หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3008

ภูเขาเทพบาซ่า

สวี่ปั้นซย่าพักอยู่ในสวนยาชั่วคราว หลังจากที่หมอยาตรวจชีพจรของเธอครั้งหนึ่งแล้วให้เธอปลูกและดูแลต้นกล้าสมุนไพรในสวนหลังบ้าน นอกจากยังมอบทักษะทางการแพทย์ให้เธออีกมากมาย

แม้ว่าสวี่ปั้นซย่าจะไม่เข้าใจความหมายของอีกฝ่าย แต่เธอก็ปฏิบัติตามหน้าที่อย่างดีที่สุด หลังจากรดน้ำใส่ปุ๋ยให้ต้นกล้าเขียวตามเวลาแล้ว เธอก็นั่งอ่านหนังสือการแพทย์โบราณหลายเล่มอยู่คนเดียวตรงม้านั่งบนหิน

และตัวอักษรจีนแบบดั้งเดิมที่ยาวเป็นหางว่าว คนอื่นเห็นแล้วก็เสียวซ่าน

แต่สวี่ปั้นซย่ากลับอ่านมันอย่างมีอรรถรส บางทีก็หลงใหลจนลืมเวลา

และทุกครั้งในเวลานี้เธอมักจะรู้สึกว่าใจเธอสงบเป็นพิเศษ และรู้สึกผ่อนคลายไปทั้งตัว

“เสี่ยวซย่า เป็นยังไงบ้าง? มีอะไรที่ไม่เข้าใจไหม?”

สวี่ปั้นซย่าเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หมอยาแล้วส่ายหัว

“ขอบคุณคุณหมอยามาก หนังสือเหล่านี้อ่านมากๆ ก็เข้าใจ”

แม้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่เมื่อได้ยินคำตอบของสวี่ปั้นซย่าหมอยาก็อดแปลกใจไม่ได้

แต่แรกหมอยาคิดว่าสวี่ปั้นซย่าประชดเขาและเขาก็รู้สึกโกรธเล็กน้อย

แต่หลังจากถามตอบแล้วสวี่ปั้นซย่าไม่เพียงแต่จำความรู้ทักษะการแพทย์ทั้งหมดไว้ในใจเท่านั้นแต่ยังบูรณาการความรู้เหล่านั้นเพื่อสร้างทำความเข้าใจในแบบของตน

พูดง่ายๆ ก็คือสวี่ปั้นซย่าใช้เวลาอ่านหนังสือทักษะทางการแพทย์แค่สองสามวันนี้ก็เทียบเท่ากับนักเรียนแพทย์แผนจีนที่เรียนมาหลายปี

สิ่งนี้ไม่สามารถใช้คำว่าอัจฉริยะมาอธิบายแต่มันเป็นพรสวรรค์ที่แปลกประหลาด

“เข้าใจก็ดี เข้าใจก็ดี!”

หมอยาพยายามระงับความตกใจแล้วเดินออกจากสวนยาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

ขณะนี้โยวหลีกำลังรอเขาอยู่ที่นี่อยู่แล้ว

“ท่านหัวหน้าเผ่า ผู้หญิงคนนี้เป็นเทพเจ้าที่แท้จริง เธอเป็นอัจฉริยะทางการแพทย์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว”

“ตอนแรกฉันกังวลว่าสาวน้อยจะเบื่อ ฉันจึงหาหนังสือทางการแพทย์พื้นฐานให้เธออ่านใครจะคิดว่าหญิงสาวคนนี้จะเข้าใจเองโดยไม่ต้องมีคนสอน แค่ศึกษาด้วยตนเองก็เข้าใจอย่างลึกซึ้ง

คุณหมอยาส่ายหัวเรียบ ๆ "ไว้คุยกันทีหลัง!"

“ตอนนี้เรามาลองเปลี่ยนระบบจิตวิญญาณที่เคียดแค้นในตัวเธอ”

เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้สีหน้าของโยวหลีก็ดูจริงจังขึ้นมา

“คุณหมอยาระบบนี้มีความหวังจริงๆ เหรอ?”

โดยทั่วไปจะฝึกศิลปะการต่อสู้หรือเป็นลัทธิเต๋าได้หรือไม่ถูกกำหนดนับตั้งแต่วินาทีที่ออกจากท้องแม่แล้ว

หากคุณต้องการฝืนชะตาฟ้าลิขิตก็เป็นเรื่องยากราวกับขึ้นสวรรค์

เรื่องคุณสมบัติสามารถเปลี่ยนแปลงภายหลังได้ แต่โยวหลีไม่มั่นใจในระบบนี้เท่าไหร่

หลังจากคุณหมอยาครุ่นคิดพักหนึ่งเขาก็พยักหน้าเห็นด้วย "โดยส่วนตัวแล้วฉันคิดว่าน่าจะมีความหวัง"

“โดยเฉพาะเด็กหญิงคนนี้ ที่มีพรสวรรค์ทางการแพทย์ที่ประหลาด”