หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 30

อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ

สวี่ปั้นซย่าป็นceoวันแรกก็อยู่ในความสับสนวุ่นวาย

เดิมทีบริษัทนี้เป็นของตระกูลสวี่ ซึ่งมีสมาชิกจำนวนมากของตระกูลดำรงตำแหน่งสำคัญในนี้

แม้ว่าสวี่ปั้นซย่าจะได้เลื่อนเป็นceo แต่ว่าผู้คนในตระกูลสวี่ก็ไม่เชื่อฟังเธออย่างโจ่งแจ้ง ให้เธอเป็นceoแต่เพียงในนามเท่านั้น

สมาชิกของตระกูลสวี่พวกนั้นพูดอย่างเปิดเผยว่า ภายในสามวันสวี่ปั้นซย่าจะต้องถูกปลดออกจากตำแหน่งceo

แม้กระทั่งห้องทำงานของceoสวี่ปั้นซย่าก็เข้าไปไม่ได้

ห้องทำงานเดิมของเธอก็หายไป เธอที่เป็นถึงceoได้แต่ย้ายโต๊ะไปนั่งทำงานที่มุมห้อง

เมื่อเป็นเช่นนี้ พนักงานระดับล่าง ก็ยิ่งไม่เห็นหัวceoอย่างสวี่ปั้นซย่า

ไม่เพียงเท่านั้น เมื่อเช้ายังมีหลายบริษัทยกเลิกความร่วมมือกับทางบริษัทอีกด้วย

ไม่ต้องสงสัยเรื่องพวกนี้ย่อมเป็นแผนการที่พวกตระกูลสวี่จงใจทำลับหลัง

จุดประสงค์ก็เพื่อให้การเป็นceoของเธอถูกระงับโดยสมบูรณ์ ให้เธอออกไปแต่โดยดี

แต่สวี่ปั้นซย่าเป็นคนนิสัยดื้อรั้น แม้จะประสบกับความทรมานเหล่านี้ แต่เธอก็ยังกัดฟันสู้

ในช่วงเช้าสวี่ปั้นซย่ายังง่วนอยู่กับการโทรศัพท์ขยายฐานลูกค้า ในขณะที่พนักงานคนอื่นๆ ต่างนั่งไขว้ห้างมองเธออย่างตลกขบขัน

ตอนเที่ยงหลินมั่วมาที่บริษัท

ทันทีที่เขาเข้าไปคนนับไม่ถ้วนก็รังเกียจเขา

“ นี่มันผัวไร้ประโยชน์ของสวี่ปั้นซย่าใช่ไหม”

“ เขามาที่บริษัททำไม”

“ ยังต้องพูดอีกเหรอ สงสัยว่าพอเมียได้เป็นCEOก็คงจะเห่อ แล้วก็มาโอ้อวดต่อหน้าพวกเรา

“ ถุย ไม่ตักน้ำใส่กระโหลก ชะโงกดูเงาตัวเองบ้าง พวกเศษสวะเกาะเมียกิน มีอะไรให้โอ้อวด?”

“ สวี่ปั้นซย่าจะเป็นceoได้นานแค่ไหนยังไม่รู้เลย เขาเลยรีบมาอวดศักดา เฮ้อ นี่ล่ะข้อเสียของคนจน!”

หลินมั่วเดินขึ้นไปชั้นบน สวี่ปั้นซย่ายังคงยุ่งอยู่

“ ทำไมคุณมาที่นี่” สวี่ปั้นซย่าประหลาดใจ

หลินมั่วพูดด้วยรอยยิ้ม “ มาเลี้ยงคุณกินข้าวกลางวัน”

“ ยังมีอารมณ์กินข้าวอีกเหรอ” สวี่ฉังหย่วนเดินเข้ามาเยาะเย้ย “ สวี่ปั้นซย่า เพิ่งได้รับโทรศัพท์หลายสาย โดนยกเลิกใบสั่งซื้อจากสิบเจ็ดบริษัท”

“ เรื่องจริงหรือเรื่องเท็จ?” สวี่หลิงหลิงเยาะเย้ยแล้วพูดว่า “ โธ่เอ๋ย ถ้าอย่างนั้นใบสั่งซื้อทั้งหมดของบริษัทเราดูเหมือนจะโดนยกเลิกทั้งหมดน่ะสิ!”

“ ก็ใช่น่ะสิ!” สวี่ฉังหย่วนเยาะเย้ย “ เป็นceoวันแรกก็ทำให้บริษัทสูญเสียใบสั่งซื้อทั้งหมด สวี่ปั้นซย่าแกนี่มีความสามารถจริงๆ เลยนะ!”

สวี่หลิงหลิงและสวี่ฉังหย่วนเยาะเย้ยแล้วก็เดินจากไป สวี่ปั้นซย่าหน้าซีด

ไม่นานนักพนักงานหลายคนก็เดินเข้ามา

“ CEOคะ พวกเราจะลาออก! ช่วยจ่ายเงินเดือนของพวกเราด้วยได้ไหม”

“ อะไรนะ” สีหน้าของสวี่ปั้นซย่าเปลี่ยนไป ทั้งหมดนี้เป็นพนักงานดีเด่นของบริษัท

“ ทำไมจู่ๆ ถึงลาออก?”

พนักงานคนหนึ่งพูดว่า “ ใบสั่งซื้อของบริษัทก็ไม่มีแล้ว ตอนนี้คนข้างนอกก็รู้หมดแล้ว ว่าบริษัทกำลังจะล้มละลาย ถ้ายังไม่ลาออกจะรอตายพร้อมบริษัทเหรอ”

“ นี่มัน…นี่มันเรื่องเพียงชั่วคราวเท่านั้น…” สวี่ปั้นซย่าพุดอย่างกังวล “ ฉันกำลังติดต่อใบสั่งซื้อจากที่อื่น บริษัทของพวกเราไม่ล้มละลายหรอก!”

“ ฮึ ฟังดูดี แต่ว่าตอนนี้คิดจะเซ็นคำสั่งซื้อมันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ” พนักงานคนหนึ่งพูดเสียงดัง “ พอเถอะ สวี่ปั้นซย่า คุณอย่าพูดเรื่องไร้สาระเลย วันนี้ฉันต้องการลาออก คุณรีบจ่ายเงินเดือนมาให้ฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะฟ้องคุณ!”

“ ใช่ รีบจ่ายเงินเดือนมาเร็วๆ!”

“ ถ้ากล้าจ่ายเงินเดือนล่าช้า คุณรอเข้าคุกได้เลย!”

ทุกคนต่างพูดคุยกัน ในเวลานี้รอบทิศก็มีพนักงานเพิ่มมากขึ้น ทุกคนส่งเสียงโห่ร้องจะลาออก