หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2969

การโจมตีของทหารรับจ้างที่หมู่บ้านตระกูลต้วน ทำลายบ้านเรือนไปเป็นจำนวนมาก และยังสร้างความสูญเสียแก่ชาวบ้าน

จากเดิมที่เป็นหมู่บ้านขนาดใหญ่ ปัจจุบันเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น กลิ่นดินปืนยังคงอบอวลอยู่นอากาศ

โชคดดีที่ด้วยการริเริ่มของหลินมั่ว พันธมิตรการค้าได้ระดมทุนจำนวนมากเพื่อเริ่มการฟื้นฟู

ตอนนี้มีคนงานก่อสร้างหลายหมื่นคนและอุปกรณ์ก่อสร้างเรียงรายอยู่จนวุ่นวาย

“หัวหน้าหมู่บ้านน้องชายคุณต้วนซานสุ่ยยังหาตัวไม่พบเหรอ”

หลินมั่วเห็นเขามีความในใจจึงพูดขึ้น

ต้วนต้าซานส่ายหน้าสีหน้าเศร้าสร้อย “นี่เป็นโชคชะตาของเขาแล้ว ผมหวังแค่จะหาศพของเขาเจอ”

บรรยากาศในที่นั้นเงียบลงโดยฉับพลัน

หลังจากนั้นนานพอสมควร หลินมั่วได้ตบไหล่ของหัวหน้าหมู่บ้านตระกูลต้วน

“คนตายไม่อาจฟื้นคืน อย่าเสียใจไปเลย!”

แม้จะพูดเช่นนี้ แต่หลินมั่วก็เดาในใจว่าต้วนซานสุ่ยอาจจะยังไม่ตาย

แม้จะถูกยิงด้วยจรวด แต่ก็ควรมีร่องรอยของเขาเหลืออยู่บ้าง แต่จากผลการค้นหา ต้วนซานสุ่ยเหมือนจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ต้วนต้าซานสูดหายใจเข้าลึกๆ หลังจากสลัดตัวสักพัก แล้วก็จัดการกับอารมณ์ให้เข้าที่

“ไม่เป็นไร คนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องดำเนินชีวิตต่อไป”

“ใช่แล้ว คุณชายหลินสั่งให้คนไปเจาะถ้ำใกล้เสร็จแล้วครับ พวกเราจะไปดูไหม”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ แววตาของหลินมั่วก็เป็นประกาย “เร็วขนาดนี้เชียว? ไปดูด้วยกัน!”

หลังจากปราบหมู่บ้านตระกูลต้วนแล้ว หลินมั่วก็วางแผนที่จะตั้งค่ายใหญ่ที่นี่ ไว้สำหรับการติดต่อสื่อสารระหว่างผู้บริหารระดับสูง และจัดการกับเหตุการณ์สำคัญบางอย่าง

นี่ไม่ใช่แค่การป้องกัน แต่ปัจจุบันพันธมิตรศิลปะการต่อสู้แม้จะก่อตั้งขึ้นแล้ว แต่ก็มีสมาชิกมากมาย

แม้แต่สมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ที่เกษียณอายุหรือใกล้เกษียณอายุที่ผู้อาวุโสใหญ่ส่งมา หลินมั่วก็ต้องระวังไว้บ้าง

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงลูกหลานของขุนนางท้องถิ่นในมณฑลต้าฉวี

ดังนั้นหลินมั่วจึงวางแผนที่จะจัดตั้งองค์กรหลักขึ้นมาใหม่!

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ไท่จื่อจึงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

แนวคิดนี้ของหลินมั่วส่วนใหญ่ ได้รับแรงบันดาลใจมาจากห้องปฏิบัติการใต้ดินของสภาผู้อาวุโสพันธมิตรศิลปะการต่อสู้

และเพื่อความมั่นใจเขายังเพิ่มประตูสามบาน แต่ละบานหนาเมตรครึ่ง ทำจากเหล็กผสม

ไม่มีทางเข้ามาที่นี่ได้ เว้นเเต่จะใช้ระเบิดนิวเคลียร์โจมตี

หลังจากหลินมั่วอธิบายให้ไท่จื่อฟัง จึงเปลี่ยนหัวข้อไปที่ต้วนต้าซาน

“หัวหน้าหมู่บ้านตระกูลต้วน เรื่องที่นี่รบกวนให้คุณดูแลด้วย”

“สำหรับชาวบ้าน บางส่วนควรมีส่วนร่วมในการก่อสร้าง ส่วนที่เหลือควรกลับไปทำการเกษตร”

พึ่งพาภูเขาเพื่ออาหาร พึ่งพาสายน้ำเพื่อประทังชีวิต การเกษตรคือรากฐานของภูเขา!

หลังจากมอบหมายงานเรียบร้อย หลินมั่วก็ติดต่อศิษย์ของเขาตี๋หยุน เพื่อมอบหมายงานบริหารจัดการหมู่บ้านบนภูเขาต่างๆให้กับเขา

องครักษ์ขนนกก่อตั้งขึ้นมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ถึงเวลาแล้วที่จะออกมาฝึกฝน