หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3020

ตลาดนั้นไร้จิตใจ มันจะไม่โน้มน้าว มีแต่คัดออก!

ภายใต้กระแสคลื่นใต้น้ำที่รุนแรง เมืองริมชายฝั่งของจีนกับเขตแดนของประเทศว่านเซี่ยง จู่ๆ เกิดการซื้ออย่างบ้าคลั่ง

กลุ่มนักลงทุนจำนวนมากในประเทศว่านเซี่ยง ซึ่งก็คือตัวแทนพ่อค้าระหว่างประเทศเริ่มกรูกันเข้าไประหว่างสองดินแดนนี้!

คำสั่งซื้อนับล้าน นับสิบล้านไปจนถึงขนาดร้ายล้านตกลงมาเหมือนสายฝน!

เมื่อเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เจ้าของโรงงานแต่ละแห่งจะประหยัดอุปกรณ์และคนงานของตัวเองได้อย่างไร

ทำงานสองกะ ทำงานสามกะ ทำงานติดต่อกันทั้งวันทั้งคืนตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง!

และหลังจากได้รับเงินโบนัสรอบแรก เจ้าของโรงงานใหญ่แต่ละแห่งเริ่มมีความคิดอยากขยายธุรกิจของตัวเอง

เวลานี้ตัวแทนพ่อค้ากลุ่มหนึ่งของประเทศว่านเซี่ยงหลังจากปลอมตัวแล้ว เริ่มอาศัยจังหวะนี้กดราคาอุปกรณ์ในมือ แล้วขายให้กับกิจการที่หิวกระหายพวกนั้น

เมื่อมองดูแล้วถือว่าเป็นรูปแบบที่ดีเหมือนกัน!

ณ ภูเขาเทพบาซ่า

ภายใต้การทำงานตลอดคืนของพนักงาน สำนักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้เริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว ถึงแม้จะดูง่ายๆ และโกโรโกโสไปนิด แต่พอที่จะให้คนเข้าไปทำงานได้

ซ่งจื่อหลานหลังจากอาการบาดเจ็บหายดีแล้ว เธอจึงเข้าไปทำงานเป็นสิ่งแรกก่อน

ทว่าหลังจากที่เธอรู้สึกความผิดปกติของตลาดว่านเซี่ยง เธอจึงออกคำสั่งให้อวิ๋นช่วงกรุ๊ปรีบสืบโดยเร็ว แต่หลังจากที่เธอได้ข้อมูลชุดแรกมาอยู่ในมือนั้น สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปด้วยความตกใจทันที

อีกด้านหนึ่ง สวี่ปั้นซย่าหลังจากร่างกายเริ่มฟื้นฟูขึ้นมาแล้ว หลินมั่วคอยอยู่ข้างกายเธอตลอด

ตอนนี้ระบบร่างกายของเธอเหมาะสมที่จะฝึกวิชายุทธ์แล้ว ดังนั้นหลินมั่วจึงมอบทุกสิ่งที่ตัวเองรู้ให้ไปทั้งหมด ไม่เพียงแต่มอบสุดยอดเคล็ดวิชาทั้งสองเล่มให้เธอเท่านั้น แต่ยังจับมือสอนสวี่ปั้นซย่าทีละขั้นตอน

และด้วยการสั่งสอนชี้แนะอย่างใส่ใจละเอียดทุกขั้นตอน ในที่สุดเธอจึงก้าวเข้าสู่วิธีการฝึกยุทธ์สมดั่งใจ

“ฉัน...ฉันรู้สึกถึงพลังปราณที่จุดตันเถียนแล้ว!”

หลังจากสวี่ปั้นซย่าลืมตาทั้งสองข้าง สีหน้าของเธอเต็มไปความตื่นเต้น

ในที่สุดเธอมีคุณสมบัติเดินตามรอยเท้าของหลินมั่วแล้ว!

“ดีจริงๆ!”

หลินมั่วรู้สึกดีใจแทนภรรยาเช่นกัน การฝึกศิลปะการต่อสู้ไม่ได้เพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกายเท่านั้น แต่สามารถต่อสู้ได้ยามที่เจออันตราย

ที่สำคัญที่สุดคือ เมื่อเข้าสู่ระดับปรมาจารย์จะสามารถขยายอายุขัยได้อย่างน่าตกใจ

ดังนั้นหลินมั่วไม่อยากใช้ชีวิตแบบปกติอยู่แล้ว หลังจากรักกันแล้วตัวเองก็จากไป

พูดจบหลินมั่วจึงเดินตามซ่งจื่อหลานออกไป เดินมาที่ห้องทำงานด้วยกัน

“หลินมั่วสถานการณ์ไม่สู้ดี!”

“พวกเขาฝังระเบิดในตลาดจีนของพวกเรา!”

ซ่งจื่อหลานพูดจบ แล้วจึงผลักเอกสารกองหนาเตอะไปตรงหน้าของหลินทั่ว

“นี่คือตัวแทนพ่อค้าระหว่างประเทศที่ปรากฏตัวในประเทศจีนของพวกเราในช่วงนี้”

“ฉันส่งคนไปสืบพวกเขาแล้ว คนพวกนี้ดูผิวเผินแล้วเหมือนจะเป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีเงินลงทุนนับร้อยล้าน กระทั่งเป็นพันล้าน

และเอกสารยืนยันตัวตนก็มีครบ ผลประกอบการเสถียร มีประวัติมายาวนาน!”

“แต่ทั้งหมดนี้ล้วนปลอมแปลงขึ้นมา!”

หลังจากซ่งจื่อหลานหยุด จึงดึงเอกสารบริษัทแห่งหนึ่งของประเทศว่านเซี่ยงออกมา

“เหมือนอย่างบริษัทนี้ ถึงแม้ก่อตั้งบริษัทมานานนับสิบปีแล้ว แต่ให้คนค้นหาข้อมูลทางการเงินของบริษัทพวกเขา”

“ยางพารากรุ๊ปของบริษัทนี้ เพิ่งเริ่มดำเนินกิจการเมื่อเดือนที่แล้ว”