หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3246

ผ่านไปสักพัก หลินมั่วและชายชุดดำนั่งอยู่บนโซฟา

ส่วนไท่จื่อนั้นนอนหลับสนิทอยู่บนพื้นที่ไกลออกไป

“ลุงชายชุดดำ หนึ่งในสมาคมทั้งเจ็ดของหงเหมินคืออะไร”

หลินมั่วมองไปที่ชายชุดดำที่อยู่ตรงข้าม และเทไวน์ที่แปดสองให้กับเขา

ชายชุดดำถือแก้วไวน์ขึ้นมาแล้วชิมรสไวน์ จากนั้นก็พูดว่า

“พลังของหงเหมินแบ่งออกเป็นเจ้าสำนัก สมาคมทั้งหก และสิบแปดทูตพิเศษ”

“ส่วนฉันเป็นหนึ่งในสิบแปดทูตพิเศษ เรื่องนี้หลินมั่วน่าจะรู้อยู่แล้ว”

“ส่วนสมาคมทั้งหกคือ จื่อกงถัง อี้ซิงถัง ซานเตี่ยนฮุ่ย ก่วงเต๋อถัง เซียอี้ถังและตันซานถัง”

“เดี๋ยวก่อน ในเมื่อมีทั้งหมดหกสมาคม งั้นของฉันคืออะไรเหรอ”

หลินมั่วเผยความสงสัยออกมา

เมื่อกี้ที่ชายชุดดำอ่านคือหนึ่งในสมาคมทั้งเจ็ด ทำไมพอตอนนี้ที่แนะนำมีเพียงแต่หกสมาคมเท่านั้น

“นายฟังฉันก่อน ตอนแรกหงเหมินมีเพียงแค่หกสมาคม แต่เจ้าสำนักเห็นว่านายมีพรสวรรค์มาก มีแววของยอดฝีมือระดับโลก”

“ดังนั้นถึงแต่งตั้งอีกหนึ่งสมาคมจากเดิมที่มีหกสมาคม ชื่อว่าก่วงเต๋อถัง”

หลินมั่วเข้าใจทันที ตนที่ถูกแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าก่วงเต๋อถัง เป็นเพียงสมาคมที่มีเพียงตัวเขาคนเดียวเท่านั้น

เกรงว่าหลังจากนี้ก็จะต้องเป็นหัวหน้าอย่างเขาคนนี้ไปหาคนร่วมสมาคมด้วยตนเอง

เมื่อเห็นสีหน้าที่ท้อแท้ใจของหลินมั่ว ชายชุดดำพูดขึ้นอีกครั้ง

“นายเองก็อย่าเสียใจไป ครั้งนี้ฉันเองก็มาพร้อมกับการลงทุนของหงเหมิน”

ชายชุดดำเอาบัตรเครดิตสีดำของธนาคารสักแห่งออกมาแล้วยื่นให้กับหลินมั่ว

บัตรใบนี้เป็นบัตรออมทรัพย์ที่ไม่ระบุธนาคารของหงเหมิน ไม่ว่าจะธนาคารไหนก็สามารถที่จะถอนเงินได้

อีกทั้งเงินออมด้านในเป็นเหรียญมรกตทั้งหมด เพื่อสะดวกต่อสมาชิกในสำนัก

“อย่าเห็นว่าเป็นแต่บัตรเครดิตธรรมดาๆ ข้างในมีมูลค่าหมื่นล้านเหรียญมรกตเชียวนะ ถือว่าเป็นเงินลงทุนที่หงเหมินให้กับนาย”

พระเจ้า

หลินมั่วถึงกับร้องออกมาในใจด้วยความตะลึง

สมเป็นหงเหมินจริงๆ เป็นองค์กรที่มีกิจการใหญ่โตจริงๆ

ชายชุดดำถึงกับยิ้มกระตุกที่มุมปากภายใต้ความมืด

คิดไม่ถึง ชายชุดดำคิดไม่ถึงจริงๆ

ตอนแรกคิดว่าตนเองมาแต่ไกล คงจะได้กินอาหารอร่อยเลอค่า

คิดไม่ถึงว่าหลินมั่วหมอนี่จะให้ตนกินอาหารจานด่วน!

หลินมั่วลุกขึ้นยืนและวางกล่องสแน็คต่อหน้าชายชุดดำด้วยตนเอง แถมยังเปิดออกให้ด้วย

มันทำให้ชายชุดดำรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย

ลูกหลานบ้านเดียวกัน อาหารการกินแย่หน่อยก็แย่หน่อยเถอะ แค่มีมารยาทก็พอแล้ว

“ลุงชายชุดดำ นี่เป็นเมนูที่พ่อครัวทำให้เป็นพิเศษ กลัวว่าคุณจะไม่ถูกปากกับอาหารที่นี่”

“อันนี้คือผัดเส้นมันฝรั่ง อันนี้คือมะเขือเทศผัดไข่”

มือของชายชุดดำที่ถือตะเกียบไว้แล้วนั้นถึงกับสั่นเทาขึ้นมา

ไม่ได้เป็นโรคลมบ้าหมูนะ แต่เป็นความโกรธที่กำลังปะทุขึ้นมาในร่างของชายชุดดำ

หากเป็นไปได้ เขาอยากจะจับหลินมั่วให้นอนคว่ำบนขาแล้วตีก้นของเขาอย่างแรงจริงๆ!