หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2764

ไป๋เฉียนเอ๋อร์จัดแต่งหน้าของเธอเป็นอันดับแรก หลังจากที่สงบสติอารมณ์และปรับอารมณ์เรียบร้อยแล้ว ริมฝีปากของเธอก็หดตัวลงพร้อมด้วยแสงประกายเหมือนคริสตัลที่ปรากฏขึ้นอย่างเงียบเชียบในดวงตาของเธอ

“พี่หลินมั่ว~ ทำไมพวกเธอกอดแขนพี่อยู่ละคะ !”

สีหน้าท่าทางที่ดูความน้อยใจจากการไม่ได้รับความเป็นธรรมแฝงไปด้วยความโกรธเคือง แววตาที่โกรธเคืองมีการบ่นอย่างไม่พอใจเล็กน้อย สื่อถึงรูปลักษณ์ของเด็กหญิงตัวเล็กที่กินอะไรผิดปกติได้อย่างสมบูรณ์แบบ

หลินมั่วถูกเธอตะโกนใส่แบบนี้ก็ขนลุกจนตีัวสั่นสะท้าน ผู้หญิงคนนี้จืตใจโหดร้ายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

สองสาวพี่น้องไม่รู้ความสัมพันธ์ของหลินมั่วกับไป๋เฉียนเอ๋อร์ คิดแค่ว่าทั้งสองคบกัน ไม่ได้เป็นอุปสรรคกับจุดประสงค์ของเธอ

ทั้งสองแสร้งทำเป็นตื่นตระหนก รีบปล่อยแขนของหลินมั่วและรีบร้อนขอโทษ

“คุณหลิน ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆ เราไม่ได้จั้งใจจะให้คนของคุณเข้าใจผิดนะคะ”

ฝ่ามือของพวกเธอคลายออก แต่ร่างกายของพวกเธอกลับขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น จื่ออี๋เองก็มองไป๋เฉียนเอ๋อร์ที่อยู่ข้างหลังหลินทั่วอย่างยั่วยุ

ไป๋เฉียนเอ๋อร์ไม่ได้สนใจ เธอแค่คว้าแขนเสื้อของหลินมั่วอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรมและเม้มริมฝีปาก พร้อมมองด้วงดวงตาทีีเป็นประกาย

ในตอนนี้สองสาวหมดคำพูด มารยาของยัยนี่ร้ายกาจยิ่งกว่าพวกเธออีก !

“คุณหลิน ถึงคนของคุณจะดูเชยมาก แต่ก็โกรธจัดมากเลยจริงๆ คุณโชคดีมากเลยนะคะ”

ไป๋เฉียนเอ๋อร์รีบตอบกลับ “พี่หลินมั่วน่ะ เดิมทีก็ไม่ใช่คนที่ชอบความฟุ่มเฟือยอยู่แล้ว แค่ดูเสื้อผ้าของเขาก็จะรู้ได้”

“ฉันก็แค่ทำอย่างที่พี่หลินมั่วชอบ ยังไงฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่ให้ความสำคัญกับความงามภายนอก”

“พวกพี่ๆ คิดว่าใช่มั้ยละคะ ?”

สองสาวฟังจบถึงได้มีปฏิกิริยาตอบกลับ หลินมั่วแต่งตัวได้เชยมากที่สุดในที่แห่งนี้ ทั้งสองแอบซุบซิบกัน แผนหารที่คิดจะดูถูกไป๋เฉียนเอ๋อร์คว้าน้ำเหลว กลับถูกอีกฝ่ายเยาะเย้ยแทน

นอกจากนี้คส่า “พวกพี่ๆ” ก็ยังช่วยยกระดับอายุของทั้งสองให้สูงขึ้นอีกด้วย

หลินมั่วฉวยโอกาสตอนที่พวกเธอยังนิ่งอยู่ หลบหนีจาก ‘การล้อมและรุก’ ของผู้หญิงสองคนทันที จากนั้นก็มานั่งข้างไป๋เฉียนเอ๋อร์

“ไม่เป็นไร ฝ่าบาทให้เราเข้าใกล้หลินมั่ว ไม่ได้สั่งให้ตาย

แถมเมื่อกี้เราก็รุกขนาดนั้นแล้ว ดูสิ หลินมั่วไม่มีปฏิกิริยาอะไรบ้างเลย !”

ตั้งแต่เริ่มแรก ไม่ว่าทั้งสองจะยั่วยวนยังไง หลินมั่วก็ยังนิ่งอยู่อย่างเดิม ดวงตาของเขาดูบริสุทธิ์มากตั้งแต่แรก จื่ออี๋อยู่ในสังคมการไต่เต่ามานานหลายปีขนาดนี้ก็ต้องรู้อยู่แล้วว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะล่อลวงผู้ชายคนนั้นด้วยความงามเพียงอย่างเดียว

จื่ออี๋คิดถึงตรงนี้ ในสมองก็มีภาพหล่อเหลาของหลินมั่วผุดขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้แก้มของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงอยู่ครู่หนึ่ง

“โห แก้มพี่แดงอีกแล้วนะ คงจะไม่ได้ชอบหลินมั่วนั่นหรอกใช่มั้ย ?”

จื่ออี๋กลอกตามองน้องสาวของตนและพูดอย่างไม่สบอารมณ์ ผู้ชายที่โดดเด่น แถมยังหน้าตาหล่อขนาดนี้ เธอไม่ชอบเหรอ ?”

จื่อเซวียนเม้มริมฝีปากแล้วยิ้มหวาน “ฉันชอบนะ !”

สองพี่น้องมองหน้ากันอย่างเข้าใจ จากนั้นเดินไปด้วยกันไปยังพื้นที่พักผ่อนสำหรับสมาชิกราชวงศ์ปราสาทของราชวงศ์โดยเฉพาะ