สวี่ปั้นซย่าลืมตาขึ้นมา พอเธอเห็นหลินมั่วน้ำตาของเธอก็ไหลออกมา
หลินมั่วอยากจะปลอบเธอ แต่ฟังฮุ่ยก็วิ่งเข้ามา "ปั้นซย่า ปั้นซย่าไม่เป็นไร ไม่เป็นไรแล้วนะลูก"
“ไม่ต้องกลัว แม่มาแล้ว”
พอฟังฮุ่ยจับมือสวี่ปั้นซย่า สวี่ปั้นซย่าก็ผลักเธอออกไปราวกับว่าเห็นผีและก็กรีดร้อง "คุณ...คุณไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่าเข้ามาใกล้ฉัน..."
ฟังฮุ่ยกังวล "ปั้นซย่า แกเป็นอะไรไป"
“แม่เอง แม่เป็นแม่ของลูก”
สวี่เจี้ยนกงก็เดินเข้าไป "ปั้นซย่า ไม่ต้องกลัวนะ พ่อกับแม่อยู่ที่นี่แล้ว"
สวี่ปั้นซย่าร้องอีกครั้ง ราวกับว่าเธอกลัวมากๆ
หลินมั่วรีบดึงสวี่ปั้นซย่าไปไว้ข้างหลังตนและพูดด้วยความโมโหว่า "พวกคุณอย่าเพิ่งรบเร้าสวี่ปั้นซย่า"
“พลังชี่และเลือดของเธอเพิ่งฟื้นตัวและคงที่ แต่สติของเธอยังกลับมาไม่ครบและเธอไม่สามารถทนต่อการถูกกระตุ้นได้”
ฟังฮุ่ยรีบถาม "ใครกระตุ้นเธอกัน"
"ฉัน...ฉันก็คุยกับเธอดีๆนี่"
หลินมั่วชำเลืองมองเธอและพูดอย่างเย็นชา "งานเลี้ยงคืนนี้จัดโดยคุณและคุณเป็นคนทำให้ปั้นซย่าตกต่ำถึงขนาดนี้"
“ตอนนี้ พวกคุณคิดว่าพอปั้นซย่าเห็นพวกคุณ เธอจะถูกกระตุ้นไหม”
สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยก็หน้าซีดลงทันที "หลินมั่ว แกหมายความว่าอย่างไร"
“แกพยายามโยนความผิดทั้งหมดมาที่พวกฉันงั้นเหรอ”
“ไอ่แซ่หลิน แกอย่าเหิมเกริมนะ”
"เหตุผลที่พวกเราเชิญ ฮั่วเทียนเฉิงมาทานอาหารค่ำในคืนนี้ ก็เป็นเพราะแกทำให้เขาเคือง เราอยากช่วยชดใช้แทนแก"
“แล้วก็ ทำไมปั้นซย่าถึงดื่มไวน์แก้วนั้นงั้นเหรอ ก็เพราะเธอต้องการช่วยยุติความคับข้องใจระหว่างแกกับตระกูลฮั่ว”
“พูดไปก็มันเป็นความผิดของแกทั้งหมดแล้วตอนนี้แกจะมาโทษพวกเราแทนงั้นเหรอ”
สวี่ตงเสวี่ยก็กัดฟันและพูดว่า "หลินมั่ว หยุดแสร้งทำเป็นคนดีตรงนี่ได้แล้ว"
“ถ้าแกไม่ได้สร้างปัญหาไปทั่ว ตระกูลสวี่ของเราจะตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เหรอ”
“นายไม่รู้สักนิด ว่าเพื่อที่จะช่วยนาย พี่สาวฉันต้องทนทุกข์ทรมาณ ต้องเจอกับเรื่องแย่ๆมากมายขนาดไหน”
“แล้วตอนนี้นายยังโทษจะพวกฉันอยู่งั้นหรือ”
“หลินมั่ว นายมีจิตสำนึกบ้างไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...