หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 316

สวี่ปั้นซย่าผงะและไม่กล้าโทรหาหลินมั่ว

สวี่ตงเสวี่ยยิ้มแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่"

“คุณชายฮั่วเป็นคนดี”

“เขาเต็มใจมางานเลี้ยงก็ดูออกแล้ว”

“ถึงตอนนั้น เราก็พูดกับเขาดีๆหน่อยแล้วพี่ก็ดื่มกับเขาสักหน่อย เรื่องนี้ก็จะผ่านไป”

สวี่ปั้นซย่าก้มหน้าเงียบ เธอไม่เต็มใจจะทำเรื่องนี้จริงๆ

แต่ว่าเพื่อหลินมั่ว เธอทำได้เพียงอดทนกับความอัปยศอดสูนี้

เธอได้ตัดสินใจแล้ว จะให้กินข้าวหรือขอโทษก็ได้แต่ถ้าคุณชายฮั่วคนนี้มีอะไร

ที่ไม่ชอบมาพากล เธอจะไม่มีวันตกลงเด็ดขาด

เมื่อเห็นว่าสวี่ปั้นซย่ายินยอมแล้ว สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยและสวี่ตงเสวี่ยก็ยิ้มให้กัน หน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความพอใจ

และในเวลานี้ ณ ลานจอดรถชั้นล่าง หวงเหลียงนั่งอยู่คนเดียวในรถ

สีหน้าของเขาไม่สู้ดีสุดๆ

หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ เขาก็ดูออกแล้วว่า สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขาเลย

ตอนนี้หลินมั่วอยู่ที่บ้าน เขายังสามารถใช้ประโยชน์จากหลินมั่วได้

ถ้าเกิดสวี่ปั้นซย่าติดต่อกับฮั่วเทียนเฉิง งั้นต่อไปสถานะของเขาก็อาจจะไม่ต่างกับหลินมั่วในตอนนี้ เขาจะต้องกลายเป็นคนไร้ประโยชน์

ถึงตอนนั้น อย่าพูดถึงทรัพย์สินของตระกูลสวี่เลยเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าจะอยู่ในตระกูลสวี่ไปได้

อีกนานแค่ไหนและยิ่งไม่ต้องหวังจะไปชนะใจสวี่ปั้นซย่าเลย

ดังนั้นหวงเหลียงเลยได้ตัดสินใจแล้วว่าไม่ว่ายังไงคืนนี้ก็จะไม่มีทางให้คนตระกูลสวี่ทำสำเร็จ!

เขาลงจากรถแล้วเดินไปรอบ ๆ แล้วก็พบกับเด็กอายุสิบขวบคนหนึ่ง

“เฮ้ เจ้าหนู ช่วยอะไรฉันหน่อยแล้วฉันจะให้สองร้อยหยวน”

หวงเหลียงพูด

เด็กคนนั้นก็กระชับกระเชงขึ้นมาทันตา "ให้ทำอะไรเหรอฮะ"

หวงเหลียงยื่นกระดาษให้เขา "โทรไปที่เบอร์นี่ให้ฉันหน่อย"

"บอกเขาว่าสวี่ปั้นซย่ากำลังทานอาหารเย็นกับฮั่วเทียนเฉิงที่ร้านเซิ่งอวิ๋นเซวียนแล้วบอกให้เขาจัดการตามสมควร"