หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3095

หลินมั่วไม่ได้สนใจหมอต้มตุ๋นเหล่านั้น อย่างไรเสียเขาก็อยู่คนละระดับคนพวกนั้น

แต่พวกเขาไม่ควรหากินกับชีวิตคน

ที่อาการของเปาหลงซิงหนักขนาดนี้แปดสิบเปอร์เซ็นต์เกิดจากพวกหมอต้มตุ๋นเหล่านี้

ขณะที่หลินมั่วพูดไม่หยุด สีหน้าของเปาฉิงเทียนก็เริ่มเครียด

“หมอเทวดาหลิน ถ้าหลานชายของฉันไม่ได้กินยาพวกนี้ อาการของเขาคงไม่ร้ายแรงขนาดนี้”

หลินมั่วพยักหน้าและบอกความจริงว่า "อาการจะดีขึ้นมาก อย่างน้อยก็จะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต"

ทันทีที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้เปาฉิงเทียนก็รู้สึกโมโห ด้วยสีหน้าของเขาที่เคร่งเครียดอากาศในห้องก็ดูเหมือนจะคุกรุ่นขึ้นมา

“ดี ดี ไอ้พวกหมอต้มตุ๋นเหล่านี้ คิดว่าจะรังแกฉันได้ง่ายๆ!”

เขาไม่สงสัยในคำพูดของหลินมั่วเลย

ในเมื่อยาที่สั่งจ่ายโดยแพทย์ชื่อดังในอดีตมีปัญหามากมาย แค่นิดเดียวราคาก็หลายล้านหรือหลายสิบล้าน

เนื่องจากอาการป่วยของหลานชายสุดที่รักของเปาฉิงเทียนจึงไม่ได้พูดอะไรมาก แค่พวกเขาสามารถรักษาเปาหลงซิงได้เขาก็ไม่สนใจเรื่องเงิน

แต่พวกเขาหากินกับชีวิตของหลานชายตน นี่มันล้ำเส้นกันเกินไป

ขณะนี้หลินมั่วก็สัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าอันรุนแรง

ตอนนี้แพทย์ชื่อดังหลายคนที่อยู่นอกห้องซึ่งนำโดยโรเบิร์ตก็เริ่มกังวล

“แกว่าไอ้เด็กนี่มันจะรู้เรื่องที่เราทำหรือเปล่า”

“ไม่ต้องกังวล ไอ้เด็กนั่นมันไม่มีปัญญาหรอก?

แกคิดว่าเขาเป็นหมอเทวดาประเทศจีนจริงๆ เหรอ มันก็แค่คนหลอกลวงที่ท่องไปทั่วยุทธภพ

“ถูกต้อง เดี๋ยวพวกเขาออกมา เราก็บอกผู้เฒ่าเปาว่ามันเป็นพวกหลอกลวง”

คิดจะแข่งกับพวกเราโดยไม่ดูตัวเองเลย

ขณะที่พวกเขากำลังกระซิบกระซาบว่าจะจัดการกับหลินมั่วอย่างไรประตูห้องก็เปิดออก

เปาฉิงเทียนเดินออกมาด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียดและท่าทางอาฆาต คนที่อยู่ที่นั่นไม่มีใครกล้ามองเขาเลย

เป่าชิงเทียนหัวเราะเย้ย "หมายความว่าอย่างไร"

“ฉันยอมรับราคาเท็จที่เสนอมาได้ ตระกูลเปามีเงินมากพอ แต่เดียรัจฉานอย่างพวกแกเอาชีวิตหลานชายของฉันมาหากิน พวกแกหมายความว่ายังไง”

ทันทีที่ได้ยินอย่างนั้นหลายคนก็หน้าซีด

แย่แล้ว ในที่สุดสิ่งที่พวกเขากังวลมากที่สุดก็เกิดขึ้น

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ พวกเขาก็มองหลินมั่วด้วยสายตาดุดัน

เด็กนั่นสร้างเรื่องให้พวกเรา!

แต่พวกเขาไม่มีโอกาสตอบโต้เลย

ขณะที่พวกเขากำลังจะพูดเปาฉิงเทียนก็โบกมือ "เข้ามา เอาเดียรัจฉานพวกนี้ไปตัดลิ้นตัดแขน!"

"ครับ!"

เมื่อแพทย์ชื่อดังหลายคนนั้นเห็นผู้คุ้มกันของตระกูลเปาเดินมาข้างหน้า พวกเขาก็ตกใจจนขาอ่อนและหน้าซีดเหมือนกระดาษ