หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3139

“ศิษย์ชั้นนอกของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาหนึ่งแสนคนคารวะหัวหน้าเผ่า!”

““ศิษย์ชั้นในของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาสามหมื่นคนคารวะหัวหน้าเผ่า!”

“คณะผู้อาวุโสและผู้พิทักษ์ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาคารวะหัวหน้าเผ่า!”

เสียงอันดังก้องกังวานไปทั่วท้องฟ้า นี่คือพลังที่แท้จริงของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซา ศิษย์เพียงคนเดียวเมื่อออกไปข้างนอกก็ได้รับการต้อนรับจากผู้นำ

โยวหลีกวาดสายตาไปรอบๆ พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เหตุการณ์ที่น่าอับอายยิ่งได้เกิดขึ้นภายในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซา เพียงเพราะคำพูดจากภายนอก พวกเขาก็ขับไล่เพื่อนที่ดีของพวกเราออกไปแล้ว”

ผู้อาวุโสหลายคนที่นั่งอยู่ใต้โยวหลีขมวดคิ้ว มองโยวหลีด้วยความสับสนนี่คือสิ่งที่เรียกทั้งภูเขามาประชุมหรือ

“ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาของเราตั้งอยู่ท่ามกลางชายแดนกัมพูชา ว่านเซี่ยง ต้าฉวีสามประเทศมาเป็นพันปี เพราะว่าภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาของเรามีผู้เชี่ยวชาญมากมาย และตำราลับมากมาย”

“และกฏที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งคือ ไม่ว่าศัตรูจะเป็นใคร จงจำไว้ว่า”

ภายในวิหารใหญ่เสียงของโยวหลีดังก้องกังวานไปทั่วราวกับระฆังใหญ่

“ห้ามดูหมิ่นภูเขาศักดิ์สิทธิ์!”

ทันใดนั้น เหล่าศิษย์ด้านล่างก็เงยหน้าขึ้น และตะโกนอย่างฮึกเหิม

“ห้ามดูหมิ่นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซา!”

“ฆ่าศัตรูที่บุกรุกให้หมด!”

เหล่าผู้พิทักษ์และผู้อาวุโสหลายคนดูไม่แน่ใจ แต่ก็ยังไม่พูดอะไร

พวกเขาไม่รู้ว่าโยวหลีคิดอะไรอยู่ แต่เขาเป็นหัวหน้าเผ่า เขาและคนอื่นๆเป็นผู้อาวุโส ดังนั้นเขาจึงแค่ฟัง

“หลังจากศิษย์ทั้งหมดกลับไปแล้ว แต่ละคนจะได้รับยาบำรุงกำลังสามเม็ด และยาเพิ่มพลังเลือดอีกหนึ่งเม็ด หลังจากกินไปแล้วจงรีบเข้าไปต่อสู้ขับไล่ศัตรูแล้วล่าถอยทันที”

“นอกจากนี้ หากสามารถไม่ฆ่าได้แล้วล่ะก็พยายามอย่าฆ่า อย่าให้ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาของเรากลายเป็นดินแดนแห่งความชั่วร้าย”

“ผมจะปฏิบัติตามคำสั่งของหัวหน่าเผ่าครับ!”

ศิษย์ทุกคนไม่มีความกลัวเลย กลับเดินกลับไปอย่างกระตือรือล้น พวกเขามีความโกรธแค้นต่อกลุ่มคนที่ล้อมภูเขาอยู่มานานแล้ว ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาไม่แสดงพลัง คิดว่าเขาเป็นแมวที่ป่วยอยู่หรือไง

หมอยาหน้าเคร่งเครียด ความรู้สึกเหมือนจะเปลี่ยนตัวหัวหน้าเผ่าบังเกิดขึ้น

“แค่กแค่ก เรื่องมันเป็นอย่างนี้”

โยวหลีมองดูสีหน้าของคนด้านล่างที่เริ่มแปลกประหลาด จึงรีบไอแค่กหนึ่งเพื่อดึงดูดความสนใจมาที่หัวข้อหลัก

“เมื่อกี้เอง ฉันกำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องอย่างตั้งใจ จู่ๆก็ได้รับจดหมายจากหลินมั่ว หนำซ้ำยังบอกฉันอีกว่าเขาได้ฝ่าวงล้อมออกไปแล้ว”

หมอยาขัดจังหวะคำพูดของโยวหลี และได้พูดว่า

“แต่ถึงแม้หลินมั่วจะฝ่าวงล้อมออกไป สถานการณ์ก็ยังไม่มีข้อได้เปรียบสำหรับเขาในตอนนี้ การที่พวกเราจะเปิดศึกยังมิสู้เวลานี้ไปหยุดยั้งหลินมั่วนะ”

“ไม่ใช่ ฟังฉันพูดให้จบก่อน หลังจากหลินมั่วออกไปก็ได้เจอกับเพื่อนของเขา อีกฝ่ายคือพระรูปหนึ่ง หนำซ้ำยังมีผู้ศรัทธานับล้านคน ทุกคนล้วนเป็นทหาร”

หมอยาและคนอื่นๆรวมถึงผู้พิทักษ์ต่างก็ตาสว่างขึ้น พวกเขาเข้าใจความหมายของโยวหลีทันที

“โจมตีทั้งด้านหน้าและด้านหลัง กำจัดกองกำลังทหารประเทศว่านเซี่ยงให้สิ้นซาก!”