หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 314

สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยเดินลงมาอย่างมีความสุข หวงเหลียงกับสวี่ตงเสวี่ยรออยู่ในรถ

“พ่อคะ แม่คะ เป็นอย่างไรบ้าง”

สีหน้าของสวี่ตงเสวี่ยเต็มไปด้วยความหวัง

ฟังฮุ่ยยิ้มออกมาอย่างได้ใจ “พ่อของลูกจัดการด้วยตัวเอง มีเรื่องไหนบ้างที่ไม่สำเร็จ...

...คุณชายฮั่วสุภาพกับเรามาก ทั้งชงชาทั้งดึงเก้าอี้ให้...

...ผู้สืบทอดของตระกูลใหญ่ไม่เหมือนกับคนอื่นจริงๆ ด้วย...

...ไม่ว่าจะเป็นการพูดการจา แมลงสาบของเมืองก่วงหยางเทียบไม่ติดเลยแม้แต่น้อย...

...คุณชายฮั่วยังต้อนรับปั้นซย่ามากด้วย”

“ทันทีที่พ่อบอกว่าปั้นซย่าจะชวนเขากินข้าว เขาก็ตอบตกลงทันที...

...ถ้าจะให้พ่อพูด เรื่องของเขากับปั้นซย่าจะต้องสำเร็จแน่นอน!”

สวี่ตงเสวี่ยดีใจมาก “จริงหรือคะ...

...ถ้าอย่างนั้น...ต่อไปนี้คุณชายฮั่วก็จะเป็นพี่เขยของหนูแล้วหรือ...

...ดีมากเลย!...

...หึ มีคุณชายฮั่วเป็นพี่เขย หนูจะรอดูว่าในเมืองก่วงหยางยังจะมีใครไม่เคารพหนูอีกบ้าง!...

...แม่คะ คืนนี้ตอนกินข้าวชวนหนูไปด้วยนะคะ...

...หนูจะคุยกับพี่เขยให้เยอะๆ หน่อยจะได้สานสัมพันธ์ให้ลึกขึ้น!”

ฟังฮุ่ยกลอกตาไปครั้งหนึ่ง “ไม่ได้!...

...ลูกไปแล้วมันจะกลายเป็นอะไรไปแล้ว...

“คืนนี้เป็นเรื่องสำคัญของพี่สาวลูก ลูกอย่าเข้าไปแทรกเลย!”

สวี่ตงเสวี่ยเบะปาก “แม่คะ หนูก็อยากช่วยพี่พูดสักหน่อยไงคะ...

...อีกอย่าง ด้วยนิสัยของพี่แล้ว คืนนี้ไปกินข้าวกับเขาไม่รู้ว่าจะไว้หน้าเขาหรือเปล่า...

...ถ้าทำให้เป็นเรื่องใหญ่ขึ้นอีก การลำบากครั้งนี้ของพ่อกับแม่ก็คงสูญเปล่า...

...หนูตามไปด้วย อย่างน้อยก็ช่วยเรื่องต่างๆ ได้ ถึงตอนนั้นจะได้ไม่น่าอับอาย!”

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้า “เสวี่ยเอ๋อร์พูดถูก...

...ถึงอย่างไรปั้นซย่าก็เป็นพี่สาวของเสวี่ยเอ๋อร์ เสวี่ยเอ๋อร์ตามไปด้วยก็เป็นเรื่องที่ควรทำ...

หวงเหลียงเกือบจะระเบิดความโมโหออกมา บัดซบเอ๊ย ตอนนี้มารู้สึกว่าเชื่อเสียงของกูไม่ดีแล้วหรือ

เมื่อก่อนตอนที่ครอบครัวมึงตกระกำลำบาก อยากจะให้ลูกสาวแต่งกับกู ก็มาขอร้องกูเสียยกใหญ่