หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2776

“จริงครับ ผมเองก็คิดว่าจริงใจต่อกันน่าจะดีกว่า”

หลังจากที่ตอบกลับไปส่ง ๆ หลินมั่วก็เปลี่ยนเรื่องไปทันที

“มีมือการชงชาของฝ่าบาทประณีตเป็นอย่างมาก หากไม่ได้ฝึกฝนมาเป็นระยะเวลาหลายสิบปีคงจะทำไม่ได้ถึงขนาดนี้”

เจียเต๋อเลี่ยยิ้มเบา ๆ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ทำให้ใบหน้าของเขาปรากฎรอยยิ้มภาคภูมิใจขึ้นมา “พอว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ การชงชาจึงกลายเป็นงานอดิเรกของผม!”

“ชานี้เป็นสมบัติที่มีเอกลักษณ์ของว่ายเซี่ยง จำนวนการผลิตในทุก ๆ ปีไม่เกินสิบกิโลกรัม ท่านทูตเจิ้นเยว่ เชิญครับ!”

พูดจบเจียเต๋อเลี่ยก็เลื่อนถ้วยชาไปด้านหน้าหลินมั่ว

ในห้องชา หลังจากที่ทั้งสองได้พูดคุยหยั่งเชิงกันแล้ว แต่กลับไม่ได้รับข่าวอะไรที่สำคัญ

เจียเต๋อเลี่ยมีฐานะเป็นถึงเจ้าชาย แต่เขากลับโค้งตัวรินให้หลินมั่วอย่างสุภาพ การกระทำของเขาทำให้หลินมั่วคาดไม่ถึงจริง ๆ

แน่นอนว่า ผู้ที่มีตำแหน่งสูงส่งอย่างเขามีท่าเคารพนอบน้อมขนาดนี้ นั้นแสดงว่าเขามีความปรารถนาอันแรงกล้า เรื่องนี้สามารถยืนยันได้จากความไม่เป็นธรรมชาติในท่าทีของเขา

หลังจากที่ทั้งสองคุยกันอยู่นาน เจียเต๋อเลี่ยก็ถึงเวลาเกริ่นเรื่องสำคัญ

“เพื่อนหลิน ครั้งนี้ที่ผมเชิญคุณมาก็เพราะมีปัญหาที่จัดการได้ยากต้องการให้คุณช่วย”

คำพูดของเจียเต๋อเลี่ย เป็นการดึงความสัมพันธ์ของพวกเขาให้ยิ่งสนิทกันมากขึ้นไปอีก

และแน่นอนว่าหลินมั่วไม่ลืมความตั้งใจแรกของตัวเองเพียงเพราะคำว่า ‘เพื่อนหลิน’

“ฝ่าบาทมีเรื่องอะไรบอกมาได้เลยครับ หากผมช่วยได้ผมจะให้การช่วยเหลืออย่างเต็มความสามารถ”

สิ่งที่แฝงอยู่ในคำพูดของหลินมั่วก็คือ หากเขาช่วยไม่ได้เขาก็จนปัญญาเช่นกัน เจอกันครั้งแรกถ้าให้ผมช่วยคุณแย่งบัลลังก์ให้ นั่นมันถือเป็นการรนหาที่ตายชัด ๆ !

หลังจากที่เจียเต๋อเลี่ยได้รินน้ำชาให้พวกเขาแล้วจึงเอ่ยขึ้น

“เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณหลินสามารถช่วยได้จริง ๆ ครับ”

“พระชายาของผมเหมือนกับร่างกายไม่แข็งแรง เธอไม่ตั้งครรภ์สักที เรื่องนี้เป็นปัญหาของผมมานาน จึงอยากให้เพื่อนหลินมาช่วย”

“ถ้าสามารถแก้ปัญหานี้ได้ ผมจะตอบแทนน้ำใจกลับไปให้คุณอย่างงาม”

การตอบแทนเป็นเงินทองไม่สำคัญเท่ากับน้ำใจ ส่วนหลินมั่วก็ยังไม่ได้รีบตอบตกลงทันทีเพียงเพราะอีกฝ่ายให้คำมั่นสัญญา

ป๋ายอีน่ารู้สึกขายหน้าขึ้นมาเล็กน้อย บรรยากาศรอบ ๆ ก็เปลี่ยนไปทันที นี่สิถึงจะสมกับเป็นเธอ

หลินมั่วมองพระชายาที่สวยและสูงส่งใหม่อีกครั้ง เธอทำแบบนี้เพื่อปกป้องสามี จากผู้หญิงที่เรียบร้อยและเพียบพร้อมต้องแสแสร้งแกล้งทำเป็นคนมากรักพราวเสน่ห์ทำให้เธอทุกข์ใจมากเช่นกัน

“พระชายาอย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะครับ คุณทำเพื่อเจ้าชาย นี่เป็นความโชคดีของเขา”

เมื่อได้ยินดังนั้น บรรยากาศรอบ ๆ ของกลับมาดีขึ้นอีกครั้ง

ป๋ายอีน่ามองหลินมั่วด้วยสายตาขอบคุณ

“คุณหลินทั้งหล่อทั้งพูดเก่ง ไม่รู้ว่ามีสาว ๆ กี่คนแล้วที่ต้องเจ็บช้ำ!”

หลินมั่วไม่ได้ถ่อมตัวเมื่อได้ยินคำเอ่ยชมของพระชายา เขายอมรับไปตามตรง ยังไงซะเธอก็พูดความจริง ทำไมต้องเถียงข้าง ๆ คู ๆ ด้วย

“น่าน่าคุณพูดแบบนี้กับเขา ผมก็หึงนะ!”

เจียเต๋อเลี่ยโอบไหล่ป๋ายอีน่าเอาไว้ ทำให้หลินมั่วกลายเป็นก้างขวางคอระหว่างพวกเขา