หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3094

ทันทีที่หลินมั่วเข้ามาในห้องก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์ฉุนๆ

ตอนนี้ร่างของเปาหลงซิงที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยมีสายระโยงระยางเต็มไปหมด

การหายใจก็ดูอ่อนแรงมาก

ใบหน้าของเขาแดงผิดปกติ คนที่ไม่รู้เรื่องอาจคิดว่าเปาชิงหลงแค่เมา ถงเฟิงจวี๋ที่อยู่นอกประตูสีหน้ากังวลและเปาฉิงเทียนที่มีสีหน้าเดียวกันก็เดินตามเข้ามาด้วย

หลินมั่วไม่สนใจพวกเขาแค่เดินไปที่เตียงแล้ววางมือบนข้อมือของเปาหลงซิง

หลังจากตรวจซ้ำหลายรอบหลินมั่วก็พึมพำกับตัวเอง

“ที่แท้ก็เป็นโรคกลั่นสุราในตัวเอง”

สำหรับโรคนี้มีสาเหตุมาจากหลายประการ แต่สาเหตุพื้นฐานคือระบบการทำงานของลำไส้ได้รับความเสียหายทำให้ลำไส้หลั่งแอลกอฮอล์ออกมาอย่างต่อเนื่อง

ผลกระทบโดยตรงที่สุดคือทำให้ตับวาย

อาการของเปาหลงซิงอยู่ระยะสุดท้ายแล้ว อีกหนึ่งสัปดาห์ไม่ว่าเทพเจ้าก็ไม่สามารถช่วยชีวิตเขาได้

ตอนนี้หลินมั่วมั่นใจในอาการของเขาแล้วจึงไม่ลังเลอีกต่อไป

มือขวาของเขาพาดหน้าอกและเก้าเข็มลึกลับก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขาอย่างเป็นระเบียบ

ทันใดนั้นเก้าเข็มลึกลับก็ไปอยู่ยังจุดฝังเข็มต่างๆ บนร่างกายของเปาหลงชิง

เมื่อหลินมั่วปล่อยปราณเทพยดาเข้าสู่ร่างกายของเปาหลงซิงผ่านเก้าเข็มลึกลับ กลิ่นแอลกอฮอล์ในห้องก็แรงขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากนั้นไม่นาน หน้าที่แดงผิดปกติของเปาหลงซิงก็ค่อยๆ จางหายไปและการหายใจของเขาก็เริ่มคงที่

เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงนี้สีหน้าของเปาฉิงเทียนเต็มไปด้วยความสุข

สมกับเป็นหมอเทวดาอย่างที่ถงต้าไห่แนะนำจริงๆ

แม้ว่าเขาจะดูหนุ่มแต่เทคนิคการฝังเข็มนี้ได้รับการฝึกฝนจนชำนาญ

แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจเรื่องทักษะทางการแพทย์ แต่เขาก็เห็นสภาพร่างกายของหลานชายสุดที่รักของเขาดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เมื่อหลินมั่วดึงเข็มลึกลับออกมาเปลือกตาของเปาหลงซิงเทียนก็กระตุกเล็กน้อย

หลังจากที่ถึงเฟิงจวี๋เห็นอย่างนั้นก็เดินไปข้างเตียงด้วยความตื่นเต้นและจับมือลูกชาย

“ซิงเอ๋อ ซิงเอ๋อ!”

ขณะที่เขาพูดหลินมั่วก็สั่งให้คนไปเอาปากกาและกระดาษ และเขียนใบสั่งยาหลายหน้า

“ให้รักษาตัวตามใบสั่งยานี้เป็นเวลาหนึ่งเดือน แล้วหลานชายของคุณจะกลับมาเป็นปกติ”

เปาฉิงเทียนเอื้อมมือไปหยิบใบสั่งยาด้วยความสงสัย เขาไม่รู้ว่าทำไมหลินมั่วถึงโกรธ

และเมื่อเขาเห็นยาสมุนไพรจีนต่างๆ บนนั้นความสงสัยของเขาก็เพิ่มมากขึ้น

“หมอเทวดาหลิน หลานชายของฉันถูกวางยาพิษด้วยเหรอ?”

แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจเรื่องการแพทย์ แต่เขาคลุกคลีกับตลาดยามาหลายปีจึงพอรู้เรื่องสรรพคุณของบ้าง

หลินมั่วส่ายหัวและพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

“ถึงไม่ถูกวางยาพิษก็ไม่ต่างกันมาก”

หมอสารเลวเหล่านั้นสั่งยาไปเรื่อย ทำให้มีสารพิษจำนวนมากสะสมในร่างกายของหลานชายคุณ

“สิ่งที่น่าขยะแขยงที่สุดคือพวกเขาฉวยโอกาสนี้ ยาหลายไม่ได้มีสรรพคุณถอนพิษนี้แต่พวกเขาก็ให้หลานชายคุณกิน”