หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3087

พลังดาบที่แหลมคมปรากฏขึ้นกลางอากาศ ฉายแสงจ้า พุ่งตรงไปยังหน้ากากผีหลานหลิง

พร้อมกับเสียงคำรามอันน่าสยดสยอง แสงสีดำบนหน้ากากก็หมุนวน เสียงคำรามที่ไม่พอใจดังก้องไปทั่วหุบเขา

“เกลียดนัก อาวุธเวทย์โบราณ ทำไมมาปรากฏอยู่บนโลกอีกครั้ง!”

วินาทีต่อมา หน้ากากผีหลานหลิงได้หลุดออกจากใบหน้าของหลินมั่วทันที ตกลงบนพื้นกลายเป็นวัตถุธรรมดา

เวลานี้ใบหน้าที่ซีดเผือดของหลินมั่วเริ่มค่อยๆมีสีเลือดขึ้นอีกครั้ง ดวงตาสีเลือดก็กลับมามีความสงบ

เวลานี้เขาคลานอยู่ริมแม่น้ำเหงื่อไหลพลั่ก หัวใจเต้นรัว

“เกือบไปแล้ว!”

เดิมทีเขาแค่อยากใช้พลังของหน้ากากผีหลานหลิง เพื่อฝ่าวงล้อมที่จาเทอร์ว่านหลิววางไว้โดยเร็วที่สุด

แต่เขาไม่คาดคิดว่า หน้ากากผีหลานหลิงนี้จะยิ่งมีพลัง ในการกลืนกินจิตใจมากขึ้นตามระดับพลังของเขา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการสังหารอย่างโหดเหี้ยม พลังการกลืนกินและความโหดร้ายนี้ก็เพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ

หากไม่มีดาบไท่อาอยู่เคียงข้าง เขาเกือบจะจมดิ่งลงสู่ความมืดมิด กลายเป็นเครื่องจักรสังหาร

หลังจากที่หลินมั่วล้างคราบสกปรกบนร่างกายเสร็จแล้ว เขาก็ขึ้นฝั่งและมองไปที่หน้ากากผีหลานหลิงอีกครั้ง