หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2791

เช้าวันนั้น หลังจากที่หลินมั่วและเจ้าชายหกได้ปรึกษาหารือกันเสร็จ ภายใต้การคุ้มกันของเจ้าชายหก เขาก็ซ่อนกลับไปอย่างเงียบๆ

ทันทีที่ถึงเมืองเหอซานหลินมั่วหาไท่จื่อเจอทันที

“มีบางเรื่องที่ต้องการใช้ลูกน้องของคุณ”

……

"เคยได้ยินมั้ยว่าตระกูลย่อยของตระกูลข่งและตระกูลติง ร่วมมือกันเพื่อขโมยสมบัติใต้ทะเลของตระกูลติง”

“พวกเราเคยได้ยินเรื่องนี้มานานแล้ว ตระกูลข่งริเริ่มที่จะนำรายได้ทั้งหมดคืนให้กับตระกูลติงไม่ใช่หรือ”

“เธอรู้เพียงส่วนเดียว ตระกูลข่งน่ะแอบกักสมบัติล้ำค่าส่วนใหญ่และซ่อนไว้ในห้องลับของตระกูลข่ง”

ขณะที่ข่าวลือยังคงแพร่กระจาย ข่าวไร้มูลชุดหนึ่งเกี่ยวกับตระกูลข่ง ในต้าฉวีก็แพร่กระจายไปอย่างกว้างขวางมากขึ้นเรื่อยๆ

“ลูกพี่ พวกเราทำอย่างน้ี จะไม่สร้างผลกระทบให้กับตระกูลข่งหรอครับ”

แม้ว่าข่าวลือนี้จะแพร่กระจายไปทั่วต้าสวีแล้ว แต่ตระกูลข่งก็จะไม่รู้สึกรู้สาอะไร

หลังจากที่เจ้าชายได้ยินเกี่ยวกับการโจมตีหลินมั่วโดยนักมรณะตระกูลข่ง เขาก็เรียกคนของเขาทันทีและวางแผนที่จะขับเรือ "เรือรบไท่จื่อ" เพื่อทำลายตระกูลข่ง แต่หลินมั่วขัดขวางไม่ให้เขาทำเช่นนั้น

“สิ่งที่เราต้องทำคือให้ทุกคนได้ข่าวว่าตระกูลข่งมีสมบัติล้ำค่าจำนวนหนึ่ง”

“แต่ทุกคนไม่ได้โง่ กองกำลังเหล่านั้นเชื่อเรื่องไร้สาระเหล่านี้ได้อย่างไร”

ใครก็ตามที่มีสายตาที่เฉียบแหลมจะรู้ได้ทันทีว่านี่เป็นการสร้างเรื่อง เรื่องนี้ถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์ เว้นแต่ว่าตระกูลข่งเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่ไม่งั้นก็ไม่กล้ากักของเอาไว้

หลินมั่วยิ้มเบา ๆ "เชื่อหรือไม่ มันไม่สำคัญหรอก แม้ว่าจะมีกองกำลังไม่มากที่มีความแค้นกันระหว่างต้าฉวีและตระกูลข่ง แต่ก็มีไม่น้อย”

“เราปล่อยข่าวนี้ แน่นอนว่าบางคนจะใช้มันเพื่อโจมตีตระกูลข่ง แล้วเราจะรอให้เรื่องคลี่คลายก่อนจึงจะจัดการต่อ”

การฆ่าตระกูลข่งไม่ใช่เรื่องยาก ปัญหาคือกองกำลังที่เกี่ยวข้องกับตระกูลข่งนั้นเป็นปัญหามากกว่า ตามการเดาของเจ้าชายหก หากตระกูลข่งกล้าที่จะลอบสังหารเช่นนั้น ก็ต้องได้รับการสนับสนุน จากเจ้าชายคนอื่น ๆ ในว่านเซี่ยง ซึ่งไม่สามารถระบุได้ว่าคนไหน

ทางด้านไท่จื่อเองก็ไม่ได้พูดกับเขาให้เสียเวลา ทันทีที่เขายกเท้าขึ้น เขาก็เหมือนกับลูกกระสุนปืนใหญ่และนัดอีกฝ่ายเพื่อทำโอที

‘ปัง!’

เมื่อเสียงตบดังขึ้น ไท่จื่อก็คว้าคอเสื้อของอีกฝ่าย

“ไอห่าเอ้ย ฉันแล่นเรือมาดีๆ ทำไมแกถึงขวางฉัน และตอนนี้แกยังกล้าส่งเสียงกับฉันอีก”

หลังจากที่ไท่จื่อพูดจบ เขาก็ตบอีกฝ่ายอีกหลายครั้ง

เมื่อลูกเรือเห็นรองกัปตันถูกทุบตี พวกเขาก็หยิบอาวุธออกมาทันทีและเล็งไปที่ไท่จื่อที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวบนเรือ

“เหอะๆ จะลงมือหรอ พี่น้องทั้งหลาย จัดการพวกเขาให้ฉันซะ”

ทันทีที่เขาพูดจบ เหล่าคนเก่งก็กระโจนลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าและจับราวกั้นของเรือขนส่งอย่างแน่นหนา