หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3011

หลังจากสายตาของสวี่ปั้นซย่ากลับมามีชีวิตอีกครั้ง เธอก็ก้มลงมองมือที่รู้สึกถึงความเจ็บปวด

จากนั้นใบหน้าของเธอก็ซีดเซียวลงทันที

รอยบัวแดงที่บริเวณนิ้วมือกำลังดูดเลือดของเธอออกไปอย่างบ้าคลั่ง

เธอคิดจะดึงมือกลับอย่างไม่รู้ตัว แต่ก็รู้สึกเหมือนนิ้วทั้งห้านิ้วติดกันแน่น ไม่ว่าเธอจะออกแรงอย่างไร บัวแดงก็บีบมือเธอเอาไว้แน่น

ทำอย่างไรดี ทำอย่างไรดี

สวี่ปั้นซย่าเห็นแบบนั้นก็ตื่นตระหนกขึ้นกว่าเดิม ขณะนี้เธอไม่มีกระจิตกระใจจะไปคิดว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ แต่คิดเพียงแค่ว่าจะกำจัดดอกบัวแดงแปลกๆ พวกนี้ออกไปได้อย่างไร

เลือดยังคงไหลออกมาเรื่อยๆ เธอเริ่มรู้สึกได้ว่าร่างกายค่อยๆ อ่อนแรงลง สติก็เริ่มเลือนราง

นี่เป็นอาการของการเสียเลือดมากเกินไป อีกไม่นานเธอคงต้องตายแน่ๆ

แต่บัวแดงนั้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยแม้แต่น้อย เป็นราวกับเด็กโลภมากที่คอยดูดเลือดของสวี่ปั้นซย่าอยู่ตลอดเวลา

หลังจากสวี่ปั้นซย่าออกแรงดีดดิ้น สีหน้าของเธอก็ซีดเซียว และริมฝีปากที่เคยแดงก่ำก็กลายเป็นสีม่วงคล้ำ

เมื่อเวลาผ่านไป สติของเธอก็เริ่มเลือนรางมากขึ้นเรื่อยๆ!

ในหัวของเธอว่างเปล่า เหลือเพียงใบหน้ายิ้มแย้มที่คุ้นเคยเท่านั้น

“หลิน...มั่ว...ช่วยด้วย!”

หลังจากเสียงที่ดังราวกับเสียงยุงถูกเปล่งออกไป ดวงตาของสวี่ปั้นซย่าก็มืดสนิทและสลบไป

ขณะนั้นเอง ดอกบัวตูมก็ผลิบาน

แสงเจิดจ้าเก้าสีทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ทำให้ถ้ำอันมืดมิดดูเหมือนแสงกลางวันทันที ภายใต้การหักเหของแสงเก้าสี สถานที่นี้เป็นราวกับแดนสวรรค์ งดงามเป็นอย่างมาก

ส่วนสวี่ปั้นซย่าที่สลบอยู่ในบ่อน้ำบริสุทธิ์นั้นค่อยๆ ลอยขึ้นไปบนอากาศภายใต้แสงเก้าสี ทำให้เขาต้องตกตะลึงทันที

“ปรากฏการณ์นี้คือบัวแดงแห่งกรรมงั้นหรือ”

“เป็นไปไม่ได้ บัวแดงจะบานสะพรั่งต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งร้อยปี!”

“บัวแดงแห่งกรรมมีความผิดปกติ ผนึกภูเขาเดี๋ยวนี้!”

หลังจากเสียงออกคำสั่ง ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวก็ปกคลุมภูเขาศักดิ์สิทธิ์ทันที

หลังจากโยวหลีออกคำสั่งเสร็จ เขาก็หายไปจากตรงนั้นทันที

ถึงแม้ว่าโอกาสการได้รู้แจ้งจะเป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่ง แต่บัวแดงเป็นรากฐานของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด

ความรับผิดชอบที่สำคัญที่สุดของเจ้าของภูเขาในรุ่นก่อน ๆ คือการปกป้องบัวแดงแห่งกรรม ถ้าเกิดเรื่องผิดปกติอะไรขึ้น จะเป็นภัยอันตรายอย่างมากกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้

โยวหลีมาถึงพื้นที่ต้องห้ามของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในทันทีด้วยปณิธานอันแรงกล้า

เมื่อเห็นการตรงหน้าเขาก็ต้องตกตะลึง บัวแดงแห่งกรรมและรูปแบบสวรรค์สิบทิศหายไปแล้ว

“บังอาจ ใครมันกล้ามาแตะต้องสิ่งของศักดิ์สิทธิ์บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของฉัน!”

จากนั้นเขาก็พุ่งตัวเข้าไปในถ้ำด้วยจิตสังหารที่เปี่ยมล้น!