หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2986

เรื่องการก่อสร้างพันธมิตรศิลปะการต่อสู้สามารถที่จะย่นระยะเวลาออกไปได้ แต่ปัญหาเรื่องความปลอดภัยของภรรยาและคนอื่นๆเป็นสิ่งที่หลินมั่วให้ความสนใจมากที่สุด

“ท่านอาวุโสได้โปรดชี้แนะด้วย!”

ในเวลานี้โยวหลีค่อยๆยืดตัวขึ้นเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าได้บรรลุวัตถุประสงค์ของตัวเองแล้วรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าอย่างชัดเจนอีกครั้ง

“ง่ายมาก คุณก็สร้างสำนักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ที่ภูเขาเทพบาซ่าของพวกเราสิ!”

“ใช้กลยุทธ์บางอย่างเพื่อสร้างความสับสนให้กับอีกฝ่าย สำนักงานใหญ่ในหุบเขานั่นสามารถที่จะใช้เป็นฉากบังหน้าเพื่อดึงดูดความสนใจของคนภายนอกได้!”

“และภรรยาของคุณ พี่น้องของคุณอยู่ในภูเขาเทพบาซ่าของผมก็จะสามารถได้รับการรับรองความปลอดภัยแน่นอน!”

สำหรับเรื่องความปลอดภัยโยวหลียังคงมีความั่นใจอย่างเด็ดขาด

ไม่ว่ากลุ่มนักฆ่าไหนก็ตาม ถ้าสามารถแอบเข้าไปลอบสังหารในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาได้ เขาผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าเผ่าจะปลดออกจากตำแหน่งทันที

แน่นอนว่าโยวหลีเองก็มีความคิดอื่นเช่นกัน นั่นก็คือเพื่อความสุขตลอดชีวิตของลูกสาวตัวเอง

ส่วนผู้ชายน่ะมีเมียหลายคนไม่มีอะไรจะปกติไปกว่านี้แล้ว!

หลังจากที่หลินมั่วได้ฟังวิธีการของโยวหลีแล้วสีหน้าที่ปรากฏขึ้นก่อนหน้านี้ก็ผุดขึ้นมาบนใบหน้าทันที

วิธีการนี้เท่ากับทำให้การพัฒนาของหลินมั่วมีความรู้สึกปลอดภัย!

“ขอบคุณท่านผู้อาวุโส ผมจะไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนแล้วกันครับ!”

“ได้ พรุ่งนี้ตอนเย็นคุณค่อยให้คำตอบผมก็ได้!”

เมื่อพูดจบโยวหลีและอวี่ก็หายตัวไปจากตรงนั้น

และเมื่อทั้งสองคนปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง อวี่ก็ระงับความไม่พอใจที่อยู่ในใจของตัวเองไม่ได้อีกต่อไป

“ท่านหัวหน้าเผ่าในเมื่อหลินมั่วคนนี้มองข้ามความหวังดีของผู้อื่นเช่นนี้”

“ท่านอนุญาตให้พวกเขาสร้างสำนักงานใหญ่อยู่ที่ภูเขาเทพนั่นถือว่าเป็นเกียรติที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขา ไม่คิดเลยว่าเขายังต้องการจะพิจารณาอีก”

โยวหลีโบกมือปัดขัดจังหวะการพร่ำบ่นของเขา

“เขาเคยเจอกับความยากลำบากมาครั้งหนึ่งแล้ว สิ่งที่หลินมั่วกลัวคือกังวลว่าเมื่อส่งคนในครอบครัวของตัวเองไปที่ภูเขาเทพแล้วกังวลว่าฉันจะมีเจตนาร้ายน่ะสิ”

“แต่ว่า เขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว!”

“เหอะเหอะ ลูกสาวสุดที่รักในฐานะพ่อเพื่อความสุขตลอดชีวิตของเธอเองก็หนักใจเพราะความเป็นห่วง ไม่คิดเลยว่ายังจะไม่สนใจฉันอีก!”

เมื่อโยวหลีนึกถึงท่าทีของลู่อิ่งที่เย็นชากับตัวเองก็แปลงร่างกลายเป็นหญิงสาวตัวน้อยที่ถูกทอดทิ้งในชั่วพริบตา

...

ตระกูลกาน!

อย่างไรก็ตามคลื่นลูกหนึ่งยังไม่ทันสงบ คลื่นลูกใหม่ก็ม้วนมาอีกระลอก!

หลังจากนั้นตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่รีบร้อน ประตูห้องหนังสือถูกกระแทกเปิดออก

“คุณท่าน คุณท่าน อาจารย์แย่แล้ว!”

“คุณชายใหญ่กานซิ่งถูกคนโจมตีครับ เส้นเอ็นที่มือและเท้าถูกตัดขาดทั้งหมดเลยครับ”

เมื่อท่านผู้เฒ่ากานได้ฟังข่าวนี้แล้วก็ลุกขึ้นยืนทันที

“อะไรนะ? ตอนนี้ซิ่งเอ๋อร์เป็นยังไงบ้าง?”

ลูกน้องตอบกลับอย่างตื่นตระหนก “สถานการณ์แย่มากเลยครับ ตอนนี้กำลังรักษาตัวอยู่ที่ห้องฉุกเฉิน”

ท่านผู้เฒ่ากานวิตกกังวลอย่างยิ่งรีบลุกขึ้นยืนในทันที!

“เร็วเข้า รีบติดต่อคนขับรถพาฉันไปดูเดี๋ยวนี้!”

ภายใต้จิตใจที่วิตกกังวล เมื่อเขาจะก้าวเท้าไปข้างหน้ากลับรู้สึกเหมือนโลกกำลังหมุน!

“คุณท่าน...”

“ใครก็ได้เร็วเข้าสิ!”