หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 315

เวลาหกโมงครึ่ง สวี่ปั้นซย่าเพิ่งจะเลิกงานก็เห็นสวี่ตงเสวี่ยที่สวมเสื้อผ้าสวยงามยืนอยู่ที่ประตู

“เสวี่ยเอ๋อร์ เธอมาทำอะไร”

สวี่ปั้นซย่าประหลาดใจ

“พี่ ฉันมาชวนพี่ไปกินข้าว...

...พ่อกับแม่จองห้องที่หรูที่สุดของเซิ่งอวิ๋นเซวียนไว้แล้ว คืนนี้พวกเราจะไปกินข้าวกันที่นั่น”

สวี่ตงเสวี่ยยิ้มพร้อมกับตอบกลับไป

สวี่ปั้นซย่าเบิกตากว้าง “เซิ่งอวิ๋นเซวียน?...

...ทำไมถึงไปกินที่แพงแบบนั้น...

...แล้วทำไมจู่ๆ วันนี้ก็นัดไปกินข้าวล่ะ...

สวี่ตงเสวี่ยยิ้มอย่างมีเลศนัย แน่นอนว่าต้องมีเรื่องดีๆ น่ะสิ...

...เอาละ พี่เลิกถามอะไรเยอะแยะได้แล้ว พ่อกับแม่รอบอยู่นะ พวกเรารีบไปกันเถอะ”

ไม่ทันได้พูดอะไร สวี่ตงเสวี่ยก็ดึงสวี่ปั้นซย่าไปขึ้นรถ

เมื่อถึงเซิ่งอวิ๋นเซวียนและเข้าไปในห้องส่วนตัว สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยนั่งอยู่ในนั้นก่อนอยู่แล้ว

สวี่ปั้นซย่าพูดทักทาย และถามเรื่องราวด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย

“อ่อ เรื่องเป็นแบบนี้...

...คืนนี้พวกเราเชิญแขกผู้มีเกียรติคนหนึ่งมากินข้าวด้วยกันกับครอบครัวเราทุกคน”

สวี่เจี้ยนกงตอบอย่างสบายๆ

สวี่ปั้นซย่ารู้สึกประหลาดใจ “แขกผู้มีเกียรติ? แขกผู้มีเกียรติอะไรกัน”

ฟังฮุ่ยและสวี่เจี้ยนกงมองหน้ากันและยิ้มออกมา พร้อมกับพูดขึ้น “คือคุณชายของตระกูลฮั่วในเมืองหลวง ฮั่วเทียนเฉิงไง!”

“อะไรนะ” สีหน้าขอสวี่ปั้นซย่าเปลี่ยนไปทันที จากนั้นเธอก็ลุกขึ้น “พวกท่าน...พวกท่านไปชวนเขากินข้าวทำไม...

...คนคนนี้ไม่ใช่คนดีอะไรเลย!”

สวี่เจี้ยนกงโมโหขึ้นมาทันที “บังอาจ!...

...ปั้นซย่า แกพูดอะไรของแก...

...คุณชายฮั่วจะไม่ใช่คนดีได้อย่างไร”

สวี่ปั้นซย่าพูดขึ้นอย่างรีบร้อน “เขา...ตอนที่เขามาที่บริษัท พวกท่านก็เห็นนี่คะ...

...แบบนี้จะไปเรียกว่าคนดีได้อย่างไร”

ฟังฮุ่ยยิ้มและพูดขึ้น “ปั้นซย่า แกพูดแบบนี้ก็ไม่ถูก...