หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3144

เจียเต๋อเลี่ยมองดูสภาพอันโหดร้ายบนสมรภูมิ ในดวงตาผุดให้เห็นถึงความทนไม่ไหว

ทหารเหล่านี้ล้วนเป็นพลเมืองของประเทศว่านเซี่ยง ทว่ากลับจบชีวิตลงบนสมรภูมิที่ไร้สาระแห่งนี้

เจียเต๋อเลี่ยกำหมัดแน่น ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

“ฉันคือเจียเต๋อเลี่ยเจ้าชายหกแห่งประเทศว่านเซี่ยง ทหารประเทศว่านเซี่ยงทุกคน ฉันขอให้ทุกคนหยุด!”

เสียงของเจียเต๋อเลี่ยแผ่วเบาในสนามรบ ต่อให้ทหารในประเทศว่านเซี่ยงได้ยินก็เมินเฉยเช่นกัน

เจียเต๋อเลี่ยมองดูสมรภูมิที่ยังคงดำเนินต่อไป ดวงตาของเขาค่อยๆเปลี่ยนแปลง

แววตาแห่งความเด็ดเดี่ยวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

เจียเต๋อเลี่ยยกดาบยาวอินทรีดำขึ้นอีกครั้ง

ในเมื่อพูดกันดีๆพวกนายก็ไม่ฟัง งั้นให้การฆ่าฟันเป็นคนตัดสินชะตาชีวิตเถอะ

ในตอนนี้หลินมั่วยืนราวกับเทพเจ้าแห่งสงคราม ทุกที่ที่เขาไป เขาสังหารทุกสิ่งที่ขวางหน้า

เสื้อผ้าของเขาเปื้อนเลือด ใบหน้าหล่อของเขาเปื้อนเลือดสีแดงสด พลังสังหารที่โหดร้ายของเขาทำให้ทหารในรัศมีร้อยเมตรต่างรู้สึกมืดมน