หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3251

เช้าตรู่ ประธานธนาคารว่านเซี่ยงทุกคนต่างมายังธนาคารที่เหล่านักธุรกิจผู้มั่งคั่งอยู่

เมื่อพวกเขาเห็นประธานธนาคารคนอื่นๆ มาถึง พวกเขาก็ถามด้วยความสงสัยว่า

“พวกคุณก็เซ็นสัญญาเหรอ?”

“พวกคุณก็มาเซ็นสัญญาเหรอ?”

คนหลายสิบคนมองหน้ากันด้วยความตกใจ ที่ทำมาตั้งนานธนาคารของตนถูกคนคนหนึ่งเหมา

“ขึ้นไปด้วยกันมั้ย?”

“เอ่อ ไปไป ขึ้นไปด้วยกัน”

เหล่าประธานธนาคารที่สีหน้าจริงจังในชุดสูทผูกเนกไทอัดกันเข้าไปในลิฟต์

แต่พอประธานคนสุดท้ายเข้ามา ลิฟต์ก็เต็ม...

ชายที่มีใบหน้าที่มีริ้วรอยทำอะไรไม่ถูก เขากำลังก้าวถอยหลังเพื่อจะออกไปแต่ถูกคนข้างหลังห้ามไว้

“คุณในฐานะประธานธนาคารที่มีสินทรัพย์ใหญ่เป็นอันดับห้าของว่านเซี่ยง คุณสำคัญกว่าพวกเรามาก ผมออกไปเอง”

“ไม่ ไม่ ไม่ ให้ผมออกไป ให้ผมออกไป คุณขึ้นไปก่อนเถอะ”

ทุกคนต่างเถียงกันไม่จบ ต่างจะออกไปเพื่อหลีกทางให้คนอื่น

“งั้นฉันไปก่อน?”

ชายคนหนึ่งที่มีคำว่าผู้จัดการติดบนหน้าอกพูดกับพวกเขาเบาๆ

คนกลุ่มตรงหน้าเบียดเสียดกันหากเขาไม่พูดคงรู้สึกไม่ดี

ทันใดนั้นทั้งลิฟต์ก็เงียบกริบ

เมื่อเขาเห็นพื้นที่ว่างตรงหน้าของตนอีกทั้งเหล่าประธานธนาคารที่คิดอะไรต่างๆ นาๆ ผู้จัดการคนนี้ก็รู้สึกว่าตัวเองถูกมองด้วยความไม่พอใจอย่างแรง

ทันทีที่เขาก้าวออกจากลิฟต์ ประตูลิฟต์ก็ปิด

“พวกคุณเก่ง พวกคุณสูงส่ง กำลังคิดไม่ซื่อกับผู้จัดการตัวเล็กๆ อย่างฉัน”

......................

บนชั้นหก

ประธานธนาคารกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาทีละคน

“ของธนาคารของผมขายไม่ใช่สินค้ามือสองที่ซื้อจากที่อื่น แต่เป็นของผมเอง”

“ธนาคารของผมถูกบีบให้ขายเพราะจวนจะล้มละลาย”

เมื่อเห็นท่าทางได้ใจของประธานธนาคารหนุ่ม ประธานธนาคารคนอื่นๆ ก็มองหน้ากันและพูดอะไรไม่ออก

ตอนนี้พวกเขาเริ่มสับสนว่าความคิดของตนล้าหลังเกินไปหรือว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเปนคนโง่

พวกเขาไม่เข้าใจว่าธนาคารจะล้มละลายแล้วยังภาคภูมิใจขนาดนี้

“ฮ่าฮ่าฮ่า ทุกคนท่านเรามีมืออาชีพจัดการเรื่องนี้ ฉันไม่เข้าไปยุ่งเรื่องนี้”

จ้าวหนานเยว่เห็นถึงบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจของที่นี่

เขาหัวเราะออกมาเพื่อช่วยคลายบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจของพวกเขา

สัญญาแต่ละฉบับถูกส่งไปยังนักธุรกิจผู้มั่งคั่งแต่ละราย

พวกเขาเริ่มพลิกอ่านสัญญาที่ประธานธนาคารเหล่านี้นำมา

ดูว่าข้างในมีความผิดปกติหรือไม่