หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2790

“คุณพ่อๆ!”

ข่งจิงเทียนถูกข่งลี่เรียกจึงสะดุ้งตื่นจากความทรงจำ

“ลี่เอ๋อร์ ไม่ใช่เพราะพ่ออยากลงมือกับเจ้าชายหก หากต้องโทษต้องโทษที่เขาบีบบังคับพวกเราเกินไป”

“เซียนจัวพี่ชายของเธอถูกไท่เก๋อฆ่าตาย และเรื่องที่ตระกูลข่งของพวกเรากับกัมพูชาแอบสมรู้ร่วมคิดลักลับขนของหนีภาษีเจ้าชายหกก็รู้เรื่อง ถ้าหากเขาร่วมมือกับหลินมั่ว ตระกูลข่งของพวกเรายากที่จะก้าวเกิน ดังนั้นจึงต้องลงมือก่อนถึงจะดี”

ข่งลี่สีหน้าตกตะลึง พูดด้วยความโกรธ “คุณพ่อ พวกเราให้ความเคารพนอบน้อมเจ้าชายหก ขออะไรก็ได้ทันที”

“แต่วันนี้เพราะเรื่องนี้ เขาอยากจะฆ่าพวกเราตระกูลข่งให้ตาย คนแบบนี้พวกเรายังต้องคุกเข่าเคารพเขาอีกเหรอ

พวกเราร่วมมือกับกัมพูชา ไม่ได้กลัวเขาเจ้าชายหก”

ข่งจิงเทียนถอนหายใจอย่างจนใจ “เฮ้อ เธอยังเด็กเกินไป กัมพูชาอาจจะช่วยพวกเราเพราะเมตตาอยู่บ้าง”

“แต่ถ้าหากอยากให้เจ้าชายหกต่อสู้กับพวกเขา จำเป็นต้องละทิ้งพวกเรา”

“พ่อ พวกเราได้มอบผลประโยชน์ให้กัมพูชามากมายทุกปี หรือว่าพวกเราจะมองตระกูลข่งของพวกเราถูกกวาดล้างต่อหน้าต่อตา”

ข่งจิงเทียนส่ายหน้าอย่างจนใจ “สุดท้ายแล้วพวกเราแค่เป็นพ่อค้าคนกลางเท่านั้น ต้าฉวีหากไม่มีพวกเรา ก็ยังมีตระกูลอู๋ ตระกูลซุน ตระกูลเหวิน ตระกูลติงเป็นต้น พวกเขามีทรัพยากร จึงไม่เป็นห่วงว่าจะไม่มีกองกำลังมาร่วมมือ”

“ดังนั้นพวกเราลงมือก่อนถึงจะดี ฆ่าพวกเขา ขอเพียงทำสำเร็จ ตระกูลข่งของพวกเราจะมีที่พึ่งพิงที่ใหญ่กว่านี้”

ข่งลี่ได้ยินแล้วยังคงรู้สึกไม่สบายใจอยู่ในใจ จากการเตรียมตัวของเขา ตระกูลข่งหยุดแก้แค้นหลินมั่วชั่วคราว พี่น้องสองสามคนตายหมดแล้ว เขาคือผู้สืบทอดของตระกูลข่งแน่นอน ทำไมต้องต่อสู้กับหลินมั่วและเจ้าชายหกอย่างเอาเป็นเอาตาย

“คุณพ่อ ยังจะยื้อไว้ได้ไหม พวกเราลองจับมือปรองดองกับหลินมั่วได้ไหม”

ข่งจิงเทียนได้ยินคำนี้ สีหน้านิ่งขรึมทันที ข่งลี่เห็นแววตาที่เย็นชาของพ่อแล้วจึงขยับตัวเดินถอยหลังเมื่อรู้ตัว

“ความหมายของฉันคือ พวกเราปล่อยให้หลินมั่วกับเจ้าชายหกลดความระแวงก่อน รอได้จังหวะที่เหมาะสม แล้วค่อยจัดการพวกเขาสองคน”

“ไม่ต้องรอแล้ว ตอนนี้คือจังหวะที่ดีที่สุด มีคนคอยเปิดทางให้พวกเรา และฉันได้ส่งทหารหน่วยกล้าตายไปแล้ว

“อ้อใช่ มีคนฝากฉันมาบอกคุณ”

หลินมั่วหยุดเดิน หันไปด้วยความสงสัย จากนั้นไป๋เฉียนเอ๋อร์จึงพูดไปเลย

“ตระกูลเซี่ยเริ่มระดมกำลังพลขนาดใหญ่ สัญญาการต่อสู้ที่ทะเลวันพรุ่งนี้ ถ้าหากคุณคิดว่าทำไม่ไหวก็ไม่ต้องไปเสี่ยง ตระกูลไป๋จะคุ้มครองเธอ”

“โอเค ฉันรู้แล้ว ขอบคุณเธอที่เตือนฉัน”

พูดจบหลินมั่วจึงเดินออกมา ส่วนไป๋เฉียนเอ๋อร์ที่อยู่ในห้องจึงหยิบโทรศัพท์โดยตรง

“หรงหรง คนที่เธอชอบ จิตใจดีจริงๆ เธอไม่ต้องเป็นห่วง นอกจากนี้คำพูดของเธอฉันได้บอกเขาแล้ว”

“ขอบใจเธอนะเฉียนเอ๋อร์ ฉันมีบางสิ่งไม่สามารถติดต่อกับคนภายนอกได้ จึงต้องรบกสนเธอ...”

..................................................................................