หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3085

ไม่ว่าจะบ่นพึมพำอย่างไร สุดท้ายก็ต้องเผชิญหน้ากับความจริง

เมื่อเห็นปีศาจร้ายค่อยๆเดินเข้ามาหา หัวหน้าทีมก็รู้สึกขาทั้งคู่เริ่มสั่น

ในเวลาเดียวกัน ขนของเขาก็ลุกซู่ไม่หยุด

คนตรงหน้าคือใคร สำหรับพวกเขาแล้วไม่สำคัญอีกต่อไป

พวกเขาต่างสงสัยว่าตัวเองจะสามารถหนีออกจากป่าแห่งนี้ได้หรือไม่!

“พี่น้องทุกคน ยิงมัน!”

สุดท้ายเขาได้แผดเสียงออกมา อย่างระงับความกลัวที่อยู่ภายในใจ

เสียงตะโกนของเขา สร้างกำลังใจให้กับทหารที่เหลือ

ทันใดนั้น กระสุนปืนหลายสิบลูก ก็ถล่มใส่หลินมั่วด้วยความรุนแรง

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นช่างประหลาด กระสุนปืนเหล่านั้นหยุดนิ่งกลางอากาศอย่างกระทันหันก่อนที่จะเข้าใกล้ตัวเขา

ราวกับว่ามีกำแพงที่มองไม่เห็นขวางกั้นเอาไว้

นี่มันเป็นไปได้ยังไง

เมื่อเห็นฉากนี้ หน่วยทหารโจมตีต่างตกตะลึงอ้าปากค้าง

นี่มันมนุษย์หรือวะ

หากศัตรูฟันแทงไม่เข้า หรือไวเป็นกรด หน่วยรบก็ยังพอรับมือได้

พวกเขาเคยเห็นฝีมือของระดับปรมาจารย์มาแล้ว ปืนธรรมดาๆยากที่จะทำร้ายพวกเขาได้ก็จริง

แต่สถานการณ์เช่นนี้พวกเขาเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก

กระสุนปืนนับไม่ถ้วนลอยนิ่งกลางอากาศ บวกกับเงาดำของปีศาจที่โผล่ออกมาจากนรก

ในที่สุดก็มีคนทนไม่ไหวแล้ว

“ผม…ผม…ผมไม่อยากทำแล้ว ผมอยากกลับบ้าน ผมไม่อยากตายอยู่ที่นี่!”

หลังจากพูดติดๆขัดๆจบ คนนี้ก็โยนปืนไรเฟิลทิ้ง จากนั้นวิ่งหนีไปด้วยความหวาดกลัวเต็มใบหน้า โดยไม่สนใจว่าจะไปที่ไหน

เมื่อเห็นทหารคนแรกหนี ทหารคนอื่นๆก็เริ่มทำตาม

นี่มันไม่ใช่การต่อสู้แล้ว มันคือการฆ่าตัวตาย

เวลานี้มีเพียงหัวหน้าทีมที่พอจะสงบเย็นอยู่บ้าง เมื่อเห็นลูกน้องหนีไปไม่ขาดสาย สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาดุจน้ำแข็ง

หลินมั่วไม่ได้ตอบ เวลานี้ในใจของเขามีแต่การฆ่าเท่านั้น

หลังจากเอียงคอ แววตาของเขาไร้ซึ่งความเป็นมนุษย์ เหลือเพียงความโหดเหี้ยม

ในจังหวะนั้นเอง หัวหน้าทีมได้คว้ามีดสั้นออกมาอย่างรวดเร็ว แทงเข้าที่ท้องน้อยของหลินมั่วอย่างแรง

เมื่อรู้สึกถึงแรงต่อต้านเพียงเล็กน้อย สีหน้าเขาก็ดีใจ

สำเร็จแล้ว!

เมื่อเห็นใบมีดแทงเข้าไปในร่างของอีกฝ่าย เขารู้สึกโล่งใจไปทั่วร่างกาย

“ฮ่าฮ่าฮ่า ที่แท้ก็ก็แค่ขยะข้างนอกสุกใสข้างในต๊ะติ๊งโหน่ง ทำฉันตกใจหมด

เดิมทีแกโดนแทงก็ตายเป็น แล้วก็เลือดออก…เลือด…”

เมื่อเขามองไปที่บาดแผลของหลินมั่ว เขารู้สึกไม่เชื่อสายตาตัวเอง จึงขยี้ตาตัวเองหลายๆครั้งเพื่อยืนยัน

หลังจากตรวจสอบไปสามรอบ เขาก็ค้นพบว่านี่เป็นความจริงที่น่าสยดสยอง

แม้ว่ามีดสั้นจะเเทงเข้าที่ร่างของหลินมั่ว ทว่ากลับมองไม่เห็นรอยเลือดแม้แต่น้อย