หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3144

เจียเต๋อเลี่ยมองดูสภาพอันโหดร้ายบนสมรภูมิ ในดวงตาผุดให้เห็นถึงความทนไม่ไหว

ทหารเหล่านี้ล้วนเป็นพลเมืองของประเทศว่านเซี่ยง ทว่ากลับจบชีวิตลงบนสมรภูมิที่ไร้สาระแห่งนี้

เจียเต๋อเลี่ยกำหมัดแน่น ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

“ฉันคือเจียเต๋อเลี่ยเจ้าชายหกแห่งประเทศว่านเซี่ยง ทหารประเทศว่านเซี่ยงทุกคน ฉันขอให้ทุกคนหยุด!”

เสียงของเจียเต๋อเลี่ยแผ่วเบาในสนามรบ ต่อให้ทหารในประเทศว่านเซี่ยงได้ยินก็เมินเฉยเช่นกัน

เจียเต๋อเลี่ยมองดูสมรภูมิที่ยังคงดำเนินต่อไป ดวงตาของเขาค่อยๆเปลี่ยนแปลง

แววตาแห่งความเด็ดเดี่ยวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

เจียเต๋อเลี่ยยกดาบยาวอินทรีดำขึ้นอีกครั้ง

ในเมื่อพูดกันดีๆพวกนายก็ไม่ฟัง งั้นให้การฆ่าฟันเป็นคนตัดสินชะตาชีวิตเถอะ

ในตอนนี้หลินมั่วยืนราวกับเทพเจ้าแห่งสงคราม ทุกที่ที่เขาไป เขาสังหารทุกสิ่งที่ขวางหน้า

เสื้อผ้าของเขาเปื้อนเลือด ใบหน้าหล่อของเขาเปื้อนเลือดสีแดงสด พลังสังหารที่โหดร้ายของเขาทำให้ทหารในรัศมีร้อยเมตรต่างรู้สึกมืดมน

หลินมั่วสังหารทหารประเทศว่านเซี่ยงอีกหลายสิบคน เลือดพุ่งกระจายไปทั่ว เปื้อนไปบนใบหน้าของหลินมั่ว ทำให้เขาดูราวกับเทพเจ้าแห่งการสังหาร!

บนยอดภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซา

โยวหลียืนอยู่บนยอดเขา ในตอนนี้เหล่าศิษย์บนยอดภูเขาศักด์สิทธิ์เตรียมพร้อมแล้ว

ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ห้ามดูหมิ่นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ผู้ที่ดูหมิ่นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาจะต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น

“หัวหน้าเผ่า กองทัพประเทศว่านเซี่ยงเกิดการต่อสู้กันที่ด้านหลัง

ศิษย์คนหนึ่งวิ่งขึ้นมาจากเชิงเขา กระโดดข้ามมาอยู่ตรงหน้าโยวหลี

“ศิษย์ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซา ออกเดินทาง!

เสี่ยงอันหนักแน่นของโยวหลีดังขึ้น เหล่าศิษย์หลายแสนคนมุ่งหน้าลงจากเขาในตอนนี้ การโจมตีแบบประกบคู่ทำให้ประเทศว่านเซี่ยงเสียการทรงตัว

เอลวิสมองไปที่เหล่าขุนนางและขุนพลที่นิ่งเฉยอยู่ด้านล่าง โกรธจัดจนเขวี้ยงสิ่งของบนโต๊ะลงกับพื้น

“หลังจากกลับไป ฉันจะประหารชีวิตพวกแกทุกคน ประหารชีวิต!”

เหล่าแม่ทัพมองหน้ากัน ในที่สุดก็อดรนทนไม่ไหว คว้ามัดเชือกจากด้านหลัง

ต่อหน้าต่อตาเอลวิสที่ตกตะลึง จับเอลวิสและยังมีเจ้าชายทั้งสามคนมัดไว้ด้วยกัน

หลินมั่วที่กำลังต่อสู้สังหารสังเกตุเห็นทหารของประเทศว่านเซี่ยงจู่ๆก็หยุดชะงัก หนำซ้ำทั้งหมดยังวางอาวุธในมือลงทุกคน

“หยุด!”

หลินมั่วสั่งให้ทุกคนหยุดมือ เขารับปากเจียเต๋อเลี่ยไว้ว่าจะพยายามสังหารคนให้น้อยที่สุด

เหล่าขุนนางและแม่ทัพกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งเข้ามา หยุดอยู่ตรงหน้าเจียเต๋อเลี่ยที่เลือดท่วมกาย ทุกคนคุกเข่าโดยพร้อมเพรียง

“กระหม่อมขอคารวะเจ้าชายหก!”