หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2829

ในบรรดาแขกที่มาร่วมงาน คงมีเพียงหลินมั่วเท่านั้นที่เข้าใจความหมายของกวนเยีย ชาแก้วนี้ไม่ใช่แค่การขอโทษสำหรับเหตุการณ์เรือสินค้าถูกปาเมี่ยนฝ๋อโจรสลัดมาปล้น แต่ยังรวมไปถึงเหตุการณ์เรือเมเลีย ที่กวนเยียเคยร่วมมือกับคนอื่นมากำจัดหลินมั่ว

ที่สำคัญที่สุดคือธุรกิจชาเยี่ยม่านที่เขาเตรียมจะเปิดตัว ที่ตอนแรกโดนหลินมั่วรังเกียจ

หลินมั่วไม่ได้สังหารแม่ทัพเรือไม่ได้สังหารปาเมี่ยนฝ๋อที่พยายามปล้นเรือ ดังนั้นเขาจึงบอกกวนเยียว่า ผมไม่ได้ฆ่าทิ้งทั้งหมด ยังมีโอกาสให้สำนึกผิด

เมื่อพิจารณาจากทั้งหมดนี้จึงเป็นสาเหตุที่กวนเยียมาขอโทษด้วยชาในตอนนี้ และเขาก็รู้สึกกังวลใจอยู่ไม่น้อย เขาไม่แน่ใจว่าเมื่อพันธมิตรการค้าเพิ่งก่อตั้งขึ้น การสนับสนุนหลินมั่วของเขาจะมีเหตุผลหรือไม่ เขาก็ไม่ชัดเจนว่า แท้จริงแล้วหลินมั่วจะใจกว้างขนาดไหน

กวนเยียในตอนนี้ไม่กล้าเงยหน้าขึ้น เขาทำได้เพียงรอคำตอบจากหลินมั่วด้วยความกังวลใจ โชคดีที่หลังจากรอประมาณสามถึงห้าวินาที กวนเยียรู้สึกว่าถ้วยชาถูกหลินมั่วหยิบไป ทำให้เขาโล่งใจ ตอนนี้หลินมั่วมีอำนาจ เขาจึงจำเป็นต้องก้มหัว

“ชาผมรับไว้แล้ว เรื่องเมื่อก่อน ผมถือว่าแล้วกันไป”

“แต่มีอย่างหนึ่ง หวังว่าประธานกวนจะจำไว้ในใจ คนเราบางครั้งก็ไม่ควรโลภมาก มือไม่ควรยื่นยาวเกินไป

หาเงินได้ แต่ต้องอยู่ในกฏในระเบียบ รักษาความดีไว้”

กวนเยียเข้าใจความหมายแฝงในคำพูดของหลินมั่ว เห็นได้ชัดว่าหลินมั่วยังคงกังวลเกี่ยวกับชาเยี่ยม่าน

“ขอบคุณคุณชายหลินที่ใจกว้าง คำพูดของคุณชายหลินผมกวนเยียจะจดจำไว้ในใจครับ”

หลินมั่วที่ไม่เอาเรื่องกับกวนเยีย เพราะเขาคิดว่ากวนเยียยังมีประโยชน์ งานเลี้ยงครั้งนี้เขายังมีเรื่องสำคัญคือ การฟื้นฟูพันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งมณฑลเหอเน่ย ซึ่งในอนาคตยังคงต้องพึ่งพากวนเยีย ในการต่อสู้กับเหล่าร้าย

แน่นอนว่าถ้าคนๆนี้ไม่รักดี ไม่สำนึกผิด หลินมั่วก็คงไม่ไว้ชีวิตเขา ชีวิตหรือความตายก็ขึ้นอยู่กับว่ากวนเยียจะเลือกอย่างไร

บทสนทนาที่คลุมเครือ ทำให้คนอื่นๆงุนงง ส่วนพวกลูกเศรษฐีเมื่อเห็นดังนั้นก็ไม่กล้าอยู่ต่อ พวกเขาขอโทษหลินมั่วแล้วต่างก็หนีออกไปจากที่นี่ กวนเยียเองก็ต้องก้มหัวให้กับหลินมั่ว พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินมั่วแม้สักนิด เหลือเพียงเฟยเฟยคนเดียว ที่จ้องมองหลินมั่วด้วยความสนใจ

ติงลี่ที่อยู่ข้างๆ เมื่อเห็นฉากนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็แข็งค้างทันที กวนเยียกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย ถ้าหลินมั่วกลายเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับกวนเยีย เขาติงลี่ก็ต้องเรียกหลินมั่วว่าลุงหลินน่ะซิ

แม่งเอ้ย จะมาเอาเรื่องอาวุโสมาข่มเหงผมเหรอ ยังไงก็ต้องรักษาศักดิ์ศรีไว้บ้างสิ

โชคดีที่หลินมั่วปฏิเสธโดยตรง

“ประธานกวน พวกเราอายุห่างกันเยอะ ไม่เหมาะสม เรื่องนี้ก็ลืมมันไปเถอะ”

เขากับไท่จื่อมีความสัมพันธ์ที่ดีขนาดนั้น ยังไม่เคยพูดถึงเรื่องการเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันเลย กวนเยียยิ่งไปใหญ่ แล้วอนาคตทั้งคู่จะเป็นมิตรหรือศัตรูกัน ยังไม่แน่ชัด จะไปสาบานอะไรกัน!

ไม่สบายอะไรหรือเปล่า!