หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2832

หลังจากการมาถึงโดยไม่ได้รับเชิญของเจียป๋ายเลวี่ย แขกเหรื่อที่ได้รับเชิญหลายคนในที่นี้ก็มาถึงแล้ว งานเลี้ยงจึงเริ่มขึ้น

ไฮไลท์ของงานเลี้ยงอาหารค่ำคือการเริ่มต้นความร่วมมือทางธุรกิจ จนกระทั่งสมาชิกสภาทั้งสี่คนขึ้นเวที ดอกไม้ไฟก็ถูกยิงขึ้นไปบนท้องฟ้าด้านนอกห้องโถง

ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิดแต่เดิมของเมืองเหอซานสว่างเจิดจ้าด้วยแสงจากดอกไม้ไฟ แม้แต่ถนนในใจกลางเมืองก็สว่างเหมือนเป็นตอนกลางวัน เสียงระเบิดพร้อมด้วยลวดลายดอกไม้ไฟอันงดงามบรรจบกันในท้องฟ้าสีดำอันว่างเปล่า

ในตอนนี้ ผู้คนทั้งเมืองเหอซานล้วนแต่เพลิดเพลินกับงานฉลองที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน

ดอกไม้ไฟกินเวลานานเกือบครึ่งชั่วโมง หากไม่ได้กังวลว่าจะกระทบต่องานเลี้ยง ท่านผู้เฒ่ากานคงปล่อยให้จุดต่อไปถึงสองชั่วโมง

“ขอบคุณทุกคนสำหรับการสนับสนุน ผมจะไม่พูดอะไรเวิ่นเว้อแล้ว”

“ผมขอประกาศว่าพันธมิตรการค้ากับต้าฉวีได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ณ บัดนี้ !”

ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงปรบมือก็ดังก้องไปทั่วงานเลี้ยง ขณะที่คนทั้งสี่รวมถึงหลินมั่วออกแรงเล็กน้อยเพื่อดึงเชือกสีแดงในมือ ผ้าไหมสีแดงขนาดใหญ่ก็ค่อยๆ ร่วงลงมาจากอากาศ จากนั้นแผ่นโลหะที่ถูกซ่อนไว้ อย่างเงียบๆ เป็นเวลานานก็ปรากฏต่อสายตาผู้คน

“พระเจ้า นี่มันผลิตมาจากไม้จินสือหนาน”

แขกเหรื่อที่ได้เห็นต่างพากันร้องอุทานและตาโตอ้าปากค้าง

แผ่นโลหะนี้ยาวประมาณหกเมตรและสูงสองเมตร เป็นการแกะสลักโดยตรงได้มีการประกบกัน กล่าวอีกนัยคือต้องใช้ไม้มากกว่าสองเมตร ซึ่งเป็นที่น่าตกใจมาก

ไม้จินสือหนานที่ใหญ่ขนาดนี้ ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย นี่ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะกล่าวว่าแผ่นโลหะชิ้นนี้เป็นสมบัติล้ำค่า

สำหรับอักษรคำว่า ‘พันธมิตรการค้ากับต้าฉวี’ บนแผ่นป้ายทำจากทองคำบริสุทธิ์นี้กลับไม่ได้รับความสนใจจากผู้คนมากนัก

ภายใต้สายตาที่เฝ้ารอคอยของทุกคน หลินมั่วสูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอด นี่น่าจะเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาเคยทำมา

“ผม หลินมั่ว มีความตั้งใจจะเปิดพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ในฮานอยอีกครั้ง !”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา ทุกสิ่งอย่างในที่นี้ก็ตกอยู่ในความเงียบงัน เสียงเดียวที่ได้ยินคือลมหายใจของพวกเขา ทุกคนรู้ดีอย่างชัดเจนว่าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ของฮานอยก่อตั้งขึ้นได้ยังไงและหายไปได้ยังไง

การมีอยู่ของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ขัดขวางผลประโยชน์ของคนจำนวนมากและการขยายอำนาจของพวกเขา ดังนั้นบางคนจึงไม่ต้องการให้มันมีอยู่ ซึ่งคนเหล่านี้ล้วนเป็นยักษ์ใหญ่ เรื่องในตอนนั้นตระกูลข่งก็เข้ามาแทรกแซง เพียงแต่ว่าตระกูลข่งเป็นเพียงตระกูลเล็กๆ

การก่อตั้งพันธมิตรทางธุรกิจได้ดึงดูดกองกำลังขนาดใหญ่จำนวนมาก ตอนนี้หากเปิดพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ขึ้นอีกครั้ง จะทำให้เผชิญกับความท้าทายอีกมากน้อยแค่ไหน คนตัวเล็กตัวน้อยอย่างพวกเขาจะต้านทานได้ยังไง แม้แต่ตระกูลจ้าวยังทำไม่ได้เลย

สถานที่จัดงานที่แต่เดิมครื้นเครงครึกครื้นกลับกลายเป็นเงียบสงัดในชั่วพริบตา