หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3216

ที่หน้าประตูศูนย์บัญชาการขององค์กรพิราบดำ

เมื่อเผชิญหน้ากับตูข่าที่ดูน่าเกรงขาม สมาชิกเฟยเจี่ยทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไร

แต่ว่า พวกเขาก็ไม่ขยับเลยสักนิด ยืนตัวตรงอยู่ตรงนั้น ร่างกายของพวกเขาทั้งสองคน ราวกับเป็นส่วนหนึ่งของพื้นดิน

ถ้าต้องการให้พวกเขากลับไปมือเปล่ามีเพียงวิธีเดียวคือ

ตีพวกเขาให้ล้มลงจนลุกไม่ไหว

ตูข่ามองไปที่ทหารทั้งสองคนที่ยืนตัวตรง และมีสายตาที่แน่วแน่

ความโกรธแค้นในใจของเขาก็มากขึ้น

ทหารแค่สองนายกล้าที่จะเมินเฉยใส่เขา

แต่เมื่อนึกถึงอวี้ฮวาทีอัน ตูข่าจึงกลั้นอารมณ์ของตัวเองไว้ แล้วแสยะยิ้มเยาะเย้ย

“ดีนี่ ถ้าพวกแกมาที่องค์กรพิราบดำเพื่อมาขอคน องค์กรพิราบดำของฉันก็จะให้เกียรติผู้บังคับบัญชาพวกแก”

“เด็กๆเอ้ย ไปเอาไอ้ไหลฝูคนเลวออกมา!”

ยามทั้งสองคนอุ้มชายคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยบาดแผล และสลบไม่รู้ตัวเดินออกมา

บนร่างกายของเขามีเลือดท่วมชุดเครื่องแบบองค์กรพิราบดำ ตอนอุ้มมาเลือดยังหยดลงพื้น

“โครม”

ยามทั้งสองคนโยนชายคนนั้นที่สวมชุดองค์กรพิราบดำลงตรงหน้าสมาชิกเฟยเจี่ย

ร่างของผู้ชายกระแทกกับพื้นเสียงดัง

“ไอ้โสโครก มันคือไหลฝูใช่ไหม”

ชายที่เคยถูกทำร้ายเดินออกมาจากด้านหลังของสมาชิกเฟยเจี่ย เขาเหลือบมองชายที่สลบไปเพียงแวบเดียว แล้วพูดกับสมาชิกเฟยเจี่ยว่า

“ท่านทั้งสอง คนผู้นี้ไม่ใช่ไหลฝู! คนนั้นต่อให้สับเป็นชิ้นๆ กลายเป็นขี้เถ้าผมก็จำได้!:

เสียงที่เศร้าสร้อยของชายโสโครกทำให้สีหน้าของตูข่าเปลี่ยนไป เขากระชากเสียงขู่

“ไอ้จัณฑาล แกแน่ใจนะว่ามันไม่ใช่ไหลฝู?”

ชายโสโครกส่ายหัวอย่างแรง ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำจ้องมองตูข่าราวกับสัตว์ป่า

ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้ตูข่า สิ่งเลวร้ายทั้งหมดในว่านเซี่ยงคงไม่เกิดขึ้น!

“ฮ่าฮ่าฮ่า ดีมาก ดีมากๆ ไปตามไหลฝูมา!”

ตูข่ามองไปที่ทั้งสองคนและฝูงชนด้วยสายตาที่เย็นชาราวกับงูเห่า

ไม่นานนัก ไหลฝูที่หน้าตาเศร้าหมองก็ถูกยามสองคนลากออกมา

“ท่านตูข่า เป็นท่านที่สั่งให้ผม…”

ไหลฝูยังไม่ทันพูดจบ ก็โดนตูข่าตบจนสลบไป

“ฆ่าพ่อแม่คนอื่น ทำร้ายภรรยาคนอื่น แถมยังใส่ร้ายเจ้านาย ไม่สมควรเป็นมนุษย์”

ตูข่าโยนไหลฝูออกไปข้างนอกราวกับทิ้งสุนัข

จากนั้นเดินกลับเข้าไปในที่ศูนย์บัญชาการอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกอับอายมาก

ชายโสโครกมองดูใบหน้าของไหลฝูที่เขาไม่มีวันลืม แล้วเจตนาสังหารก็พลุ่งพล่านเข้ามาในใจ

แต่ยังมีสมาชิกเฟยเจี่ยอยู่ หนำซ้ำยังต้องนำคนผู้นี้ไปพิจารณาคดี

ชายโสโครกต้องระงับอารมณ์ของตัวเอง ติดตามพวกเขาไป