หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 313

ฮั่วเทียนสายตาเป็นประกาย นี่เหมือนกับที่เขาเดาไว้ไม่มีผิด

แต่ถึงอย่างไร ฮั่วซิ่งฝูก็มีประสบการณ์มากกว่า ถึงได้ถามออกมาอย่างอ้อมๆ

สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยยืนยันว่าหลินมั่วไม่รู้วิชาแพทย์เลยแม้แต่น้อย และไม่รู้จักหมอเทวดาท่านไหนด้วย

ฮั่วซิ่งฝูจึงรู้สึกสงบลง

พอคุยไปได้สักพัก สวี่เจี้ยนกงเห็นว่าฮั่วเทียนเฉิงไม่ได้โกรธอะไร และคิดว่าที่ตัวเองมาขอโทษครั้งนี้ได้ผลมาก เขาจึงรีบพูดต่อทันที “คุณชายฮั่ว เพื่อเป็นการแสดงถึงความจริงใจในการมาขอโทษครั้งนี้ ผมอยากจะชวนคุณไปทานข้าวด้วยกันสักมื้อ”

ฮั่วเทียนเฉิงขมวดคิ้ว ในสายตาของเขา สวี่เจี้ยนกงเป็นแค่ขยะชิ้นหนึ่งก็เท่านั้น ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะชวนเขากินข้าวด้วยซ้ำ

ขณะที่กำลังจะปฏิเสธ สวี่เจี้ยนกงก็พูดขึ้นอีกครั้ง “ตอนนั้นผมจะให้สวี่ปั้นซย่าไปเข้าร่วมและขอโทษคุณชายฮั่วด้วยตัวเอง”

ฮั่วเทียนเฉิงตาเป็นประกาย

วันนี้หลังจากได้เจอสวี่ปั้นซย่า เขาประหลาดใจในความสวยของเธอมาก และไม่สามารถลืมเธอได้เลย

ถ้าเกิดว่าคืนนี้ได้กินข้าวด้วยกัน ก็แปลว่ามีโอกาสแล้วไม่ใช่หรือ

เขารีบพยักหน้าทันที “ได้!...

...ในเมื่อนายจริงใจขนาดนี้ ก็เอาแบบนั้นแล้วกัน”

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยดีใจมาก หลังจากพูดขอบคุณไม่หยุดปากพวกเขาก็ออกไป

หลังจากเห็นว่าพวกเขาออกไปไกลแล้ว ฮั่วเทียนเฉิงก็หัวเราะเยาะออกมา “หึๆ นี่ไม่ต้องให้ผมไปหาพวกเขา พวกเขาก็ประเคนมาให้ด้วยตัวเอง!...

...อาสาม อาว่าถ้าคืนนี้เล่นกับสวี่ปั้นซย่าแล้ว หลินมั่วคนนั้นจะเป็นบ้าขึ้นมาไหม...

...ทำให้จิตใจเขาว้าวุ่น ตอนที่ประชุมแลกเปลี่ยนความรู้ทางการแพทย์พวกเราจะได้มั่นใจเพิ่มขึ้น!”

ฮั่วซิ่งฝูพยักหน้าอย่างช้าๆ “จะลองดูก็ได้ แต่อย่าให้มันมากเกินไปล่ะ”

ฮั่วเทียนเฉิงยิ้มและพูดขึ้น “อาสาม ก็แค่หญิงสาวคนหนึ่งเอง จะโกรธได้ถึงขนาดไหนกัน...

...เป็นเกียรติของเธอที่ผมไปเล่นด้วย เธอจะดีใจตอนนี้ก็ยังทัน...

...อีกทั้งตอนที่ยังอยู่ในเมืองหลวง เล่นกับหญิงสาวไปตั้งมากมายขนาดนั้น...

...มีอารมณ์ไหนบ้างที่ผมยังไม่เคยเจอ สุดท้ายเดี๋ยวก็จบ”

ฮั่วซิ่งฝู “ฉันไม่ได้พูดถึงหญิงสาวคนนั้น ฉันพูดถึงหลินมั่วต่างหาก!...

...จำไว้ นายจะเล่นกับสวี่ปั้นซย่าอย่างไรก็ได้ แต่ต้องเก็บชีวิตของหลินมั่วไว้...

...พวกเรายังต้องให้เขาไปเข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนความรู้ทางการแพทย์อยู่ ถ้านายทำเขาตายละก็ แผนของเราก็จะพังหมดไม่ใช่หรือ”

ฮั่วเทียนเฉิงรีบพยักหน้าทันที “วางใจเถอะครับอาสาม...