หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2798

อู๋อีฟานทำให้การประชุมครั้งแรกตึงเครียดขึ้น แต่ตอนนี้สายตาของผู้เข้าร่วมประชุมต่างจดจ้องไปที่หลินมั่ว หากเขาจัดการเรื่องนี้ไม่ได้ การเจรจาต่อรองในอนาคตก็คงไม่มีความจำเป็น

หลินมั่วก้าวไปข้างหน้าปะทะสายตากับอีกฝ่ายตรงๆ “ก่อนที่คุณจะได้รับเชิญมา ฉันได้อธิบายทุกอย่างไว้ชัดเจนแล้ว ฉันมีวิชารักษาที่ไม่มีใครเทียบได้ และมียาอายุวัฒนะด้วย”

หลินมั่วพูดจบก็ลุกขึ้นยืนทันที “ตัวแทนตระกูลอู๋ หากคุณมีคุณสมบัติทั้งหมดนี้ งั้นก็มานั่งแทนที่ฉันได้เลย”

อู๋อีฟานมองไปที่เก้าอี้ประธานที่หลินมั่วเสนอมา แล้วก็ยิ้มเย้ยหยัน

“คุณหลิน ฉันยอมรับว่าวิชาการรักษาของคุณเหนือกว่าฉัน แต่พวกเรามาที่นี่เพื่อทำธุรกิจ

คุณคงไม่คิดจะใช้บารมีของเจ้าชายหกและตระกูลจ้าวมาสั่งสอนพวกเราเหล่าผู้อาวุโสกระมัง”

เขาเน้นคำว่าธุรกิจเป็นพิเศษ ทุกคนในที่ประชุมต่างเข้าใจดีว่าโครงการขนส่งทางทะเลอะไรนั่น เป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น เป้าหมายที่แท้จริงคือการโค่นล้มตระกูลข่ง

อู๋อีฟานมีจุดประสงค์ชัดเจน เขาถูกตระกูลอู๋ส่งมาเพื่อทำลายการประชุมครั้งแรกนี้ และเขามาที่นี่ไม่ได้มาเล่นเกม หลังจากเขาพูดจบ แขกผู้มาเยือนหลายคนก็เริ่มโหมกระแสไฟ

“หลินมั่วนี่มันก็แค่พึ่งพาบารมีของเจ้าชายหกกับตระกูลจ้าว ไม่อย่างนั้นอาศัยแค่ลูกน้องกุ๊ยๆพวกนั้นของเขา จะคู่ควรมาสั่งสอนพวกเราได้ยังไง”

“พวกเราที่นั่งอยู่ตรงนี้ ใครไม่ใช่ผู้มีอิทธิพลของต้าฉวีบ้าง ทำไมต้องไปฟังเด็กหนุ่มนี่ด้วย”

“ให้ฉันพูดนะ ประธานเชียงเหมาะสมเป็นหัวเรือใหญ่ที่สุด”

เสียงกระซิบกระซาบเหล่านี้ ทำให้แขกผู้มาเยือนเริ่มคิดมาก หากพวกเขาได้เป็นหัวเรือใหญ่ในการจัดการกับตระกูลข่งในครั้งนี้ นอกจากจะได้รับผลประโยชน์สูงสุดแล้ว ยังเป็นโอกาสที่จะสร้างชื่อเสียงให้โด่งดังอีกด้วย ใครจะไม่รู้สึกใจสั่นกับโอกาสที่ทั้งชื่อเสียงและผลประโยชน์ก็คงเท็จ

“หลินมั่ว ฉันจะไม่เพียงแค่ทำให้การประชุมครั้งแรกนี้ล้มเหลวเท่านั้น แกจะไม่มีที่ยืนในต้าฉวีอีกต่อไปด้วย”

หากบรรยากาศยังคงวุ่นวายอีกต่อไป สุดท้ายก็จะจบลงด้วยความไม่พอใจ และหลินมั่วเองก็จะเสียหน้า

แผนการของอู๋อีฟานนั้นประสบความสำเร็จไปเป็นอย่างมากแล้วในตอนนี้ ในฐานะผู้ริเริ่มหลินมั่วได้ถูกทุกคนเพิกเฉยไปอย่างสิ้นเชิง

แต่หลินมั่วกลับไม่สนใจ และยังคงปล่อยให้พวกเขาโต้เถียงจนหน้าแดงก่ำ และจิบชาในมืออย่างสบายใจ

“พี่ใหญ่ ถ้าไงให้ผมจัดการควบคุมสถานการณ์ไหม”

ไท่จื่อที่ยืนอยู่ข้างๆหลินมั่วถามด้วยความกังวล ถ้าหลินมั่วไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาคงเดินไปตบหน้าแขกผู้มาเยือนที่ส่งเสียงดังรบกวนพวกนี้คนละฉาดไปตั้งนานแล้ว