หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2907

สิ่งแวดล้อมและสภาพทางภูมิศาสตร์ภายในภูเขานั้นคล้ายคลึงกับภูเขาเทพบาซ่า เว้นแต่ผู้อยู่อาศัยธรรมดาๆ บนภูเขาล้วนเป็นปรมาจารย์ที่ซ่อนอยู่ แม้ว่าพื้นที่ของภูเขาจะมีพื้นที่มากกว่าภูเขาเทพบาซ่านับไม่ถ้วน แต่ชาวบ้านในหมู่บ้านก็เป็นคนธรรมดาจริงๆ

หลังจากที่นักธุรกิจภายนอกกลุ่มแรกเข้ามาในภูเขา พวกเขาก็เริ่มแจกไม้เลื้อยราตรีให้ในนามของการสนับสนุน

เริ่มแรกหลังการใช้ไม้เลื้อยราตรีทำให้ผู้คนแข็งแรงขึ้นจริงๆ ไม่ว่าจะอยู่บนเตียงหรือในสนาม ก็รู้สึกราวกับว่าได้ดื่มสาเกแส้เสือ นอกจากนี้ยังมอบให้ฟรีอีกด้วย สอดคล้องกับธรรมชาติของการโลภเพื่อผลประโยชน์เล็กๆน้อยๆ ผู้คนจึงเริ่มใช้ผลิตภัณฑ์นี้มากขึ้นเรื่อยๆ

รู้ว่าพวกเขาคนพบผลข้างเคียงหลังจากไม่ได้กินมันสักระยะ ร่างกายของพวกเขาก็รู้สึกราวกับว่ามีมดหลายพันกัดแทะพวกเขา ทำให้อึดอัดเป็นอย่างมาก สัญชาตญาณของร่างกายจึงกระตุ้นให้พวกเขาใช้ไม้เลื้อยราตรีต่อไป

ในตอนนี้ นักธุรกิจที่ไม่คุ้นเคยเปลี่ยนหน้าทันทีและเริ่มคิดราคาจากหนึ่งร้อยต่อชิ้นในตอนแรก ขึ้นมาจนถึงสามร้อย และต่อมาเป็นห้าร้อยเช่นกัน ชาวบ้านจำนวนไม่น้อยที่พบเห็นความผิดปกติ แน่นอนว่ามีชาวบ้านที่พยายามต่อต้าน แต่เมื่อเผชิญหน้าศัตรูที่ต้องแย่งชิงในความมืด พวกเขาก็ทำได้เพียงแต่ยอมแพ้

พวกเขาในตอนนี้เหมือนติดอยู่ในหนองน้ำ เมื่อเข้าไปแล้วก็จะออกไปได้ยาก

หลังจากใช้ทรัพย์สมบัติไปจนหมด นักธุรกิจใจดำก็เริ่มหลอกลวงพวกเขาและจ่ายค่านายหน้าให้พวกเขาเพื่อแนะนำลูกค้าใหม่ ชาวบ้านที่จมอยู่ในหล่มลึกก็เสียสติไปอย่างสิ้นเชิง และญาติและเพื่อนๆของพวกเขาก็ใช้มันโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆเลย เป็นการแนะนำให้คนอื่นเข้าไปในหลุมด้วยกัน ซึ่งทำให้การแพร่กระจายของไม้เลื้อยราตรีรุนแรงขึ้น

ภายในเวลาไม่ถึงเดือน ไม้เลื้อยราตรีเปรียบเสมือนตั๊กแตนที่ผ่านชายแดนที่แพร่กระจายอย่างบ้าคลั่งในภูเขา ครอบครัวจำนวนนับไม่ถ้วนต้องพลัดพรากจากกันและถูกทำลาย

ผู้ที่ไม่สามารถดึงดูด “ลูกค้าใหม่” ก็สามารถขายได้เพียงเลือดและนิสัยความเคยชิน สุดท้ายก็จบลงด้วยการผอมแห้งจนเสียชีวิตข้างถนน

ระหว่างที่ตู้จี๋อธิบายสถานการณ์อันน่าสลดใจที่เขาได้เห็นและได้ยิน อารมณ์ของเขาก็หดหู่เป็นพิเศษ

หลินมั่วได้ยินเรื่องนี้ ความโกรธของเขาก็รุนแรงขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้ยินว่าชาวบ้านที่หลงมัวเมากับไม้เลื้อยราตรีจนทำให้ภรรยาและลูก ๆ ของพวกเขาลงไปสู่ขุมนรกนี้จริงๆ

“รู้มั้ยว่าตอนนี้มีคนบนภูเขาได้รับอันตรายจากสิ่งนี้กี่คน?”

น้ำเสียงของเขาเย็นชาเพิ่มขึ้นมาก

ตู้จี๋จับมือทั้งสองของเขาแล้วกลับมาด้วยสีหน้าหนักใจ “เบื้องต้นก็นับแสน!”

แต่ก่อนที่จะทำอีกครั้ง เขายังคงต้องตรวจสอบสถานการณ์ในภูเขา ถ้าเขาไม่กำจัดแหล่งที่มา การรักษาก็เป็นเรื่องที่ไร้สาระ

เช้าวันต่อมา หลินมั่วเรียกอาเฟยมาหา

เนื่องจากไท่จื่อยังคงได้รับบาดเจ็บ แม้ว่าหลินมั่วจะเอายาวิเศษที่ใช้ภายในและภายนอกให้ ก็ยังต้องใช้เวลาพอสมควรจึงจะฟื้นตัวได้เต็มที่

ดังนั้น เรื่องนี้จึงต้องยกหน้าที่ให้อาเฟยผู้ชาญฉลาดไปจัดการ

“เรื่องพันธมิตรศิลปะการต่อสู้กับพันธมิตรการค้า เราจะพักไว้ก่อน”

หลินมั่วบอกเรื่องไม้เลื้อยราตรีให้อาเฟยรู้อย่างง่าย จากนั้นก็มอบภารกิจ

“ส่งคนไปตรวจสอบเขาแสนยอดให้แน่ชัด! ตอนนี้ได้ก็ยิ่งดี”