ได้ พ่อไม่ต้องบังคับฉัน ฉันก็จะทำ”

“ตอนนี้ฉันจะแบ่งโบนัสของปีนี้ทั้งหมดไปบริจาคเพื่อการกุศล!”

“ตั้งแต่วันนี้ไป ฉันจะไม่เอาเงินกลับมาที่บ้านอีก!”

สวี่เจี้ยนกงตบโต๊ะ “แกกล้า!”

“แกคิดว่าแกปีกกล้าขาแข็งแล้วฉันจะทำอะไรแกไม่ได้เหรอ?”

“ฉันจะบอกแกให้ ถึงแกมีเงินแค่ไหนแต่ยังไงแกก็ยังเป็นลูกสาวของฉัน!”

“ฉันยังจัดการแกได้!”

สวี่ปั้นซย่าน้ำตาไหล ตั้งแต่เด็กจนโต เธอเติบโตขึ้นมาภายใต้ความสง่าน่าเกรงขามของสวี่เจี้ยนกง

ไม่นึกเลยว่าทุกอย่างที่ตัวเองทำเพื่อครอบครัว ท้ายที่สุดพ่อกับแม่ก็ยังคงทำแบบนี้กับตัวเอง!

สวี่ปั้นซย่ากัดฟันแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที “สวัสดี เสี่ยวปิง ติดต่อองค์กรการกุศล...”

ฟังฮุ่ยตกใจรีบกดวางสายโทรศัพท์และพูดอย่างร้อนรน “ปั้นซย่า แกบ้าไปแล้วเหรอ?”

“แกต้องการจะบริจาคบริษัทจริงๆ เหรอ?”

“นี่เป็นบริษัทของเรา แกอยากให้ฉันกับพ่อแกอดตายเหรอ?”

สวี่ปั้นซย่าน้ำตาคลอเบ้า “แม่ แม้ว่าฉันจะออกไปทำงานให้คนอื่นแต่ฉันจะเลี้ยงดูพวกคุณทั้งคู่เหมือนเดิม!”

“แต่ฉันยังคงพูดแบบเดิม หลินมั่วไม่ได้ทำอะไรผิด ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาติดคุกแน่นอน!”