หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3182

“ตอนนี้องค์กรพิราบดำมีสองเรื่องสำคัญที่ต้องทำคือ หนึ่ง กำจัดกบฏเจียป๋ายเลวี่ยและลูกน้องที่หลงเหลืออยู่ของ ห้ามเหลือไว้แม้แต่คนเดียว!”

น้ำเสียงของเจียเต๋อเลี่ยเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น มือของเขาเองก็กำไว้แน่นอย่างไม่รู้ตัว

เจียเต๋อเลี่ยไม่ใช่คนโง่อะไร เจียป๋ายเลวี่ยเพิ่งจะปรากฏตัวที่ประเทศเฟื่องฟ้า วันที่สองก็มีไฟลต์บินของประเทศเฟื่องฟ้าเกิดเรื่องที่ประเทศว่านเซี่ยง แถมยังตกลงมาชนตนอย่างพอดี

พี่ชายสามคนดีคนนี้ของตนนั้นมีความอาฆาตแค้นต่อเขาไม่น้อยเลยนะ ดูเหมือนจะอยากกลับมาชิงตำแหน่งกษัตริย์อีกครั้ง

“สอง อวี้ฮวาทีอันพาสมาชิกอีกครึ่งหนึ่งมุ่งหน้าไปที่เมืองพานหยาง ไปตามหาหลินมั่ว เชิญเขามารักษาให้พระชายา”

“พ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันรับคำสั่ง”

เพียงแต่ตอนที่ทุกคนออกจากตำหนัก ไม่มีใครสังเกตเห็นความไม่พอใจในสายตาของอวี้ฮวาทีอัน

เป็นถึงพระชายาของประเทศว่านเซี่ยง ยังจะต้องเชิญหมอประเทศอื่นให้มารักษาอีก นี่มันเป็นการแสดงออกให้ภายนอกเห็นถึงความไร้สามารถไม่เอาไหนของประเทศว่านเซี่ยงชัดๆ

หลินมั่วในขณะนี้กำลังจับชีพจรให้กับตู้จี๋ในคลินิก

ใช้เวลาอยู่นาน หลินมั่วถึงได้ค่อยๆ ถอนหายใจ สีหน้าเองก็ผ่อนคลายลง จากนั้นก็พูดกับพนักงานว่า

“ตู้จี๋เป็นลมหมดสติไปเพราะความเหนื่อยล้าเท่านั้น พวกนายไม่ต้องเป็นห่วง ให้เขาพักผ่อนให้ดีก็พอแล้ว”

พนักงานพยักหน้า หลินมั่วห่มผ้าผืนบางๆ ให้กับตู้จี๋ จากนั้นก็เดินออกไป

“เรื่องราวทุกอย่างในคลินิกดำเนินต่อไปตามปกติ หากมีคนไม่ยอมกินบรรเทาก็ให้มาหาฉัน”

ประโยชน์สูงสุดของยาบรรเทาก็คือไม่ทำให้พวกเขาต้องถึงแก่ความตายเพราะไม่ได้มีการดูดซึมต้นเยี่ยม่านเป็นเวลานาน

มองดูพนักงานจากไป หลินมั่วนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องทำงาน มองดูบุหรี่บนโต๊ะที่อวี้ชวีเป็นคนให้มา จากนั้นก็ออกมาสูบอีกหนึ่งม้วน

“แค่กๆ... ฉันไม่ชินกับอันนี้จริงๆ”

เขาเอาบุหรี่ที่สูบไปครึ่งหนึ่งบี้ลงไปในที่เขี่ยบุหรี่ และหลินมั่วก็เอาจดหมายลาที่สวี่ปั้นซย่าทิ้งไว้ออกมาดูอีกครั้ง

“เธอเพิ่งตั้งครรภ์ลูกของฉัน และเพราะเหตุในครั้งนี้อาจจะรักษาเด็กไว้ไม่ได้ ฉันต้องการความช่วยเหลือจากนาย”

หลินมั่วนั้นเงียบไปเพียงครู่เดียว จากนั้นก็ตอบทันทีว่า

“ได้ ฉันจะไปที่ประเทศว่านเซี่ยงอย่างไวที่สุด”

“ขอบคุณมาก ฉันส่งคนไปรับนายแล้ว ดูเวลาแล้วก็คงใกล้ถึงแล้ว”

เจียเต๋อเลี่ยมีสีหน้าที่ดีใจอย่างมาก ด้วยความสามารถการรักษาของหลินมั่ว ขอเพียงเขามา อัยนาก็จะต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน

ณ ประตูคฤหาสน์ของหลินมั่วที่เมืองพานหยาง อวี้ฮวาทีอันได้นำพาลูกน้องสิบกว่าคนมาถึงที่แล้ว

อวี้ฮวาทีอันเดินเข้าไปเคาะประตู เมื่อเห็นว่าเป็นหญิงวัยกลางคนมาเปิดประตู เขานั้นอึ้งไปเล็กน้อยจากนั้นก็ถามว่า

“นี่คือบ้านของหลินมั่วไหม”