หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 322

หลินมั่วจ้องพวกเขาและตะคอกด้วยความโมโห "ใช่แล้ว ผมเห็นพวกคุณเป็นอากาศธาตุ"

“สิ่งที่เกิดขึ้นคืนนี้เป็นความผิดของสวี่ตงเสวี่ย แต่คุณสองคนจะปัดความรับผิดชอบไม่ได้”

“ดูที่พวกคุณทำสิ ส่งลูกสาวตัวเองมาให้โดนคนอื่นย่ำยี”

“บนโลกนี้มีพ่อแม่อย่างพวกคุณไหม”

“พวกคุณไม่รู้สึกละอายเหรอ”

หน้าของสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยเปลี่ยนเป็นสีแดง เมื่อพูดถึงเหตุการณ์นี้ ทั้งคู่รู้สึกผิดมาก

แต่ว่า การที่หลินมั่วว่าแบบนี้ ก็ทำให้พวกเขาอดที่จะโมโหไม่ได้

พวกเขาคิดว่า ใครก็สามารถมาตำหนิพวกเขาในเรื่องนี้ได้ แต่หลินมั่วคนไร้ค่านี้ไม่มีสิทธิ์

“แกพูดว่าอะไรนะ”

“ไหนพูดใหม่สิ”

สวี่เจี้ยนกงโกรธจนมือไม้สั่น เขาตะคอกใส่หลินมั่ว

ฟังฮุ่ยก็พ่นคำพูดเจ็บแสบออกมา "หลินมั่ว ในที่สุดแกก็ฉีกหน้ากากและเผยธาตุแท้ของแกออกมาแล้วสินะ"

“ฉันรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าคนเนรคุณอย่างแกแกมันเลี้ยงไม่เชื่อง”

“ตระกูลสวี่ของเราเลี้ยงแกมาเป็นเวลาสามปี สุดท้ายแกก็ทำแบบนี้กับพวกฉัน”

“แกรอแทบไม่ไหวที่จะให้พวกเรารีบๆตายไปใช่ไหม แกจะได้ครอบครองธุรกิจของตระกูลสวี่ของเรา”

"จะบอกให้ว่าไม่มีวันนั้นหรอก"

"ตราบใดที่พวกเรายังอยู่ แกก็อย่าหวังจะได้แตะต้องทรัพย์สินของตระกูลสวี่"

“แล้วก็ พวกเราจะต้องให้ปั้นซย่าหย่ากับแกให้ได้”

หลินมั่วกลอกตาด้วยความโกรธ เขาไม่อยากเถียงกับครอบครัวนี้อีกต่อไป

ครอบครัวนี้เวลาเจออะไรก็เถียงข้างๆคูๆราวกับว่ามันเป็นความผิดของคนอื่น

"ทำไมไม่เงียบไปแล้วล่ะ"

“ฉันพูดกับแกอยู่ แกไม่ได้ยินฉันหรือไง”

“เจ้าขยะ ฉันเห็นแกแล้วก็มีน้ำโห ฉันจะตีแกให้ตาย”

ฟังฮุ่ยพูดจนอารมณ์ขึ้นและทันใดนั้นเธอก็ง้างมือตบหลินมั่ว

หลินมั่วหลบไปด้านข้าง ฟังฮุ่ยโมโหมาก "แกยังกล้าหลบอีก"

“อะไร แกอาศัยความหนุ่มและพละกำลังของแกมาต่อต้านกับฉันใช่ไหม”