หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3051

เจียหยวนที่หนึ่งมองไปที่ขวดสีเทาอมฟ้าเบื้องหน้า แววตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นใจ

เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความตั้งใจจริงของเจียเต๋อเลี่ย

“ลูกมีน้ำใจมาก แต่ร่างกายของพ่อ พ่อย่อมรู้ดี

แก่แล้ว แก่แล้ว!”

“ยานี้เจ้าเอากลับไปเถอะนะ ไม่ต้องสิ้นเปลืองกับพ่อ!”

เขาพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

เขาเคยเป็นยอดฝีมือที่เปี่ยมไปด้วยพลังและทะเยอทะยาน แต่ตอนนี้เขาเหลือเพียงร่างที่ไร้เรี่ยวแรง นอนรอวันสิ้นลมหายใจบนเตียง

นี่มันช่างน่าขันยิ่งนัก!

แม้เขาจะรู้ดีว่า ลูกชายหลายคนของเขาแอบวางแผนชิงอำนาจ แต่เขาไม่ได้ห้ามปรามอะไร

ตัวเองก็แค่สิงโตแก่ๆที่กำลังจะตาย เมื่อก่อนเขาก็เคยผ่านช่วงเวลาแบบนี้มาก่อนนี่นา!

ราชวงศ์มีเพียงอำนาจ ไร้ซึ่งความรัก

นี่คือโชคชะตา

สีหน้าของเจียเต๋อเลี่ยร้อนรนรีบหยิบขวดขึ้นมาแล้วพูดอธิบายว่า “พระบิดาฟังลูกพูดก่อน!”

“นี่คือยาที่ลูกไปขอร้องหมอเทวดาคนใหม่ของประเทศจีนเป็นพิเศษ ให้ปรุงยามาโดยเฉพาะเพื่อพระบิดา”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจียหยวนที่หนึ่งได้ยกมือขึ้นขัดจังหวะการพูดของเจ้าชายหก สีหน้าที่อ่อนเพลียของเขาเผยให้เห็นแววโกรธแค้นเล็กน้อย

“หลินมั่วหมอเทวดาของประเทศจีน? ลูกบอกว่ายาพวกนี้เขาเป็นคนปรุง?”

ตลาดต้นเยี่ยม่านเขาก็มีส่วนแบ่งด้วย และทำเงินได้อย่างบ้าคลั่ง

ปัจจุบันธุรกิจที่ทำเงินได้อย่างมหาศาลนี้ถูกหลินมั่วขัดขวาง กระทั่งมีแนวโน้มว่าจะพังทลาย

เจียหยวนที่หนึ่งย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะโกรธเคืองหลินมั่ว

เจียเต๋อเลี่ยเข้าใจดี “พระบิดา เรื่องส่วนตัวกับงานคนละเรื่อง”

“แม้ว่าหลินมั่วจะขัดขวางทางของเรา แต่มิอาจไม่ยอมรับว่าคนผู้นี้มีทักษะทางการแพทย์ที่หาที่เปรียบไม่ได้”

พวกเขาได้เห็นประสิทธิภาพของต้นเยี่ยม่านมากับตาตัวเอง

เมื่อเห็นสีหน้าของกษัตริย์ชราปรากฏแววสนใจ เจียเต๋อเลี่ยจึงลองถามอีกครั้งด้วยความระมัดระวัง

หลังจากยาเข้าสู่ร่างกาย พลังงานอันล้นพ้นก็พลันทะลักออกมาเหมือนระเบิด กระจายไปทั่วร่างกายทุกส่วน

พลังงานด้านลบที่กัดกินชีวิตของเขาอย่างบ้าคลั่งก็เปรียบเสมือนหนูที่พบแมว เริ่มวิ่งหนีอย่างสิ้นหวัง มุ่งตรงไปยังปลายเท้าของเขา

เจียเต๋อเลี่ยมองเห็นไอสีดำจางๆค่อยๆซึมออกมาจากร่างกายของกษัตริย์ชราอย่างชัดเจน

และสีหน้าที่ซีดขาวของเจียหยวนที่หนึ่งก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีชมพู

พลังงานอันบริสุทธิ์ไหล่บ่าเข้าปะทะกับพลังงานด้านลบบีบให้มันมุ่งไปยังขาสองข้าง แล้วค่อยๆหยุดนิ่ง พลังงานนั้นเริ่มซ่อมแซมและบำรุงอวัยวะภายใน รวมไปถึงเส้นเลือดที่ถูกกัดกินจนเสียหาย

เจียหยวนที่หนึ่งถูกทรมานโดยพลังงานด้านลบมาหลายปี ในที่สุดเขาก็ได้สัมผัสกับความสบายใจอีกครั้ง เผลอเปล่งเสียงร้องออกมาด้วยความรู้สึกปลอดโปร่ง

“สุดยอด!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า สุดยอดมาก!”

ราวกับต้นไม้ที่ได้รับน้ำหล่อเลี้ยงในฤดูใบไม้ผลิ เขารู้สึกเหมือนได้กลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง

และเมื่อเจียหยวนที่หนึ่งหันกลับมามองขวดนั่นอีกครั้ง ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายร้อนแรงจนทำให้เจียเต๋อเลี่ยอดรู้สึกขนลุกไม่ได้

ความรู้สึกนั้นเปรียบเหมือนคนหิวโหยจู่ๆได้เห็นขนมปังแสนอร่อย จึงอดใจไม่ไหว!