หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3007

เช้าวันรุ่งขึ้น มีประกาศเหตุการณ์ที่น่าสลดใจบนเมเลีย

ภายนอกเริ่มเกิดความวุ่นวายทันที

“หลินมั่วคนนี้โหดเหี้ยมมาก จะฆ่าก็ฆ่า”

พวกคุณคงไม่รู้หรอกว่าสภาพที่เกิดเหตุมันโหดร้ายมากจน หลายคนเห็นก็อาเจียนออกมาทันที

“ตอนแรกฉันคิดท่านผู้เฒ่าจ้าวโหดเหี้ยมแล้ว ไม่คิดว่าหลินมั่วคนนี้จะน่ากลัวกว่า”

“เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน พวกทหารรับจ้างและนักฆ่าเหล่านี้ซ่อนตัวอยู่ในต้าฉวีของเราจะได้กลัว”

หลินมั่วซึ่งเป็นคนต้นเรื่อง ยังทำโจ๊กให้คนป่วยสองคนเพื่อฟื้นฟูร่างกายอย่างสบายใจ

หลังจากที่อาเฟยเดินเข้ามาเขาก็เห็นไท่จื่อและติงลี่บนโซฟาที่หน้าตาเซียดเซียวขอบตาดำคล้ำ

“สองคนนี้เป็นอะไร”

หลินมั่วไม่หันมา เขาสนใจแต่โจ๊กในหม้อแล้วพูดเรียบๆ ว่า

“ไม่มีอะไรหรอก คนหนุ่มไม่ยอมฟังคำเตือน ไปเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็นจึงเป็นแบบนี้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ติงลี่น้ำตาแทบไหล ตอนแรกเขาฟังคำเตือนของหลินมั่วไม่คิดจะขึ้นเรือไปเก็บของที่ปล้นมา

แต่หลังจากฟังคำโกหกของไท่จื่อที่บอกว่าในห้องจัดงานเลี้ยงมีอุปกรณ์พรีเมี่ยมมากมาย เขาก็เริ่มสนใจและเชื่อ

จากนั้นก็ไม่มีอะไรอีกแล้ว

เมื่ออาเฟยเห็นสภาพจะเป็นจะตายของทั้งสองคนก็แอบรู้สึกสงสารไท่จื่อแวบหนึ่ง

“ลูกพี่ ท่านผู้เฒ่าจ้าวโทรมาบอกว่าถ้าพี่ว่างให้โทรหน่อย”

"อืม!"

หลินมั่วหยุดและส่งทัพพีให้อาเฟย "นายคนต่อไป สิบนาทีแล้วค่อยปิดไฟแล้วป้อนสองคนนี้"

“ครับ ลูกพี่ทำธุระก่อน ทางนี้ผมจัดการเอง”

หลินมั่วยืนขึ้นและพยักหน้า จากนั้นมาที่ห้องโถงและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

“ท่านจ้าวมีอะไร?”

“ไอ้หนู คุณเล่นโหดไป!”

หลินมั่วยิ้มเล็กน้อย "ท่านผู้เฒ่า กับนักรบพลีชีพพวกนี้ การนองเลือดไม่ถือว่าทำเกินไป"

“แค่กลุ่มของถูกทำลายก็แย่พออยู่แล้ว ยังจะมาขอเงินชดเชยจากฉันอีก”

“บอกพวกเขาว่าพวกเขาจะไม่ได้รับเงินจากฉันจนกว่าพวกเขาจะทำภารกิจสำเร็จ”

บอกพวกมันไปว่าถ้าทำภารกิจไม่สำเร็จอย่าคิดว่าจะได้เงินจากฉันสักบาท เมื่อแซทบาฮาทราบว่าเรื่องเป็นแบบนี้เขาก็โกรธจนหน้าดำหน้าแดง

ก่อนหน้านี้เขาเคยห้ามแซทบาฮาหลายครั้งแล้ว ปรามหลินมั่วได้แต่อย่าทำให้คนใกล้ตัวเดือดร้อน

แต่แซทบาฮาไม่ฟังเขาเลย คิดแต่เรื่องเอาชนะหลินมั่วเท่านั้น

“นี่เป็นการหว่านเมล็ดหายนะ และตอนนี้องค์กรนักฆ่าก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร!”

“พ่อบ้านเอาเงินสดหนึ่งพันล้านแล้วไปหาองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการจัดการกับหลินมั่วในครั้งนี้ แล้วโอนให้พวกเขาเป็นค่าชดเชย”

แซทบาฮามองพ่อบ้านเดินออกไปแล้วรู้สึกเหนื่อยใจ

แม้ว่าองค์ชายสี่จะมีอำนาจมากมาย แต่ยังขาดการวางแผน และยังขาดมุมมองต่อสถานการณ์โดยรวม

คิดจะไล่ตามฝีเท้าขององค์ชายองค์อื่นยังอีกยาวไกล

“หวังแค่ว่าแผนจัดการหลินมั่วครั้งนี้จะสำเร็จ!”