หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2872

สวี่ปั้นซย่ามองไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วเหม่อลอยอยู่นาน แม้ว่าเธอจะบอกว่าหลินมั่วจะไม่มีอันตรายอะไรต่อชีวิต แต่นั่นมันก็เป็นแค่คำปลอบใจคนอื่นและปลอบใจตนเอง หากไม่ได้เจอตัวจริง เธอก็ไม่มีวันที่จะรู้สึกสบายใจแน่นอน

จนถึงมีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น เธอนั้นจึงได้รีบปาดน้ำตา

“พี่สะใภ้ พวกเราได้ปรึกษาหารือกันเรียบร้อย...”

หลังจากที่ไท่จื่อเดินเข้าห้องมา เมื่อเห็นตาที่แดงของสวี่ปั้นซย่า ความรู้สึกผิดในใจของเขาก็ยิ่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ เขายังคงคิดว่าเป็นตนเองที่ดูแลปกป้องลูกพี่ไม่ดี มันไม่เกี่ยวกับความสามารถเลย

สวี่ปั้นซย่ารับรู้ถึงความผิดปกติของไท่จื่อก็สูบลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วค่อยๆ ผายลมออก จากนั้นก็ฝืนยิ้มออกมา

“อะไรเหรอ พวกนายคิดจะทำยังไงกัน ฉันจะให้ความร่วมมืออย่างดีเลย”

หลังจากที่สวี่ปั้นซย่ายืนยันว่าสามีหายตัวไป สติของเธอบอกว่าตนเองควรจะกลับไปที่เมืองพานหยางหรือกลับประเทศจีน ในเมื่อมีคนจับจ้องหลินมั่วแล้ว เธอที่เป็นภรรยานั้นก็อาจจะถูกกระทบไปด้วย การที่เธอมาที่เมืองเหอซานมีแต่จะเพิ่มภาระให้กับพวกไท่จื่อ

เพียงแต่เธอตัดสินใจทำแบบนี้ไม่ได้ ก่อนหน้านี้เธอก็กินไม่ลงนอนไม่หลับ ปัจจุบันเมื่อรู้ข่าวของสามีแล้ว เธอจึงจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อที่จะเบี่ยงเบนความสนใจ เพื่อไม่ให้ตนเองคิดฟุ้งซ่าน

ตนเองจะล้มไปไม่ได้!

และสภาพอารมณ์ในตอนนี้ของเธอก็ทำให้ไท่จื่อสบายขึ้นมาไม่น้อย

“พี่สะใภ้ คือแบบนี้ครับ พวกเราคิดจะทำแบบนี้...”

เช้าวันต่อมา ข่าวของสวี่ปั้นซย่าภรรยาของหลินมั่วที่มาเที่ยวเล่นที่เมืองเหอซานก็แพร่กระจายไปทั่วในต้าฉวีอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นสมาชิกของสมาคมศิลปะการต่อสู้ก็พากันเคลื่อนตัวไปที่เมืองเหอซานตามข่าวนี่

“ยินดีต้อนรับคุณหนูสวี่มาเที่ยวเล่นที่ต้าฉวี นี่เป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ หวังว่าคุณจะไม่รังเกียจนะครับ”

“คุณหนูสวี่ นี่เป็นไข่มุกห้าสีที่ฉันเอามาจากเมืองนอก หวังว่าคุณจะชอบนะครับ”

“หยกเขียวจักรพรรดิ หวังว่าคุณสวี่มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงครับ”

นักธุรกิจร่ำรวยมากมายพากันมาเยี่ยมเยือนพร้อมกับของมีค่า ในเมื่อทางหลินมั่วไม่รับของขวัญและไม่รับเงิน พวกเขาก็มาลงทุนกับภรรยาของเขาแทน

ส่วนสวี่ปั้นซย่าเองก็ยังคงต้อนรับต้อนรอยยิ้ม

“ไม่เป็นไรๆ คุณหลินทำธุระสำคัญก่อนเลยครับ”

หลังจากที่ทักทายปราศรัยตามมารยาทแล้ว สถานการณ์ก็เริ่มที่จะสงบเงียบลง

ไท่จื่อเห็นว่าบทสนทนาเริ่มที่จะเงียบลงแล้ว จึงเข้าไปพูดเสนอแน่ว่า

“พี่สะใภ้ ช่วงนี้ที่อยู่เมืองเหอซานก็ไม่มีอะไรทำ พวกเราพาพี่สะใภ้ไปเที่ยวเล่นผ่อนคลายดีไหม ยังไงลูกพี่ก็จะต้องเก็บตัวอีกสักระยะ การก่อตั้งสมาคมศิลปะการต่อสู้อีครั้ง พวกเราก็คงจะช่วยอะไรไม่ได้”

หลังจากที่สวี่ปั้นซย่าพยักหน้าตกลง ทุกคนต่างพากันเสนอแนะ

“ถ้าอย่างนั้นไปเที่ยวเล่นที่เมืองเหอจงของพวกเราเถอะ ที่นั่นมีสถานที่น่าสนใจมากมายเหลือล้น”

“ส่วนทางของฉันนั้นมีสวนสัตว์และอควาเรียมที่สร้างใหม่มากมาย”

สวี่ปั้นซย่านั้นปฏิเสธคำเสนอแนะของทุกคน และบอกว่าตนนั้นอยากจะไปปีนเขาชมวิวทิวทัศน์เท่านั้น