หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3247

เมื่อกินไปได้สักพัก สุดท้ายแล้วหมินมั่วก็เอาพวกอาหารจานด่วนออก

และได้เสิร์ฟเมนูอาหารดีๆ สิบแปดเมนู พระกระโดดกำแพง ผัดวุ้นเส้นเสฉวนและอื่นๆ

“เอิ้ก หลินมั่ว พรุ่งนี้ฉันจะกลับแล้ว ถึงเวลาหากนายมีปัญหาอะไรก็โทรหาฉันนะ”

ชายชุดดำเอาเบอร์โทรจดจำไว้ในโทรศัพท์ของหลินมั่วแล้วก็กลายร่างกับเงาดำหายตัวไป

“จริงสิไอหนุ่ม ฉันเป็นทูตพิเศษอั้น หนึ่งในสิบแปดทูตพิเศษ ชื่อเดี่ยวๆ ว่าอั้น”

แต่เห็นท่าทางของเขาแล้ว หลินมั่วมักรู้สึกว่าเขานั้นหนีไปเพราะกังวลว่าจ่ายเงินค่าอาหารไม่ได้

หลังจากที่เอาเงินลงทุนหมื่นล้านในบัตรโอนให้จ้าวหนานเยว่ และผ่านการตรวจสอบทุกขั้นตอนแล้ว

หลินมั่วเห็นข้อความแจ้งเตือนบนโทรศัพท์ว่าโอนสำเร็จถึงได้กลับไปพักผ่อน

ส่วนเอกสารที่รอการตรวจสอบพิจารณานั้น ก็ยังมีท่านสามวังอยู่ทั้งคน

ภายในประเทศว่านเซี่ยง ขณะนั้นจ้างหนานเยว่กำลังร่วมงานเลี้ยงฉลองกับพวกนักธุรกิจเศรษฐี

ภายในห้องงานเลี้ยงนั้นเต็มไปด้วยอาหารอร่อยหรูหรามากมาย รวมถึงเหล้าไวน์เลิศรสต่างๆ

ข้อมือของจ้าวหนานเยว่ยังมีผ้าพันแผลสีขาวอยู่

“ผู้อาวุโสจ้าว ตามการสำรวจรวบรวมของเรา หลายวันมานี้ทรัพย์สินที่พวกเรารวบรวมได้นั้นมันเทียบเท่ากับร้อยละสองของประเทศว่านเซี่ยงแล้วครับ”

“ร้อยละสองเหรอ ทำไมเยอะขนาดนี้”

จ้าวหนานเยวามองลงไปข้างล่าง

ต่อให้ประเทศว่านเซี่ยงจะเผชิญกับสงครามการเมืองภายในและสงครามทางธุรกิจ

เมืองในขณะนี้เต็มไปด้วยความวุ่นวาย

มีเจ้านายไม่น้อยที่ล้มละลายเพราะการเคลื่อนไหวของสกุลเงิน

แถมยังมีที่บ้านแตกสาแหรกขาด ครอบครัวแตกแยก และก็กระโดดตึกตายเพราะไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว

แต่แค่หอการค้าอย่างพวกเขา ก็ไม่ถึงกับได้ทรัพย์สินถึงร้อยละสองหรอกมั้ง

“ผู้อาวุโสจ้าวไม่รู้ สองสามวันนี้ธนาคารของประเทศว่านเซี่ยงกำลังซื้อขายทรัพย์สินต่างๆ ในราคาต่ำ”

“แหล่งน้ำมัน ที่ดินการเกษตร สิ่งปลูกสร้าง ที่ดินและอื่นๆ น่าจะเป็นสิ่งที่พวกเขาเอาไปจำนำที่ธนาคาร”

เสียงของจ้าวหนานเยว่ดังก้องขึ้นมาราวกับเสียงระฆัง ทำให้สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป

ผู้อาวุโสจ้าวบอกว่านั่นไม่ใช่เสียงแจ้งเตือน หรือว่า...

ความคิดที่น่าสะพรึงเกิดขึ้นมาในใจของทุกคน นั่นมันเป็นเหรียญมรกตหนึ่งหมื่นล้านเลยนะ

“เมื่อกี้นี้หลินมั่วโอนเหรียญมรกตหนึ่งหมื่นล้านมาให้ฉัน ให้พวกเราเอาไปใช้”

เมื่อจ้าวหนานเยว่พูดออกมาแบบนี้ เหล่าเศรษฐีพวกนั้นก็แตกตื่นขึ้นมาทันที

“ทูตไท่ซานมีเงินมากมายขนาดนี้เลยเหรอ แล้วทำไมยังต้องให้พวกเรามาอีก”

“หนึ่งหมื่นล้านเลยนะ นั่นเป็นเป้าหมายเล็กๆ ร้อยอันในชีวิตเชียว”

“ฉันที่อยู่ในวงการธุรกิจมานานหกสิบกว่าปี ก็มีเพียงแค่หนึ่งในร้อยของหนุ่มคนนี้เท่านั้นเอง”

สำหรับคำโอดครวญของเหล่าเศรษฐี สีหน้าของจ้าวหนานเยว่ก็เผยรอยยิ้มออกมา

“เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้ ทรัพย์สินที่ธนาคารประเทศว่านเซี่ยงขาย ให้ซื้อมาให้หมดเลย”

“ซื้อมาในราคาที่ออกได้เลย ไม่ต้องเสียเวลาให้มาก”