เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3250

เมื่อยายเฒ่าอูซานได้ยินเสียงร้องไห้ของเด็กแล้วก็จากไปอย่างเงียบๆ

เจียเต๋อเลี่ยเดินเข้าไปในตำหนักด้วยความชื่นมื่น

ฮั่วอัยนาที่หน้าขาวซีดที่นอนอยู่บนเตียงกำลังมองไปที่เตียงเล็กๆ ที่อยู่ข้างๆ อย่างยิ้มแย้ม

เมื่อได้ยินเสียงจึงได้เงยหน้าขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเป็นเจียเต๋อเลี่ย ฮั่วอัยนาจึงพูดขึ้นมาเบาๆ ว่า

“ฝ่าบาท นี่เป็นลูกของพวกเรา ท่านมาดูสิเพคะ”

เจียเต๋อเลี่ยมานั่งอยู่ข้างเตียง จากนั้นก็จับมือเรียวยาวของฮั่วอัยนาแล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า

“พระชายา เหนื่อยหน่อยนะ”

“ฝ่าบาท หม่อมฉันไม่เป็นอะไรเพคะ”

ฝ่ามือใหญ่ของเจียเต๋อเลี่ยจับมือที่หนาวเย็นของฮั่วอัยนาไว้

เพื่อส่งความอุ่นให้ฮั่วอัยนาผ่านทางฝ่ามือ

สายตาของเจียเต๋อเลี่ยมองไปที่เตียงข้างๆ

เด็กน้อยผิวเหี่ยวย่นนั้นกำลังห่มผ้าห่มเอาไว้แล้วนอนอย่างสบายใจ

เจียเต๋อเลี่ยอดไม่ได้ที่จะยกยิ้มที่มุมปาก

ตอนที่ถูกล็อก
คุณจะสามารถอ่านตอนนี้ได้ฟรีในอีก:--:--:--:--

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา