หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 31

ร้านอาหารเซียงเย่ว์

ห้องเดี่ยวอันเงียบสงบห้องหนึ่ง หลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่าสุดท้ายก็ต้องมากินข้าวกับจ้าวจยาฝานจนได้

“หัวหน้าจ้าว คุณรู้เรื่องอะไรมาบ้าง?” สวี่ปั้นซย่าถามด้วยความร้อนใจ

จ้าวจยาฝานเหล่มองหลินมั่วและพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ“ผมได้ยินมาว่า มีใครบางคนในบริษัทของพวกคุณ ไปล่วงเกินประธานหวง หวงหย่งเฟิงแห่งเมืองก่วงหยางของพวกเรา”

“ท่านประธานหวงโกรธจนสั่งให้บริษัทสิบเจ็ดแห่งนี้ ยกเลิกคำสั่งซื้อกับพวกคุณ!”

“ที่แท้เป็นฝีมือของหวงหย่งเฟิง!” หลินมั่วเข้าใจขึ้นมาในทันใด

หวงหย่งเฟิงคนนี้ถือว่าเป็นผู้มีอิทธิพลของเมืองกวงหย่าง ถึงแม้จะเทียบไม่ได้กับหนานป้าเทียน แต่ด้านความสามารถนั้นไม่ได้มีอะไรด้อยไปกว่าสิบตระกูลใหญ่

หากเขาออกหน้า คนมากมายต้องไว้หน้าเขาอยู่แล้ว

“หวงหย่งเฟิง?” สวี่ปั้นซย่าใบหน้าซีดขาว “ป...เป็นใครที่ล่วงเกินเขากัน?”

“เหอะๆ” จ้าวหยาฝานเหล่มองหลินมั่วเล็กน้อย พูดด้วยน้ำเสียงเอื่อยๆ “ปั้นซย่า ตอนนี้มาตามหาคนทำผิดมันไม่มีความหมายอะไรแล้ว แต่ว่าเธอไม่ต้องกังวลไป ผมกับประธานหวงเราสนิทกัน ผมสามารถช่วยคุณจัดการเรื่องนี้ได้”

สวี่ปั้นซย่าอดไม่ได้ที่จะดีใจ “ต้องขอขอบคุณรุ่นพี่มากเลยนะคะ!”

“ระหว่างพวกเราจะมาพูดขอบคุณทำไมกัน” จ้าวจยาฝานหัวเราะเล็กน้อยๆ กวาดสายตามองไปทั่วร่างกายของสวี่ปั้นซย่าอย่างไม่เกรงใจ

ในระหว่างนั้น สวี่ปั้นซย่าออกไปข้างนอกรอบหนึ่ง

จ้าวจยาฝานฉวยโอกาสขยับเข้าประชิดตัวหลินมั่วและเอ่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “หลินมั่ว ถ้าอยากให้ผมช่วยสวี่ปั้นซย่า คุณต้องรับปากเงื่อนไขกับผมสองข้อ”

“ข้อแรก นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ออกไปจากชีวิตสวี่ปั้นซย่าเสีย”

“ข้อสอง ช่วยรักษาคุณชายหวงให้หาย”

“ไม่เช่นนั้น ผมจะทำให้บริษัทของสวี่ปั้นซย่าจบเห่แน่”

“เหอะๆ คุณควรรู้ไว้อย่าง บริษัทของสวี่ปั้นซย่ามีหนี้อยู่ไม่น้อย ถ้าหากยังไล่สืบเรื่องนี้ต่อไป สิ่งที่เธอต้องเผชิญก็คือความหายนะถึงขั้นต้องเข้าคุกเข้าตาราง”