หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3093

ถงเสี่ยวเหอและหลินโม่กำลังจะออกจากที่นี่ แต่โรเบิร์ตขวางไว้ตรงหน้าพวกเขา

“ประธานถง ผมรู้ว่าคุณมีจิตใจดี แม้ว่าคุณจะถูกโกง แต่คุณไม่ต้องการให้เขาถูกลงโทษ

แต่คุณถงคุณต้องประเมินชื่อเสียงของตระกูลเปาที่เป็นญาติ!

เพื่อคนโกหกคนเดียว ก็ไม่สมควรทำลายความปรองดองระหว่างทั้งสองตระกูล”

ถงเสี่ยวเหอมองไปที่โรเบิร์ตที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาและกำลังจะฟิตสมบูรณ์เมื่อจู่ๆก็มีเสียงดุดังมาจากไม่ไกล

“เสียงดังอะไรกัน ไม่รู้หรือไงว่าหลานคนโตฉันต้องการพักผ่อน”

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุก็ดูจริงจังทันที จากนั้นจึงถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว

“คารวะท่านผู้นำตระกูล!”

เปาฉิงเทียนไม่สนใจพวกเขา ตะคอกอย่างเย็นชาและเดินไปหาหลินมั่ว

“หมอเทวดาหลินเหรอ”

หลินมั่วพยักหน้าและกำหมัด"คารวะท่านเปากง"

เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับชื่อเสียงของเปาฉิงเทียนมาก่อน

ผู้ประกอบการที่แท้จริงในอุตสาหกรรมการขนส่งทางทะเล และชายผู้มีแนวโน้มจะขึ้นครองบัลลังก์ของราชาแห่งการขนส่งมากที่สุด

โรเบิร์ตไม่รู้ว่าทำไม และก่อนที่เปาฉิงเทียนจะพูด เขาก็ก้าวไปข้างหน้าและเริ่มเชียร์

“ท่านเปากง ท่านจะต้องไม่โดนคนตรงหน้าหลอก ชายคนนี้เป็นคนโกหก และเรากำลังวางแผนที่จะลงโทษเขา”

ทันใดนั้นใบหน้าของเปาฉิงเทียนก็มืดลงเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ และใบหน้าที่จริงจังของเขาก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจ

โรเบิร์ตรู้สึกมีความสุข โดยคิดว่าเขาไม่พอใจกับหลินมั่ว

“ท่านเปากง ท่านไม่ต้องโกรธกับคนโกหกเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้หรอกเปลืองแรงเปล่าๆ แค่ปล่อยให้เราจัดการมัน

แพทย์สุดยอดอย่างเรามีวิธีหลายร้อยวิธีที่จะทำให้คนโกหกยอมรับความผิดพลาดของตน”

คนอื่นๆ ก็พยักหน้าซ้ำๆ โดยบอกว่าพวกเขามีวิธีการพิเศษในการขู่กรรโชกคำสารภาพ

“เปากง คุณถงยังเด็กเกินไปเลยถูกหลอกได้ง่าย ท่าน…”

ตอนที่โรเบิร์ตมีความภูมิใจ สนับสนุนให้หัวหน้าตระกูลเปาโค่นหลินมั่ว ดวงตาของเป่าฉิงเทียนเย็นชาทันที

“นายกำลังสอนฉันถึงวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ งั้นหรอ”

น้ำเสียงสงบทำให้ทุกคนรอบตัวเขารู้สึกหายใจไม่ออก ราวกับว่ามีก้อนหินทับหน้าอกของพวกเขา

หลังจากที่โรเบิร์ตรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ใบหน้าของเขาก็ซีดลง

"ท่านเปา ผม...ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น ผมแค่..."

“ถ้าแกทำให้หมอหลินขุ่นเคือง แกจะเป็นคนทำร้ายเสี่ยวเหอ”

หะ

ครู่หนึ่ง ถงเฟิงจูรู้สึกสับสนเล็กน้อย

สิ่งนี้จะเกี่ยวข้องกับลูกชายที่รักของเขาได้อย่างไร

“ทำไมยังงงอยู่อีก รีบไปขอโทษหมอหลินเร็วเข้า”

หลังจากที่ถงเฟิงจูถูกพ่อตาดุด้วยความโกรธ แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไม แต่เธอก็ทำได้เพียงเลือกที่จะเชื่อฟังเขาเท่านั้น

เมื่อเธอกำลังจะขอโทษ หลินมั่วก็พูดขึ้นทันที

“ท่านเปากงไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ มันเป็นเพียงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ความเจ็บป่วยเรื้อรังของหลิงซุน ผมจะทำให้ดีที่สุด!”

หลินมั่วรู้เจตนาของอีกฝ่ายในการทำเช่นนี้

แน่นอนว่าหากคนอื่นเคารพเขา เขาก็จะได้รับความโปรดปรานกลับคืนมา

หลังจากพูดอย่างนั้น หลินมั่วก็ยกมือขึ้นอีกครั้ง

ในระหว่างกระบวนการทั้งหมด เขาไม่ได้มองพวกแมลงวันสีซีดเหล่านั้นเลยด้วยซ้ำ เขาหันหลังกลับและเข้าไปห้องที่เปาหลงซิงอยู่ทันที

Top of Form