หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2953

เมื่อได้ยินบทสนทนาของพวกเขาทั้งสอง ตาเฒ่ากานก็รู้สึกราวกับโลกหมุนจนเกือบจะเป็นลมล้มลง

เขานึกไม่ถึงเลยจริง ๆ เห็นชัด ๆ ว่าเขาวางแผนนี้มาดีมากแค่ไหน!

แต่ทำไมสุดท้ายถึงมีจุดจบแบบนี้!

ในตอนนี้ เสียงหัวเราะที่ทำให้คนเสียวสันหลังของหลินมั่วก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“ตาเฒ่ากาน เป็นยังไงบ้าง เซอร์ไพรส์ไม่เลวเลยใช่ไหม”

……

อีกด้านหนึ่ง ในเวลาเดียวกัน ณ คฤหาสน์ใหญ่ของสิบสามองครักษ์ตระกูลติง

ในฐานะตระกูลระดับสูงของมณฑลต้าฉวี

สิบสามองครักษ์ตระกูลติง ล้วนถูกตระกูลติงรวมเข้าไว้ด้วยกัน แต่พวกเขาก็สามารถปกครองตัวเองอย่างเป็นอิสระ

ถึงขั้น พูดได้อย่างไม่เกรงใจได้เลยว่า

ถ้านำตระกูลติงเปรียบเทียบกับราชวงศ์ศักดินาโบราณ

ถ้าอย่างนั้นสิบสามองครักษ์ก็เทียบได้ว่าเป็นเมืองเจ้าแคว้น

ในตอนนี้ ติงจื่อหู ผู้มีฐานะเป็นองครักษ์ที่หกกำลังรู้สึกไม่พอใจอยู่

เค้กก้อนโตอย่างหมู่บ้านต้วนเจียแห่งนี้ มีอำนาจของผู้ทรงอิทธิพลอยู่เบื้องหลังมากมาย จนคนนอกไม่อาจจินตนาการได้

แม้แต่ตัวเขาที่เป็นถึงองครักษ์ที่หกของตระกูลติง ก็มีผู้ทรงอิทธิพลมากมายที่เคยติดต่อกันในหมู่บ้านต้วนเจีย

“ผางต้าไห่ล่ะ เรียกเขาเข้ามา!“

ผางต้าไห่เป็นลูกน้องของติงจื่อหู และเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับต้วนต้าซาน

หน้าที่หลัก ๆ ของเขาคือดูแลอาวุธของตระกูลติงและตระกูลต้วน

อาวุธทางการทหารส่วนใหญ่ในหมู่บ้านต้วนเจียก็คืออาวุธที่เขาเป็นคนขาย

เมื่อเทียบราคากับเจ้าอื่น ๆ ที่อยู่ด้านนอกแล้ว

ติงจื่อหูได้ใช้ชื่อเสียงของตน รวมไปถึงเส้นสายของตระกูลติงเพื่อขายอาวุธให้หมู่บ้านต้วนเจียในราคาที่ต่ำกว่าตลาดเป็นอย่างมาก

อาวุธที่หมู่บ้านต้วนเจียใช้ไม่ได้มีจำนวนเพียงเล็กน้อย

อย่าว่าแต่อาวุธทางการทหารที่สามารถทำกำไรได้สูงขนาดนี้เลย

เพียงแค่สินค้าธรรมดาอื่น ๆ เมื่อได้มาในราคาต่างที่มากพอ ก็สามารถได้รับกำไรที่ทำให้คนตะลึงได้เช่นกัน

พูดง่าย ๆ ก็คือหมู่บ้านต้วนเจียซื้ออาวุธจากคนอื่นสองพันห้าร้อยล้านบาท

แต่หากซื้อจากติงจื่อหู พวกเขาจะจ่ายเพียงหนึ่งพันเจ็ดแสนห้าหมื่นล้านเท่านั้น อีกทั้งยังสามารถรับประกันคุณภาพของสินค้าด้วย

ทำให้หมู่บ้านต้วนเจียได้กำไรมากมาย

แน่นอนว่า ติงจื่อหูไม่มีทางทำเรื่องโง่ ๆ เพื่อให้ตัวเองขาดทุนหรอก

“ลูกพี่ ไม่ได้เป็นแบบที่พี่คิดนะ ผมและต้วนต้าซานไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้ว!”

เมื่อได้ยินดังนั้น

ติงจื่อหูแสยะยิ้ม ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้เลย ร้อนตัวทำไม

“แน่นอนว่าฉันเชื่อนาย แต่ตอนนี้เป็นโอกาสดีที่เราจะใช้ประโยชน์จากความสัมพันธ์ของนายและต้วนต้าซาน!”

เมื่อได้ยินดังนั้น

ผางต้าไห่ก็ต้องถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

แต่ทว่า เขาก็เกิดความรู้สึกแปลกใจขึ้นมาอีกครั้ง จะใช้ประโยชน์จากความสัมพันธ์ของพวกเขาในเรื่องอะไรกัน

หรือจะให้เขาไปเจรจากับต้วนต้าซาน

แล้วทางนั้นจะยอมงั้นเหรอ

เมื่อคิดได้ดังนั้น คิ้วของผางต้าไห่ก็ขมวดขึ้น

เมื่อเห็นใบหน้างุนงงของเขา ติงจื่อหูก็เข้ามากระซิบข้างหูผางต้าไห่

ตอนที่ได้ยินแผนการจองติงจื่อหู

ผางต้าไห่ก็ต้องเบิกตากว้าง และสุดท้ายเขาถึงขั้นช็อคไป!