หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2952

คนของตาเฒ่ากานไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องมาเผชิญหน้ากับคนของไท่จื่อ

อาวุธที่พวกเขาใช้คือปืนพกและปืนกลเก็บเสียง

ทำให้อีกฝ่ายไม่สามารถสู้กับอาวุธร้ายแรงของพรรคพวกไท่จื่อได้เลยแม้แต่น้อย！

อีกอย่างไท่จื่อได้ซุ่มโจมตีเข้ามา

ทำให้สถานการณ์กลายเป็นสงครามและจบลงอย่างรวดเร็ว

คนของตาเฒ่ากานพ่ายแพ้ยับเยิน มีเพียงไม่กี่คนที่โชคดีและหนีรอดออกไป

แม้แต่ลูกน้องคนสนิทของตาเฒ่ากานก็ถูกจับตัวเอาไว้ได้เช่นกัน

เมื่อทุกอย่างจบลง ไท่จื่อก็ได้โทรศัพท์ไปหาหลินมั่ว

“ลูกพี่ เรียบร้อยแล้ว！”

……

ในเวลาเดียวกัน ระหว่างที่ไท่จื่อโทรศัพท์มาหาเข้า ก็เป็นช่วงท้ายของงานเลี้ยงแล้ว

หลินมั่ววางสายไป ก่อนจะหันไปมองตาเฒ่ากานที่กำลังปั้นหน้ายิ้มใส่เขาอยู่

“ตาเฒ่ากาน สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลยนะครับ ให้ผมตรวจให้ไหม”

เขาจงใจถาม

ใบหน้าเผยให้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ราวกับแมวที่กำลังหยอกล้อกับหนู

ตาเฒ่ากานส่ายหน้า ความหวาดกลัวในใจตอนนี้ มีเพียงแต่เขาเท่านั้นที่รู้

ก่อนหน้านี้ไม่นาน เขาติดต่อลูกน้องคนสนิททั้งสองไม่ได้

หรือจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นเหรอ

ไม่ใช่สิ

แผนการที่เขาคิดเอาไว้มันรอบคอบไร้ช่องโหว่！

ในขณะที่เขากำลังคิดอยู่ หลินมั่วก็พูดขึ้นอีกครั้ง

“ไม่ทราบว่าหลังจากที่คุณทานอาหารเสร็จจะทำอะไรต่อเหรอครับ”

ตาเฒ่ากานอึ้งไป เขาไม่เข้าใจว่าหลินมั่วหมายถึงอะไร

เขาส่ายหน้าไปมา

“ดีครับ งั้นช่วยมากับผมด้วย ผมเคยสัญญากับคุณเอาไว้ว่าจะจัด ‘เซอร์ไพรส์’ให้คุณ”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของหลินมั่ว

รวมไปถึงรอยยิ้มที่ปรากฎบนใบหน้าของอีกฝ่าย

ตาเฒ่ากานก็รู้สึกตึงเครียดขึ้นมาทันที

เมื่อทั้งสองออกมาจากโรงแรมก็พบว่าเฮลิคอปเตอร์ได้มาจอดรออยู่ที่หน้าโรงแรมแล้ว

เมื่อเห็นเฮลิคอปเตอร์ ตาเฒ่ากานก็อดไม่ได้ที่จะลอบกลืนน้ำลายด้วยความประหม่า

ในเวลากลางค่ำกลางคืน ทำไมต้องใช้เฮลิคอปเตอร์ด้วย

ไม่นานความคิดที่เขาไม่อยากให้เป็นจริง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะคิดก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา

หรือว่า...

แต่ไม่นานเขาก็ดึงสติกลับมา ก่อนจะแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

“คุณพูดอะไรน่ะ ผมไม่รู้”

“ตาเฒ่ากาน คุณนี่ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ”

พูดจบ หลินมั่วก็ไม่ได้สนใจเขาอีก

ไม่นาน เฮลิคอปเตอร์ก็ร่อนลงจอดที่หมู่บ้านต้วนเจีย

ตาเฒ่ากานก้มมองด้านล่างก็พบว่าตอนนี้ที่หมู่บ้านจุดไฟจนสว่างไปทั่วทุกแห่ง

มันคือคบเพลิงที่ชาวบ้านถือเอาไว้

ตาเฒ่ากานร่างกายสั่นเทา

ในตอนนี้ ต่อให้เขาจะไม่ยอม หรือไม่เชื่อยังไง

ก็ไม่มีทางปฎิเสธความจริงที่น่าเจ็บปวด!

ไม่นาน เฮลิคอปเตอร์ลงจอดที่พื้น

หลินมั่วกระโดดลงมา

ตาเฒ่ากานที่ขาสั่นเทาแทบจะยืนไม่ไหว เมื่อลงจากบันไดเพียงครึ่งก้าวก็ต้องถลาลงมา

ในตอนนี้ ไท่จื่อ อาเฟย และลูกน้องคนอื่น ๆ ต่างเงยหน้าขึ้นมองมาด้านบน

“ลูกพี่ พวกเราตรวจสอบแล้ว มีต้นเยี่ยม่านทั้งหมดเจ็ดตัน!”

“ลูกพี่ คนของตาเฒ่าถูกผมจับตัวเองไว้ที่หนานซาน อยากให้พาลูกน้องคนสนิทสองคนเขามาที่นี่ไหม”