“ลุงจี้ ทำไมยังจะดึงออกมาจริงๆเล่าครับ”
ใบหน้าของชายหัวล้านแสดงสีหน้าขมขื่น ร่างกายที่ค่อนข้างท้วมก็เดินไปรอบๆภายในห้อง
หลินมั่วที่นั่งอยู่ข้างๆ เห็นฉากนี้แล้วก็อยากหัวเราะแต่ก็ทำไม่ได้
ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ล้วนเป็นผู้อาวุโสกว่าเขา ไม่มีใครอายุต่ำกว่าสี่สิบ
“ฮ่าฮ่าฮ่า หลัวหัวโต ฉันเดาถูกแล้ว พอเข้ามาปุ๊บก็เห็นลุงจี้จะฟาดเจ้าอ้วนหลิว”
“ฮึ เจ้าอ้วนหลิวไม่เอาไหน”
ชายวัยกลางคนอีกสองคนผลักประตูเข้ามา คนหนึ่งสวมแว่นกรอบสี่เหลี่ยม หน้าตาอ่อนโยน
อีกคนสองมือกอดอก สายตาเฉียบคม จ้องมองชายหัวล้านด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง
“หลินมั่ว ไม่ต้องเกร็งนะ พวกนี้ไม่ได้ถือตัวอะไร”
จ้าวหนานเยว่เห็นหลินมั่วกำลังนั่งจิบชาอย่างสงบ จึงเดินไปตบบ่าเขา
“ไม่เป็นไรครับ ผมชอบบรรยากาศแบบนี้มากกว่า อย่างน้อยก็ไม่มีการแก่งแย่งกันเพื่อผลประโยชน์”
มุมปากของหลินมั่วยกขึ้นเล็กน้อยเป็นรอยยิ้มที่เกิดจากใจจริง
ภายในใจของเขาคิดถึงช่วงเวลาดีๆกับสวี่ปั้นซย่า
“ปั้นซย่า คุณอยู่ที่ไหนกันแน่…”
หลินมั่วพึมพำกับตัวเองเบาๆ
ในที่สุด ทุกคนก็มาครบทั้งสิบแปดคน
พวกเขาล้วนเป็นหัวหน้าของกลุ่มบริษัทหรือตระกูลต่างๆในมณฑลหนานเยว่
ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ระดับสูงสุด แต่ละคนก็สามารถนำเหรียญมรกตมาได้มากกว่าหนึ่งร้อยล้านเหรียญ
แต่รวมกันแล้วก็มากกว่าสองพันล้านเหรียญ
จำนวนเงินนี้เพียงพอที่จะสนับสนุนแผนการซื้อเหรียญเงินตราว่านเซี่ยงของหลินมั่วในตอนนี้
“ทุกท่าน..
“ลูกพี่!”
ชายหัวล้านลูบผมของตัวเองอย่างเศร้าสร้อย เมื่อมองเห็นเส้นผมที่หลุดร่วงไป เขาก็รู้สึกหดหู่ใจ
“ฉันไม่ขออะไรมาก ขอแค่ให้เพื่อนหลินตัวน้อยเอาเหล้าเก่าที่พี่ใหญ่จ้าวเก็บไว้นานออกมา ฉันก็พอใจแล้ว”
เมื่อเห็นท่าทางของบรรดานักธุรกิจผู้ร่ำรวย ใบหน้าของหลินมั่วก็เผยให้เห็นรอยยิ้ม
เขารู้สึกได้ว่าพวกเขากำลังพยายามสร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลาย
“ดีครับ ผมจะจำเรื่องยาปลูกผมของคุณหลิว ส่วนเรื่องเหล้าของท่านจ้าวไม่แน่ว่าอาจจะไม่ได้ แต่ว่าที่ผมนี่ยังมีเก็บเอาไว้เองบ้าง”
พูดจบ สีหน้าของหลินมั่วก็จริงจังขึ้น เขาเริ่มอธิบายเรื่องสำคัญ
“จากข่าวกรองที่เราได้รับจากคนในประเทศว่านเซี่ยง สมาคมการค้าที่ก่อตั้งโดยประเทศเฟื่องฟ้า ได้เตรียมเงินทุนไว้ประมาณสองพันล้าน”
“พวกเราก็เหมือนกับพวกเขา แต่แน่นอนว่ากลุ่มทุนทางการเงินเหล่านี้ คงจะไม่บอกจำนวนเงินที่เตรียมไว้จริงๆ”
“ดังนั้น จากการคาดการณ์ของผม พันธมิตรที่พวกเขาจัดตั้งขึ้นเพื่อซื้อเหรียญเงินตราว่านเซี่ยงน่าจะมีเงินทุนไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันห้าร้อยล้าน และเหรียญมรกตไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันแปดร้อยล้าน”
เมื่อหลินมั่วพูดถึงข้อมูลเกี่ยวกับสมาคมการค้าประเทศเฟื่องฟ้าทีละข้อ
บรรดานักธุรกิจที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางผ่อนคลายก็หน้าเคร่งเครียดขึ้นมา

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ชักจะเบื่อกับ ERROR...
ERROR...
ดูไม่ได้อีกแล้ว...
ดูไม่ได้ ตอน 2379 ทั้งที่มีเหรียญ Error...
ทำไมดูไม่ได้...
ทำไมผมกดอ่านตอน 2211 ไม่ได้ครับ ขึ้นว่า Error เหรียญผมก็ยังเหลืออยู่ครับ Admin...
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...